Hoofdstuk 10

1.7K 93 6
                                    

Ik voel dat er een kussen in mijn gezicht wordt geslagen. 'Elina rot op!' Ik hoor gelach. Ik kijk op de wekker; 10 uur. Ik draai me om en krijg nog een keer een kussen in mijn gezicht. Ik pak mijn eigen kussen en sla haar keihard terug. Nu lach ik ook. 'Ook een goedemorgen.' zeg ik op een sarcastische toon. 'Goedemorgen.' zegt Elina terug. We gaan uit bed om te ontbijten.

'Weet je misschien waar die Brandon woont?' 'Nee ik heb geen idee. Maar misschien kan ik het op internet vinden.' 'Oke, laten we kijken.' We doen de borden in de vaatwasser en lopen maar mijn kamer toe. Ik pak mijn laptop en we gaan aan mijn bureau zitten. Ik typ Brandon Gardner in op Google. Bovenaan staat een link naar zijn Facebook pagina, en daaronder een Wikipedia link met geschiedenis over zijn achternaam. Ik klik op de tweede link. Ik kom op de site van Wikipedia terecht. Bovenaan staat in het groot Gerald Gardner. En daaronder: "Het ontstaan van de nieuwe hekserij is grotendeels toe te schrijven aan Gerald Gardner." 'Nieuwe hekserij?' Elina kijkt me met een vragend gezicht aan. 'Ja geen idee.' Ik typ nieuwe hekserij in op Google; Niks bijzonders. 'Elina geef me dat papier eens.' Ze geeft me het papier. Eerst typ ik het rijmpje in; Ook niks. Ik hoor Elina zuchten. Dan typ ik de rare spreuk in; yes! Elina ligt met haar hoofd op het bureau. Ik kom weer op een Wikipedia pagina terecht: "-Bide ti Wiccan Law yi must, In perfixt love an trust. Eigh wir ti Wiccan Rede fulfill: An'ye herm none, do whet yi will- Een oude spreuk van de heksen." Ik scroll verder naar beneden. "De meeste heksen zijn door de tijd heen 'uitgestorven', maar er komen nog kleine groeperingen voor. Ook mannelijke heksen (of eigenlijk tovenaars) komen nog voor." 'Elina lees dit eens.' Elina tilt haar hoofd op en ik schiet in de lach. 'Wat?' 'Je voorhoofd!' Er zit een hele grote rode vlek op. Ze doet haar hand op haar voorhoofd en loopt naar de spiegel toe. Ze begint zelf ook te lachen. 'Maar wat is er?' 'Ohja,' ik draai me weer om naar de laptop. 'Moet je kijken!' Elina gaat weer naast me zitten en leest het. Als ze het gelezen heeft kijkt ze me met een grijns aan. 'Wat?' 'Ik ruik een avontuur!' Haar grijns wordt alleen maar breder en ik begin ook te grijnzen.

Die ene jongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu