İzleyici

12.BöLüM

Göz açıp kapayıncaya kadar 2 gün geçmiş ve ne yazık ki kulübem tamamlanmıştı.ayrıca bir de adım olmuştu "Lucy".
Artık kızımın yanında uyuyamayacaktım .
Bu duruma ben çok üzülürken çok bilmiş teyze de pek mutlu olmuşa benziyordu.
Ben kulübemi incelerken kızım da bana doğru yaklaşmaya başlamıştı.Hemen koşup kızımın üstüne atladım .Kızım sevinç çığlıkları atarken beni eliyle kenara itti ve
"Teyze ben çıktııım!"dedi
Kızımın dışarı çıkacağını anlayan ben panikle tasmayı aramaya başladım.
Bu halime gülen kızım bana dönerek
"Sen de geliyorsun"dedi ve arka cebinden bir tasma çıkararak boynuma taktı.
Kapıdan çıktık ve ormana doğru yürümeye başladık .
O sırada siren sesleri duymamızla birlikte ikimiz de bir çalılığa saklandık.
Sonuçta insanların evlerinde bir kurt beslemesi pek normal karşılanmaz ve muhtemelen beni kızımdan ayırırlardı.
"Komşulardan biri ihbar etmiş olmalı"
Diyen kızıma şaşkınlıkla bakmakla yetindim.
Kızım tekrar konuşarak.
"Hiç bir şey bulamayacaklar.Gidelim!"
Dedi ve ikimiz de ormana doğru koşturduk.
Siren sesleri kulaklarımdan silinmeye başladığında durduk .
Kızım tasmamı çözdü ve bir ağaç altına çöktü.
"Yoruldum biraz dinlenelim"
O sırada etrafta bir canlının varlığını hissetim .
Ani bir patlama sesi ile kızım da ben de irkildik.
Kızımın"SİLAH"demesiyle içimden bir yerden bir hırıltı yükseldi.
Kızım beni arkasına alırken ben de öylece bekledim.Nasıl olsa o ölümsüzdü dış etkenler ona işlemezdi.
O sırada bir adam saklandığı ağaç arkasından çıkarak kızıma "çekil o kurt bana çok para getiricek"dedi.
"O BENİM"
"O bir köpek değil ve beslemene iznin olduğunu sanmıyorum .o sadece yetişkin bir orman hayvanı ve ben ondan para kazanacağım" "şimdi çekilsen iyi olur!"
"Hayır"
Bana zorluk çıkarma"
KıZım çekilmek yerine kollarını açarak bir adım ileri gitti.
"Hadi beni vur o zaman"
"Seni vurup hapse girmek istemiyorum veled "
"Veled mi?ha ha ha" "güldürme beni defol buradan"
"Sen bilirsin"
Beni sinirlendirmeye başlayan adama tepki olarak bir adım açığa çıkarak dişlerimi gösterdim ve dilimi bembeyaz dişlerin üstünde gezdirdim. Bu çok açık bir tehditti ve bunu genelde vahşi hayvanlarla uğraşan insanlar bilirdi.
Adam silahını bana doğrultunca kükreme benzeri hırlama ile adama doğru sağ /sol yaparak koşmaya başladım .
Adam silahını odaklamaya çalışıyorken ben ona daha da yaklaşmıştım.
Ani bir korku dalgası yüzüme çarptığında adamın çaresizliği hoşuma gitmişti.
Adamın bir anda ateş etmesiyle ürksem de çok aldırmadan üstüne atladım .
Adamla biraz boğuştuktan sonra kontrolü elime aldım ve boyundaki iki ana damarı hedef alarak boynunu ısırdığımda adam çırpınmaya başladı ve yaklaşık 1 dakika süren mücadelenin ardından adam hareketsiz kalmıştı . Ben işi garantiye aldım ve adamın boynunu kırarak tatmin olmuş bir şekilde arkamı döndüm.
O anda kafamda şimşekler çakmaya başladı kızım yerde acı içinde kıvanmaya başlamıştı.
Sebebini anladığımda gözlerim kararmaya başlamıştı kurşun kızıma isabet etmişti .
Ama kızım ölümsüzdü.
Bu nasıl olur?
Diye düşünürken aklıma vücudunu kontrol edemediği için olacağı geldi.
Apar topar, adamı nerdeyse ışık hızıyla gömdüm. Ve kızımı yavaşça sırtıma çıkarttım kızım ellerini boynuma doladığında duruşunun sağlam olduğundan emin olarak koşmaya başladım eve geldiğimde teyzesi sırtımdan kızı alarak bir yere telefon etti.
Bir kaç dakika sonra ambulans gelmişti.
Ben arkasından koşarken ambulans durmuyor teyze de bana sur demiyordu.
Biraz düşününce eve geri dönmeye karar verdim .Yolda siren seslilerle karşılaşırsam hiç hoş olmazdı .O zaman bir daha kızımı göremiyebilirdim.
Ama eve dönmeden bir insan bedeni bulmam gerekiyordu . Kızıma eğitim vermem gerekebilirdi ve bunu bu bedende yapmam pratik olmazdı. Çok geçmeden ara sokakların birinde bir genç kız gördüm . Muhtemelen çantasını o iki hırsıza vermediği için öldürülecekti.bir kaç saniyede beklediğim gerçekleşince zaten aşırı güçsüz olan ve dışarı çıkmak için can atan ruhtan aceleye kurtularak .mevcut olan bedenimi varlığımın içine sakladım.İnsan bedenine girdiğimde koşarak eve geri döndüm .(insan bedenine girmeyi hiç sevmemiştim . Çok iğrenç bir histi.)
