"Never been Kissed"

Chapter13(Thanks to you)

"Alexandra's POV"

"Please Mom! Dad! Help me. I can't move my body! Mom! Dad! Don't leave me here. Please!"

"Heyy! Alexandra Heyyy! Wake Up!" Narinig kong panggigising sa akin ni Jack. Unti-unti kong binuksan ang aking mga mata at luminaw sa aking paningin ang mukha ni Jack.

Hindi ko alam kung anong tumulak sa akin na yakapin ko si Jack. I just wanted to hug him tightly. At hindi ko namalayan na may tumulo nang luha sa aking mga mata. Dahilan para higpitan ko pa ang aking pagkakayakap.

"It's okay. Don't cry. Youre safe now. Shhhh" naramdaman ko ang pagyakap niya pabalik, dahilan para mas lalo pa akong maiyak.

"Tahan na. Mas mainam kung magpahinga ka na. This day is really tiring for you. Alam ko na, I will sing you a song that make's you sleepy." Kumawala kami sa pagkayakap sa isa't-isa. Hinawakan niya ang aking mga kamay at tsaka siya nagsimulang kumanta.

( Plain White T'S 1,2,3 )

Hindi ko inexpect na gagawin niya yon para lang makatulog. And I realize kung gaano kaganda ang Boses niya. His voice make's me sleepy. At hindi ko na namalayan na naka-tulog ako.

****

6:30 am

Nagising ako sa ingay nang Alarm clock. I turn it off and I slowly moved my feet and I felt something. Unti-unti kong nakita na katabi ko pala si Jack. Mahimbing pa ang tulog niya. Wait. Why he slept here?

At nang maalala ko ang nangyari kagabi. "OMYGOD!" napahawak ako sa bibig ko at nanlaki ang aking mga mata. Dahan-dahan akong bumaba sa kama at dahan-dahan naglakad palabas nang kwartong iyon.

I wash up very fast, para maka-alis ako nang bahay habang tulog pa si Jack ayaw kong maabutan niya ako sa bahay. Medyo nahihiya pa ako sa nagawa ko kagabi.

Nagpunta ako kung saan pwedeng makapag-almusal because I am really hungry right now. Nakakagutom pala ang nangyari kagabi. Bakit pa kasi ako lumabas ng bahay? tsss.

May nakita akong 7'11 kayadoon na ako dumeresto para kumain. Ramen nalang ang kinuha ko at dito ko na kakainin. Medyo maaga pa naman. While I'm eating I felt something in my pocket, my phone. My phone is ringing and guess what. It's Jack. I don't know if i'm going to answer or what. Ughh! Disgusting!

Mas pinili kong hindi sagutin dahil hindi ko alam kung anong ibubungad ko sa kanya. Pinagpatulog ko na lang ang pagkain ko nang Ramen. At pagkatapos ko itong maubos, feel ko gutom pa ako kaya kumuha pa ako nang isa pa.

Muli na namang tumatawag si Jack. Hindi ko parin sinagot. Patuloy lang ako sa pagkain ko nang Ramen. After that, hindi ko na alam kung saan ako pupunta. Basta ayoko munang magpakita kay Jack. Saan ba pwede?

Naglakad-lakad na lang ako. Nang makakita ako nang matandang tatawid sa daan at hirap siya sa paglalakad kaya tumakbo ako papalapit sa kanya upang siya ay aking matulungan. Ayaw ko kasing nakaka-kita nang mga matandang ganito ang kalagayan.

"Lola tulungan ko na po kayo" Inalalayan ko siya hanggang sa makatawid. "Salamat anak. Napakabait mo. Pagpalain ka sana nang Panginoon dahil sa mabuti kong kalooban" ngimiti ang matanda at tsaka na umalis.

Ang sarap pala sa pakiramdam na makatulong at pasalamatan. Naglakad ulit ako nang may malaking ngiti. Napatigil ako at nagsalamin sa isang kotse na naka-park. Ngumiti ako habang inaayos ang buhok ko. Laking gulat ko nang bumukas ang bintana nang kotse at laking gulat ko pa nang makita kung sino ang inilabas nang bintana sa kotse...

"Ja'Ja'Jaaa' JACK?!" My smiley face turn into this *0*

"Kanina pa ako tawag nang tawag sayo, bakit hindi mo sinasagot?" Nakangising tanong niya.

"Hindi ko kas---" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang sumigaw siya.

"Alam mo ba kung gaano ako nag-alala sayo. Hindi kaman lang nagtxt o di kaya nag-iwan nang sulat sa table para man lang nalaman ko kung napano ka!" Bumaba siya nang kotse at hinawakan niya ang kamay ko at pinapasok niya ako sa kotse.

"Look! ... Next time magpa-alam kanaman kung saan ka pupunta hindi yung basta basta ka nalang aalis nang hindi man lang nagsasabi. At huwag na huwag kang aalis kapag natutulog ako. Mas okay na gisingin mo na lang ako. Paano kapag naulit yung kagabi? Tapos wala ako. Ano nang mangyayari sayo. Kaya pwede ba--" pinutol ko na ang sasabihin niya dahil gamit ang aking kamay itinakip ko ito sa kanyang bibig.

"Okay. I'm sorry. Hindi ko naman gustong gawin yun, kaso kasi nahihiya ako sayo. Nahihiya ako sa nagawa ko kagabi. Kaya Sorry na. I didn't mean to make you worry" at dahan dahan kong tinagnggal ang kamay ko mula sa kanyang bibig.

"Okay fine. Let"s end this here. Don't mind what happen last night. It's natural na matakot ka. I understand. Mas mabuting kumain na muna tayo gutom na ko. Hindi na ko nakapag-almusal sa bahay. Tapos yung grocery na pinamili natin hindi ko pa naayos. Mamaya nalang at bukas nalang natin ayusin ang kasal. Secret wedding much better kung mabilisan lang. I will tell Mom and Dad na hindi na natin pinagbinggahan. Wala narin kasi tayong panahon. Baka after 3 weeks magsisimula na ako sa Opisina." Tsaka na niya pina-andar ang sasakyan.

Ngayon nandito kami sa mall. Dito na kami kumain dahil wala na daw siyang maisip na pwedeng puntahan.

"What do you want to eat?" Tanong sakin ni Jack habang naka-upo kami sa loob nang Mcdo. "Katulad nalang nang sayo" parang wala na kasi akong ganang kumain dahil nabusog ako sa dalawang Cup nang ramen kanina sa 7'11.

"Let's eat" ngumiti nalang ako kay Jack. Hindi ko alam pero puno kasi talaga ang tiyan ko. "Parang wala ka yatang ganang kumain?" Tanong sakin ni Jack. "Nabusog na kasi ako sa 2 cups of ramen kanina sa 7'11 kaya medyo busog pa ako. "Ganon ba? Okay. Kainin mo nalang yang Sandae. Saan mo ba gustong pumunta pagkatapos natin dito?" Napa-isip ako kung saan ba pwedeng pumunta. "Eh kung sa Play Ground nalang? O kaya sa Nursery school? Nakakamiss kasing makipaglaro sa mga bata." Naalala ko lang bigla ang mga bata na pinapasyalan ko noon.

"Great Idea. Let's go there after we finish here."

*****

To be continue....

Don't forget to vote.

Comment lang kayo kung may suggest kayo na scene na gusto niyong maganap between JACK and Alexandra. Thanks guys LabLab <3