Na een poosje legt Jonathan voorzichtig een arm onder haar benen en een arm bij haar schouderblad en tilt haar op. Langzaam doet hij de deur open en loopt door de donkere gang naar zijn eigen kamer. Langzaam doet hij de deur open en legt haar voorzichtig in het tweepersoonsbed, aan de kant waar hij altijd slaapt. Hij stopt haar in en geeft haar voorzichtig een kus op haar voorhoofd. Hij strijkt een pluk haar uit Emma’s gezicht en loopt zachtjes de kamer uit.
Als hij de keuken binnenloopt zit zijn moeder daar met een schaaltje chocolademousse. ‘Hé, ma,’ Jonathan gaat naast zijn moeder zitten en pakt een extra lepel voor zichzelf. ‘Jongen, wat had dat te betekenen met Chrystel? Ze kwam hier overstuur binnen en liep zo rechtstreeks door naar de voordeur.’ Zijn moeder kijkt hem vragend aan. ‘Ik kan het niet ma, ik kan het echt niet. Ik heb het geprobeerd maar dit was echt de druppel. Ik zat met Emma in de tuin en zij kwam eraan. Ze deed zo uit de hoogte en egoïstisch en ik zag Emma gewoon veranderen. En toen flikte ze het ook nog om mij, recht in het zicht van Emma, te kussen. Toen hield ik het niet meer mam. Toen moest ik haar de waarheid vertellen.’ Jonathan haalt zijn handen door zijn haar en legt zijn hoofd neer op de tafel. ‘Waar is Emma nu?’ de koningin kijkt Jonathan aan. Jonathan tilt zijn hoofd op. ‘Ze ligt in mijn bed. Na wat er was gebeurd ging ik haar zoeken en vond haar uiteindelijk in de bibliotheek. Ze was overstuur en ik had mijn armen om haar heengeslagen. Ze was in slaap gevallen en toen heb ik haar in mijn bed gelegd. Die was het dichtstbij.’ Jonathan zucht. Zijn moeder hoort hem aarzelen. ‘Mam?’ de koningin kijkt hem moederlijk aan. ‘Wat is er?’ ‘Mam, ik denk dat Emma de ware is.’ Het is even stil. ‘Dat had ik allang gemerkt. Al sinds jullie naar elkaar keken tijdens het diner.’ ‘toen ik haar, in de bibliotheek, vast had en haar over haar hoofd aaide wist ik het. Ik wilde haar echt nooit meer loslaten. Ik moet gewoon.. Kan je niets regelen met pa?’ Jonathan kijkt zijn moeder hoopvol aan. ‘Jullie zijn het perfecte stel. Ik kán jullie gewoon niet uit elkaar halen. Maar je weet hoe je vader kan zijn. Ik probeer wel met hem te praten. Maar loop alsjeblieft niet te hard van stapel. Doe eerst nog even rustig aan.’ Zijn moeder kijkt hem bezorgd aan. Jonathan geeft zijn moeder een knuffel en staat dan op. ‘Ik ga een deken pakken. Ik slaap wel in een verblijf vannacht.’
Langzaam opent Emma haar ogen. Waar is ze? Ze kijkt om zich heen en dan komen de herinneringen weer boven. Ze viel in slaap tegen Jonathan aan. Hij heeft haar in zijn bed gelegd. Ze drukt haar gezicht in de deken en ze ruikt hem. Ze kan niets anders dan toegeven. Ze is nog nooit zo verliefd geweest. Ze stapt uit het bed en kijkt naar haar kleren. Er zitten wel een miljoen kreukels in haar jurk. Snel doet ze de deur open en rent naar haar gastenverblijf. Ze trekt haar kast open en pakt een donkerpaarse joggingbroek. Ook trekt ze snel een hemdje en een doorzichtig T-shirtje aan. Ze frummelt haar krullen in een staart en loopt naar de keuken. Ze zet de waterkoker aan en pakt een theezakje uit een theedoos met wel twintig smaken. Citroen. Precies hoe ze zich voelt. Ze voelt zich fris. Alsof haar iets nieuws te wachten staat. ‘Hoi,’ Emma schrikt en draait zich met een ruk om. Jonathan staat in de deuropening. ‘Hey,’ Emma draait zich weer om en zet de waterkoker weer aan. ‘Wil je ook thee?’ ‘Lekker,’ Jonathan komt naast haar staan. Emma draait zich naar hem toe. ’Bedankt dat je me gister in een bed hebt gelegd.’ Emma glimlacht. ‘Sorry. Mijn bed was het dichtstbij en,’ Emma grinnikt. ‘Het maakt niets uit.’ Dan komt de koningin de keuken binnen. Jonathan zet een klein stapje achteruit. ‘Goedemorgen!’ de koningin kijkt hen lachend aan. Ze knipoogt onopvallend naar Jonathan. Emma lacht naar de koningin. ‘Goedemorgen, wilt u ook thee?’ ‘Ja, graag. Heerlijk!’ Als ze alle drie thee hebben gaan ze aan de tafel zitten. ‘En, wat ga jij doen vandaag?’ de koningin kijkt vragend naar Emma. ‘Ik heb om elf uur eerst les. Tot half een en daarna weet ik het nog niet.’ ‘Ik ga vanmiddag naar mijn zus. Heb je anders zin om mee te gaan?’ de koningin kijkt haar vragend aan. Jonathan proest bijna zijn thee uit en kijkt heel verbaasd naar zijn moeder. ‘Ja, dat zou ik heel leuk vinden.’ Emma kijkt een beetje vreemd naar Jonathan maar moet dan lachen. ‘Stik voorzichtig.’ Emma staat op en loopt naar de deur. ’Ik ga me even omkleden. Tot vanmiddag!’ Als Emma de deur uit is kijkt Jonathan naar zijn moeder. ‘Waar kwam dat ineens vandaan?’ ‘Ik vind het zo’n aardig en net meisje dat het gewoon spontaan in me opkwam. Ik denk dat Everline haar ontzettend aardig vindt. Zij mag echt wel mijn schoondochter worden hoor.’ De koningin lacht. Jonathan wordt een beetje rood. ‘Ik zal morgen proberen met je vader te praten.’
Emma staat voor de spiegel. Wat moet ze nou in hemelsnaam aandoen als ze naar de zus van de koningin gaat? