iki üç paragraftan uzak bir hikaye

günlerin telaşının telafisi bana kaldı

günlerdir, aylardır üzerimde bir telaş var. seni sevdiğim, seni farkettiğim günden itibaren anladım ki; ben seni sevmeye hep bir saniye geç kalmışım. dakikaları bile kabul etmiyorum artık, seni düşünmediğim anlar için özür diler oldum geçmişten geriye dönüp geçmişe. takvimlerden ve saatlerden -tahmin edemeyeceğin kadar- özür diler oldum. ben bir saniye geç kalmışım bu şehrin sahilinde yürüyüp seni düşlemeye, bir saniye geç kalmışım işte yatağıma yatınca tavanı uzun uzun izlemeye. hayat hep bir şeylere geç kalmamı sağlıyor, sen süreyi kısalt ve gel yanıma. zaman durdurulamıyor! feci bir acı içindeyim iliklerime kadar, bu resimler ve bu tablolar artık başka bir dünyanın güzelliğinin hayalini ''bir saniye bile'' kurdurtmuyor bana. inan ki, ben çok geç kaldım ve telaş içindeyim. tüm bu kitapları okumaya geç kaldım ben, tüm bu şiirleri yaşamaya, sokakların kokusunu içime çekmeye çok geç kaldım. aklın durur, ben nefes almaya geç kaldım. insanlar iktirdi her an, onları görmezden gelmeye geç kaldım ben. elim ayağım titredi, yağmurda yürümedim ama yağmurda yürümeye bile geç kaldım ben. çayın kokusu, kahvenin kırk yıllık hatrı bana kaldı, günlerin telaşının telafisi bana kaldı. inanamazsın bak ne diyeceğim, rüyalarıma bile geç kaldım ben. ve henüz akıllanmışta değilim efendim! sabahlara kadar seni düşünmeye geç kaldığımdan, uyumuyorum. düşünüyorum her dakika. telafi edeceğim, söz. edeceğim. söz vermekten hoşlanmasam da sana söz vermeye geç kaldım ben. bu satırlardaki kırgınlıklara geç kaldım. ne kadar çok geç kalmışım geç kalmaya. adının her harfine büyülenmeye, sesine hasret kalmaya. şimdi de saçlarına geç kalıyorum, yokuşlarını tırmanamıyorum parmak boğumlarının bileğine kadar uzanan hani süt beyaz ellerinden. ellerinin şehir merkezine kuramıyorum evimi, bak avuç içlerim üşüyor şimdi, evsiz kaldım, evime yetişmeye geç kaldım ben. sokakta kaldım. sana geç kaldım, üstelik şu an zaman akıp geçiyor. durdur bu yüzden zamanı, ölmeye geç kalacağım yoksa. başka bir dünyaya, ayak izlerine her şeye. anladın ya sen, ben kendime geç kalmışım çoktan. ve sen saatini çıkarıp bana verdiğin gün, -gittiğin zaman durdu ya- sürekli seninle geçirdiğim saniyeleri saydım. her saniye sana geç kaldığımı fark ettim işte o zaman, meğersem ben aşk'a geç kalmışım, en çokta geceye suçlu olmuşum, telafisi yok. alice harikalar diyarındaki işte o tavşan deliğe atlayıp yetişmeye çalışıyor ya geç kaldığı için bir yerlere, ben de uçurumuna atlıyorum şimdi takip et, hadi! geç kaldım, geç kaldım!