küçüğüm

yeni mahalle

Önce kendimi tanıtayım ben bahar 20 yaşındayım ve yeni mahalleye taşınıyorum...

Bugün uyandığımda hiç bir yerimi oynatamıyordum.Sanki bir ölüymüşüm gibi hissediyordum.Daha sonra gözlerimi açmaya çalışıyorum..ama açamıyordumm .kulaklarıma bir fısıltı geldi..
"Bahar hadi uyan kızım kahvaltın hazır "diye gözlerimi araladım ve ayağa kalktım gardurobun aynasına döndüm ,mahvolmuştum gözlerim morarmıştı ama neden böyle olduğumu biliyordum.
İki gün önce annemi ve babamı bir trafik kazasında kaybetmiştim.
Aslında annem ve babam beni pek umursamazlardı ama ben onları çok severdim bu yüzden böyleyim ...
Aşağıya inip kahvaltımı yapmak için banyoya girdim ve aynada kendime baktım,neden herşey böyle olmuştu.....

Kahvaltımı bitirdim ve odama çıktım bu evde her yer annem ve babamı anımsatıyordu.....Bu evde her saat bana azap gibi geliyordu.
Bu evde akşamları uyuyamıyordum ,kimseyi sevemiyordum ..
Arkadaşlarımla bile pek fazla zaman geçiremiyordum.Ama en yakın arkadaşım inci bana çok destek oldu hatta bana başka bir eve taşımacılık bile dedi...

Aslında iyi bir fikirdi...Ama reddetmiştim.akşam olmuştu ışıksız ortamları sevmediğimdem ışıkları yakmıştım.Elime çalıkuşu romanını aldım ve okumaya başladım.Bu romanda beni anlatıyordu ...romanın baş karakteri gibi başka yerlere gidebilirdim...

Fakat bundan korkuyordum.Sonunda uykuya dalabilmiştim...yine kulağıma bir fısıltı geldi.
"Hadi knk uyan"diye.uyandım ve karşımda süslenmiş bir şekilde eteği kırışmasın diye oturmayan inci çarptı gözüme..

"İnci ne oldu ne bu süslenme"diye sordum.
"Hadi okul parti vericekmiş hepimiz gitmek zorundaymışız"dedi.
"Gelemem" dedim.
"Öleceksin"diyerek beni yatağımdan kaldırarak beyaz gardırobumu açarak elbise seçiyordu Elime bir tane verdi .

"Bunu dene sana çok yakışıyor"dedi.
Birşey söylemeden elbiseyi alıp banyoma girdim ve üstüme elbisemi geçirdim ,saçımı yaptıktan sonra çıktım .
İnciyle birlikte dışarı çıkıp, Mehmet abiye bizi okula bırakmasını söyledim.
Okula gelmiştik.kapıyı açıp o loş ışıkların içine dalmıştık.herşeyin farkındaydim herkes beni gösterip fısıldaşıyorlardı...
Parti başlamıştı pinhaninin şarkısı çalıyordu..
Umutsuz olduğu bir anda
Sevmek ister her insan
Eğer biraz şanslıysanız
Neden olmasın.
Okulda gıcık kaptığım o kız geliyordu
Damla ....
"Ayyy baharcım  başın saoğlusun "dedi Bende itici bir tavırla sağol dedim"
"Ayyy baharcım şimdi sen fakirsinde ayy burda ne işin var"dedi.
    Bu son dediği çok ağrıma gitmişti bu yüzden ağlıyarak okulun dışına çıktım...
     Bir merdivene oturup düşündüm ve o sırada bi yakışıklı çocuk gelip yanıma oturdu..
Ve bana "neden üzgünsün küçüğüm " dedi cevap vermedim omzumdan tutarak beni kendine çekti zorla başımı omzuna yaslattırdı.hayatımda hiç bu kadar rahatlamamıstim ..o sırada bir ses gelmişti bu incinin sesiydi.
  " Bahar nerdesin "dedi.
Başımı omzundan kaldırdım ve inciye doğru baktım..inci yanıma geldiğinde o çocuk ayaklandı ve arkasına bakmadan uzaklaştı..inci
"Bu çocuğu tanıyomusun sen "dedi inci ...
"Hayır öylesine geldi "dedim
"Bu çocuk bu okulun en popüleri deniz "dedi.

Uyandığımda incinin evindeydim..Dün o kadar çok ağlamıştımki bayılmışım.uyandım yine gözlerimi açamadım ve yine o ses" hadi uyan "diye bir ses gözümü açtım ve baktım inci ..
İnci'ye artık o eve gidemem dedim başka bir yere taşınacağım "dedim.
   O gün inciyle ev bakmaya çıktık ..
Bir ev bulduk ve çok şirindi iki katlı bir villa idi...o eve bugün taşınacağımi söyledim ama inci yarın yaparsın dedi.
     Eve gitmiştim hizmetçilere her şeyi anlattım bu evi satıp başka eve taşınacağımi ve artık o evde çalışacaklarını söyledim...
Odama gittim uyudum ...veya uyuyamadim daha .....bir sesle irkildim "yavrum "annemin sesiydi bu gözlerimi açtım..Ama kimse yoktu.direk evi boşalttırdım.diyer eve gittik.

   Hizmetçiler evi  döşüyordu.Bende biraz nefes almak için dışarı çıktım.Evimin bahçesi küçük ama şirindi karşımda da benim evim kadar küçük ve tatlı bir ev vardı.Daha sonra bahçeden dışarı çıktım ve biraz etrafa baktım küçük ama tatlı marketler,alışveriş merkezleri ,orta büyüklükteki evler.
   Ben burda yaşıyabilirdim...Evet herşeyi unutarak burda mutlu bir hayat yaşıyabilirdim....
   Biraz ilerledikten sonra karşıdan siyah pantolonlu,beyaz salaş bluz ,spor ayakkabılı bir çocuk başını yere eğmiş yürüyordu..
Kalbim birden hızlı bir şekilde atmaya başladı sanki daha önce onu tanıyormuşcasına...
Çocuk yani Deniz yüzünü kaldırdı gözleri ela idi yüzü oldukça pürüzsüz idi elmacık kemikleri çok belirgindi ...

        Bana dönüp
"HOŞ GELDİN KÜÇÜĞÜM". Diye bir ses geldi oldukça hoş bir şekilde ...😊😊
             Beyenmeyi unutmayın