-32-

2.1K 186 65
                                    

ben geldim lan gıdışına ekmek bandıklarım.

Fark ettiniz mi bilmiyorum, cümleye küçük harfle başladım yukarıda.

Evet, neden diye sorun bakayım?

Sordunuz sayıyorum.

UTANIYORUM!

Sizi o kadar beklettiği için üzgünüm. Pilis affedin beni.

AÇIM LAN BEN!

TUVALETİM DE GELDİ.

GİDEYİM DE TİYDİREYİM O VAKİT.

HAYDİ GÖRÜŞÜRÜK.

YA DA...

GÖMÜŞÜRÜK♥️

"Ekin, hayatım!"

"Söylemeyeceğim, Aleyna. Biraz daha merak et."

"Peki, öyle olsun. Ama olur da bir şekilde fikrin değişirse hani, işte o za-"

"Fikrim değişmeyecek," Bu kadar kararlı konuşmanın ardından yapabilecek hiçbir  şeyi kalmayan Aleyna, kafasını önüne eğdi. Konunun burada kapanmadığından, içinde bir yerlerde dans etmekte olan merak duygusunun varlığından haberdardım. Ancak ona, 'bu gece Selim'ler sizin üst kata taşınacak, bende onlara yardıma geleceğim. Seni özlediğim an kapınızı çalıp bir bardak su isteyeceğim, o kadar. Senin de merak ettiğin şeye bak Allah aşkına.' Diyemezdim ya. Haydi, bir cesaret bu cümleyi Aleyna'ya kurduğumu farz edelim. Ardından içinizden sayısalcı olan arkadaşlar, ileride tıp okuyacağını da göz önünde bulundurarak gelip benim kırılan kemiklerime baksın. Zira, ölüm kokan bu cümlenin ardından pek yaşamayacağımı  hepimiz biliyoruz.

Sırf ölmemek için susmayı tercih ettim.

Sessiz sedasız ev yoluna doğru ilerlerken her şey güzel gidiyordu. Hararetli geçen okul güblrinin çıkışlarının böyle geçmesi tuhafıma giderdi her zaman. Sırf bu yüzden, Aleyna'nın elinden tuttuğum gibi onu bizim evin yoluna sürükledim. Aklınızdan geçen fantastik düşünceleri yanıltacak kadar masumane hareketim, pek sevgili 'sevgilim' taraından hoş karşılanmamış olacak ki, bağırmaya başlamıştı bile.

"Sus kız! Görende zorla kendi evime götürüyorum zannedecek!"

"Evin yolunu bilmesem sahiden bu dediğine hak verirdim. Ne yazık ki yolu biliyorum. Bırak bakayım elimi. Bak, senin küçük kardeşin var, çocuk ya annemi görse 'eheheh ben senin kızını abimle gördüm, eheheh' derse ben ne yapacağım? Ya da annemin bir arkadaşı bizi ne açıklamada bulunmamı istersin?" Aklımda birkaç ihtmal ouştuğunda yüzümde ufacık bir gülümseme oluştu. Aslında, bizim sevgili olduğumuzu herkes öğrense ne de güzel olurdu.

Rahat rahat sokaklarda dolaşır, çekildiğimiz 'muck'lu fotoğrafları sosyal medya hesaplarımıza atabilirdik?

Tabii, bu dediklerim ancak inekler uçmaya başladıktan sonra olurdu.

"Senin bir açıklama yapmana gerek yok ki güzelim. Kiminle sevgili olduğunu abinlere açıkladıktan sonra top bana gelir. Bende, sırf söz konusu kişi sen olduğun için bu fırsatı dikkatli kullanacağım ve nişanlanacağız. Üniversite bittikten sonra da evlendik mi, tamamdır. Gelsin çocuklar, gitsin torunl-" Cümlemi, kafama yediğim tokatla beraber yarıda kesmek zorunda kaldım. Senelerdir kurduğum hayali tek seferde anlatmış olmamı kaldıramamıştı garibim. Ancak ne yapabilirdim ki? Aleyna benim ilk sevgilimdi.

3 senedir sevdiğim tek kızdı.

İlk sevdiğimdi.

Anneme anlattığımdı.

Nasıl olur da böyle hayaller kurmazdım onunla?

"Ekin, lütfen saçmalama. Zor duruma düşmek istemiyorum. Senin de gözümün önünde abimler tarafından paket edilmeni izlemek de en son dileyeceğim şey. Haydi, yol yakınken vaz geç." Kafamı ısrala iki yana salladım. Bir kere aklıma koymuştum. O yüzden gizldien de olsa, gelecekti. Sabahtan beridir planını yapıyordum. Hatta en sevdiği yemeği bile anneme yaptırmış, yoğurt, turşu ve kola stoğumu iyice tamamlamıştım.

Çünkü bulgur pilavının yanında en çok bunları seviyordu.

Sayesinde bende seviyordum.

Gerçi ben, onun sevdiği her şeyi seviyordum.

Sırf beni seviyor diye, kendimi seviyordum. Olayı daha nasıl anlatabilirim ki?

"Hişt, sus bakayım. Gel sen buraya. Ben halledeceğim." Elini sıkıp, güven verici bir sırıtmayla yüzüne baktım. Aslına bakarsak, onun bana güvenmiyor oluşunun farkındaydım. Hatta bu bana güç veriyor bile sayılabilirdi. Güvenmediği için usul usul alıştırıyordum onu kendime.

Bu benim hoşuma gidiyordu işte.

"Nasıl olacaksa art-"

"Anneme bulgur pilavı yaptırdım."

"Koş, Ekin koş! O benim olmalı! Koş dedim sana!"

**

BU BÖLÜMÜ YOKLAMA ALMAK AMACIYLA YAZIM. BAKALIM KİMLER BURADA?!

DİĞER BÖLÜM NASIL GEÇECEK SİZCE?

BOMBE OLACAK.

O YÜZDEN NE DİYORUUUUUZZ?

"DİKKAT ET BEBEYİM!"

KORKAK // TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin