O günün akşamında Eda, babasına gitmişti ama bilmiyorduki annesine geri dönünce evde kıyamet kopucağını.Sadece babasına olan özlemini biliyordu.Zaten o buna yeterde artardı.Hep annesiyle aralarında bir uzaklık olurdu Eda, annesine ne kadar yaklaşırsa yaklaşsın annesi bir adım geri giderdi.Bu yıllarca böyle sürüp gitti.Ne Eda,annesine birer adim yaklaşmaktan bıktı nede annesi bir adım geri çekilmekten bıktı.Neyseki babasında annesinde bulamadığı huzuru buluyor ve bu huzur ona yetiyor birde artıyordu adeta.Ruhen dinmeyen acısı bedenen babasına kavuşunca azda olsa diniyordu ama geri kalan acısını annesi dindirmek zorundaydı ama dedimya annesi hep geri çekiliyordu bu tür meselelerde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Var Mısın Okumaya?
Short StorySadece ruhumu dinlendirmek istiyorum.Ve içimdeki yası birazda olsa dindirmek...