İzleyici

7.BöLüM

Aradan zaman geçti ...
Artık 2 yaşına gelmiş olan kurt bedenim : Sağlıklı,güçlü ve güzel görünüyordu.
Beyaz tüylerim ve mas mavi gözlerim vardı.
Artık bir kurt bedeninde olsam da ilk defa bir ailem olmuştu . Bir kurt ailesi ... Aslında bu biraz komik ...
Daha henüz genç bir kurt olsam da kardeşlerimden çok daha güçlüydüm ve zekiydim. Asırlardır izlediğim ve öğrendiğim için vahşi hayvanların her birinin nasıl avlandığını biliyordum.Aile büyüklerim ve sürü bana bir şey öğretemezdi.
Zaten kardeşlerimi kolayca yere devirebiliyor.
Sürü üyeleri ,şakadan da olsa saldırdıklarında kolayca savuşturabiliyordum .
Bunların üzerine ,sürüden ayrılıp inci tanemin yanına gitmeye karar verdim.
Yerini biliyordum . Tabii eğer hala ordaysa.
Bu kurt bedeni güçlü olsada herşeyi göremiyordu . Bu durum biraz can sıkıcıydı.
Evrende neler olduğunu göremiyordum.Ama öte yandan da bir canlı gibi hissetmek çok başka bir şeydi.
Karanlık örtü mavi gezegenimin üstünü örttükten sonra yola koyuldum . O kadar sessiz ilerledim ki hiç bir tehlikeden kaçmak zorunda kalmadan ,araba yolunu bulmuştum .
Bu yollar genelde insanları ,yuvalarına ulaştırırlardı.
Yürüdüm...
Yürüdüm.....
Ve tahmin ettiğim gibi insan yuvaları.
Etrafta çok sayıda insan yuvası vardı .Arabalar etrafta pek dolanmıyor yolu takip ederek yuvalardan uzaklaşıyorlardı.
Şimdi bulunduğum yer geniş bir yolun iki yanında büyükçe insan yuvaları olan bir yerdi.
Geldiğim orman insan yuvalarını kucaklıyordu.
Bu çok güzel dizayn edilmiş yuvaları inceliyordum , insanlar baya gelişmiş gerçekten zeki canlılar ... diye düşünürken arkamdan bir patlama sesi duydum. Ve yere damlayan 2 kırmızı , sıvıya benzeyen şeye baktım.
Yere eğilip kokladım kokusu keskindi . Bu kandı , bedenin kendini koruma çabası başlamıştı beden bayılmaya çabalıyordu ama onu ayakta tutmayı başaracak kadar güçlüydüm. Normal bir canlı kan kaybından ölmüştü ama bu beden benim kontrolümdeydi yani bir kaç küçük değişiklik yaptım ve iyileşme hızını kontrolüm altına aldım . Bedenimdeki yara her neredeyse kapanmış gibi hissediyordum.
Bana her ne kadar uzun gelsede bunlar saniyeler içinde olmuştu. Arkamdaki canlıdan yayılan korkuyu hissediyorum. Arkama döndüm ve silah tutan o insanı bana dehşet dolu gözlerle baktığını gördüm. Olacaklara bakmaya çalıştım ... ne ?... göremiyordum.
Bu beden benden iki şeyi esirgemişti
1-geleceği görüş nedeninin mavi gezegen zamanı olduğunu tahmin ediyordum.
2-herşeyi izleme nedeni ise bence mavi gezegen açısı olduğunu sanıyordum.
Adam benim kafamda bu düşünceler dönerken bir daha ateş etti .
Kontrol bende olduğundan yine aynı olaylar tekrarlandı ama bu sefer daha kısa sürmüştü.
Adama donuk donuk bakarken adamdan yükselen dehşet dalgalar halinde yüzüme çarpıyordu.
Adam ateş etmeyi kesip bana
"NESİN SEN BÖYLE İBLİS FALAN MI ?"Diye bağırdı. Ben kafamda cümle kurmaya çalışıyordum sen , iblis, nesin ve böyle . Anlamayarak kafamı kesik kesik yana eğdim .
Adam bir kez daha
"HER NEYSEN BENDEN UZAK DUR YETER !" Dedi ve içeri girdi .
Bu canlıların neden haberleşmeyi bu kadar zor bir hale getirdiğini anlamıyordum. Ama ses tonundaki duygulardan anladığım kadarıyla korku tüm bedenini sarmıştı.