Ama kimse yoktu.
Bir kaç saat sonra eve teyze geldi.
Bana baktı ve "Alexis in arkadaşlarından mısın?"dedi.başımı olumlu anlamda salladım."ne istiyorsun?"
Konuşmayı bildiğim için sorusunu cevapsız bırakmadım.
"Kızım nerede ve nasıl?"
"Kızın mı?"
"Ah pardon.yani Alexis "
"Arkadaşıyla birlikte hastanede "
"Arkadaşı mı?"
"Yani Adrien"
"Bir süre sizde kalabilir miyim? şey kulübede de uyuyabilirim sorun olmaz"
"Şey bu aralar pek müsait değilim ."
"Ama Alexis gelince kalabilirsin tabii desteğe ihtiyacı olacak ve benim de yurt dışına çıkmam gerekiyor"
"Ben olmasam yalnız mı kalacaktı ?"
"Hayır onu kardeşime bırakacaktım"
"Tamam o zaman iyileşince beni arasın"
"Tamam"
Evden çıkarken hem ne kadar iyi konuştuğumu hem de nerede kalacağımı düşünürken bir karara vardım ormanda kalıcaktın.
Ormana varınca beden değiştirdim ve yeniden kurt oldum.
O sırada arkamdan gelen bir sesle irkildim.
"K-k-kurt k-k-adın"
İrkilerek yeniden insan oldum.
İnsanlar ormanda ne çok geziyordu.
Bıkkın bir sesle "o da ne demek?"
"Konuşma,nesin sen?"
"Bilsem"
"NE?!?""yaklaşma sakın "
"Bir dakika sen ,sen ... Adrien!!!"
"Adımı nereden... sen o günkü kurtsun !"
"Evet "
"Aman tanrım 20 yaşında bile hala hayal görüyorum"
"20 YAŞINDAMISIN??ALEXİS KAÇ YAŞINDA ?" Kızımın yaşını hiç bir zaman tam olarak bilememiştim.
"19 ya sen ?"
"Ben ...bilmiyorum "
"Nasıl?"
Artık bir yaşımın olması gerektiğini düşünerek dünyada kaldığım süreyi yaş olarak belirledim ve
"Birkaç haftalık"
"Neeee?"
"Hahahahahahahahahaha"
"Gülme" dedim kızarak.
"Kalıcak bir yerin var mı?"
"Hayır"
"Gel"
İnsan olduğumdan mı kaynaklı bilemiyordum ama çok iyi konuşuyordum.
Evine doğru yürürken onun yüz hatlarını inceliyordum.insanlar hayvanlardan daha çirkinlerdi.
"Bana mı bakıyorsun?"
"Evet?"
Dudağının kenarını hafifçe kıvırıp yürümeye devam etti .
Anlamamıştım bunda komik olan ne olabilirdi ki?
"Geldik"
"Tamam"
"Çok soğuk davranıyorsun?"
"Ne?"
"Yok bir şey sana odanı gösteriyim"
"Ailen nerede? Onlarla tanışmadan mı kalacağım burada?"
"Ailem..."
"Çok üzüldüm.özür dilerim.çok üzgünüm"
Normalde insanları pek sevmezdim ama yaptığım hata yüzünden gidip sıkıca sarıldım.
Bu durum pek hoşuma gitmemişti .
"Ölmediler?"
Sarılmayı bırakıp"öyle mi peki neden üzüldün?" bir yandan da düşünüyordum bir insana sarılmanın verdiği his mide bulandırıcıydı kızımın arkadaşı olmasa bırak sarılmayı dokunmazdım bile.
"Ailemi uzun süredir göremiyorum da "
"Bu evde kalmıyorlar mı?"
"Hayır,okuluma yakın olduğu için burada kalıyorum ailem burayı pek sevmiyorlar"
"Okul?"
"Ne demek "okul?" Bilmiyor musun?"
Kafamı iki yana salladım.
"Yarın okula kaydını yaptırmamız gerekiyor!"
"Hayır"
"Ne demek Hayır"
"Burada bulunma sebebim kızımı korumak"
"Kızın?" "Aw anladım"
"Kızım okula gitmiyor "
"Hayır gidiyor"
"Nasıl?"
"Yaz tatilindeyiz ve bitmesine 3 gün var"
"Tamam"
"Yani gidiceksin "
"Evet"
"Paran var mı?"
"Bulurum"
"Ne demek o?"
"Bulurum dediysem bulurum.soru cevaba da ver de odamı göster artık"
Üst kata çıktık ve bana küçük bir oda gösterdi ve yeniden alt kata indi içinde bir halı hariç hiç bir şey yoktu.Bu odanın neden boş olduğunu merak etsem de daha fazla o sinir bozucu insanla konuşmak istemiyordum.
Yeniden kurt oldum ve yere kıvrılarak gözlerimi kapattım.bir an önce dünyanın sonunun gelmesini önleyip buradan gitmek istiyordum.
Kızım da benden haberdar olursa belki yanıma gelebilirdi .
Umarım bir an önce iyileşir diye düşünüp uykuya daldım.