Przeanalizujmy
Po raz setny
Naszą rozmowę
Bo sama już nie wiem
Czy widzę w niej początek
Czy koniecŁamałam kiedyś serca
Dla zemsty
Za stan mojego własnego
I czułam ten słodki smak
Rozkosznie zaspokojonego
EgoTeraz jest mi wstyd
Choć bronie się
Że nie powinno
Wmawiam sobie
Że wyrzuty sumienia
Kiedyś zniknąCzekałam na moją
Zasłużoną złą karmę
I wtedy nagle
Pojawiłeś się Ty
Rozplaliłeś uczucie
I powiedziałeś że było żartem
CZYTASZ
Poezje martwego wieku
PoesíaZbiór myśli, których nie chcę trzymać w głowie. Interpretacja należy do Was. Do mnie tylko pieprzenie bez ładu i składu o rzeczach błahych i głupich, których nawet nie rozumiem.