2.BöLüM

128 4 3
                                    


Bir gün bir çocuk doğdu ondan yayılan sevgi ve mutluluk inanılmazdı . Bembeyaz bir ışık gibiydi .
Benim için geçmiş, ve gelecek yoktur ,sadece insanlar ve hayvanlar zamanı bir doğru üzerinde düşünür . Onlara göre zaman geçmiş , şimdi ve gelecek şeklindedir ama benim için bu daireseldir . Ve böylece gelecek de, geçmiş de bana göre şimdi gibidir .
Bu bebek büyüyecek ve dünyanın kaderini değiştirecekti . Onu izlemeli ve onu korumalıydım . Kendi başına aciz ve son derece ölümlüydü.Onu korudum ,bir şeylere müdahale etmeyi öğrendim ve onu izledim hem de çok yakından.çocuk büyüdü ışığı hala göz alıcıydı. şimdi galiba yaklaşık 5 yaşlarında bir ufaklıktı.Sanki...Sanki i...insan olamayacak kadar i..i..iyiydi.
Ne kadar içimde bir şüphe olsa , düşünmemem gerektiğini bilsem de onun ölümlü olmaması gerektiğini düşündüm . Gelecekte olanları görsem de ...küçük ,küçük minik ,minik hatalar damlarlar ruha tane tane ...DUYGULAR her zaman yanlış kararlar verdirtmese de bazen onlar kadar tehlikeli bir şey olmaz. Ruhumuza aç bir kurt gibi saldırır onu ele geçirirler . Ya onları kontrol altına almayı öğreniriz ya da akışına bırakıp olanlara katlanmayı seçeriz ben bunu seçtim . Onun ölmemesi gerekiyordu o bi kurtarıcıydı.Bu sefer baskın gelen duygu nefretti ,ortadan kalkması gereken bir şeyler vardı...

İzleyici Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin