Die ene jongen

Hoofdstuk 8

Ik sta op het station te wachten op Elina. Nog 5 minuten en dan is de trein er. Ik zit op een bankje en ben bezig op mijn telefoon. Dan denk ik aan de foto die ik van de pagina heb gemaakt. Ik bekijk de foto nog eens goed. Ik zoom in en zie vage lijnen dwars over het papier lopen. Ik heb geen idee waar ze voor zijn. Dan hoor ik de trein aankomen. Ik vergrendel mijn telefoon en sta op. De trein stopt en Elina stapt uit. Ze kijkt zoekend om zich heen tot dat ze me ziet. 'Hé Saar!' 'Heyy Elina!' Ze geeft me een knuffel. We lopen naar mijn fiets. Zij fietst en ik ga achterop zitten met haar spullen.

'Zal ik de pizza's alvast in de oven doen?' 'Ja doe maar.' Ik doe de 2 pizza's in de oven. Elina en ik zijn alleen thuis. Mama en Hans zijn uiteten en Daan slaapt bij een vriend. Ik pak twee glazen en schenk drinken in. Ik loop met de twee glazen terug naar de woonkamer en ga naast Elina zitten. 'Dus hoe gaat het met de boyssss?' 'Ik heb en vriendje!' 'Serieus?! Sara waarom heb je dat niet gezegd?' 'Hahaha sorry vergeten.' 'Hoe heet hij?' 'Justin.' 'Leuk! hoe lang hebben jullie al?' '2 dagen nog maar.' 'ahww wat schattig!' Ik begin te blozen. 'En hoe zit het met jou?' 'Nahh ik heb nog niemand. Er zijn alleen maar stomme jongens op school.' 'Maar Kevin dan? Ik dacht dat je flow met hem had.' 'Ja dat is al weer over.' 'Jammer.' Het belletje van de oven gaat. Ik loop naar de keuken en haal de pizza's uit de oven. Ik leg ze op een bord en loop er mee naar de woonkamer. We eten met de borden op schoot want er is toch niemand thuis. Na het eten lopen we naar mijn kamer toe. 'Je kamer is echt leuk!' 'Dankje!' Elina snuffelt wat rond in mijn kamer en ik ga op bed liggen. 'Wat is dit?' Elina komt op bed zitten met een papiertje in haar handen. Ik schiet overeind; de bladzijde. 'Tja, dat weet ik zelf ook niet.' Elina kijkt me met een vragende blik aan. Ik twijfel eerst maar dan leg ik haar het hele verhaal uit.