Ayaklarımı kanımdan çekerek yürümeye devam ettim .Bir yandan da hala kafamı meşkul eden düşüncelerle boğuşuyordum. Zararsız küçük bir kurt ne gibi bir tehdit oluşturabilirdi ki? Belki de yolun ortasında durmak insanlar için bir tehditti. Bu canlılar çok tuhaf diye içimden geçirip , yolun kenarından yürümeye devam ettim .
O sırada arkamdan gelen ikişer ve hızlı tıkırtıları duydum . Kulaklarım bedenimden bağımsız sesleri daha iyi duymak için arkaya ve öne doğru hareket ediyorlardı.
Bir saçmalıkla daha uğraşamayacaktım bu seslerin insan ayak sesleri olduğu çok belliydi sonuçta. İşine dön mesajı vermek için arkaya dönüp ,işlerimin üstündeki deriyi diş etlerime kadar gerip , temiz bir hırlama sesi çıkarmıştım.
Ama buna pişman olmuştum . Çünkü karşımda duran canlı değildi o ...o .... O !
BENİM İNCİ TANEMDİ.
İnci tanem bu aptal davranışım yüzünden korkmuş bir şekilde bana konuştuğunu belli ederek ,
"Ne oldu, kayıp mı oldun ?" Dedi
Sesi hiç korkmuş gibi çıkmamış olduğundan dolayı biraz afalladım.
Aniden arkasından gelen bir erkek sesi duydum.
"UZAK DUR ONDAN ,UZAK DUUUR,YAKLAŞMA ONA DAHA FAZLA ,TANTIM NE YAPIYORSUN?!?!?"
İnci tanem arkasını dönüp "ne oldu o sadece bir köpek , ve yaralanmış gibi duruyor ?" Dedi.
Artık İnci tanemle arasında bir metre kadar kalan insan ,
"Ne? Nasıl? Daha önce hiç kurt görmedin mi ?"diye sordu.ve ardından "YAVAŞÇA GERİ GEL ." Dedi insan . Sesindeki bir anlık şaşkınlık gitmiş yerini ise korku almıştı.
"AMAN TANRIM BU BİR K-k -KURT MU?"
Dedi İnci tanem.
Ben bu telaşa aldırmadan ona bakıyordum ,ruhsal anlamda iyi gibi görünüyordu.
Ama bu insan onu korkutuyora benziyordu , ben de inci tanemin önüne geçtim ve insana hırladım.
İnci tanem korkuyla "AMAN TANRIM Adrien" diye bağırdı ve ardından isminin Andrien olduğunu anladığım insan ,"O-o seni mi koruyor Alexis?" Dedi sesindeki şaşkınlık tan tehdit olmadığı kararına varıp oturdum.
Şimdi inci tanemin adının Alexis olduğunu biliyordum .
"Ne yapacağız!" Dedi Adrien.
"Hep bir köpek isterdim"Dedi Alexis .
"O o o bir köpek değil, tanrı aşkına Alexis!"
"Hiç kurt görmedin mi?"
"Hayır?"
"Belgesel izlemiyor musun?"
"Pek değil","neden?"
"Yok bir şey"
İkisi arasında geçen bu olayı izlerken . Alexis in yanına gidip gözlerinin içine ,hadi gidelim bakışı attım.
O da bana bakıp kafama elini uzattı.
"Yapma o vahşi bir hayvan" dedi Adrien
"Hey , seni sevebilir miyim dostum?" Dedi Alexis gülerek .
Ben ne yaptığını anlayamadan kafamda oluşan rahatlatıcı his ,sanki içimdeki huzur kapıyı çalıyormuş gibi hissettirdi . Garip bir şekilde rahatladım ve ani bir hareketle elini yaladım.
Kız neşe ile gülerken Adrien de şaşırmış gibi görünerek "öyleyse ben de eeee" elini bana uzatırken içimden bir hırlama koptu .
Artık inci taneme daha yakın hissediyordum bundan sonra onu kızım olarak görmek istedim .
Adı ve ya inci tanem daha az samimi gibi geliyordu .İnci tanem ve ya Alexis'in adı bundan sonra bana göre KIZIM dı .
İkisi de bana bakarak gülerken ,
Arkamızdan bu huzuru bozan sirenler kulağımı parçalıyordu.
Kızım "BİRİ ONU GÖRMÜŞ OLMALI !" Diye bağırdı.
Adrien "BÜYÜK İHTİMAL UYUTURLAR YA DA ŞANSLIYSA HAYVANATBAHÇESİNE SATARLAR !!" Dedi
Hep bir ağızdan "ONU SAKLAMALIYIZ !"diye bağırdılar.
İkisi de apar topar beni bir insan yuvasına soktular .
Sirenler kaybolana kadar beni yuvada en üst kata çıkarttılar ve o gece orada uyumanın keyfini çıkardım.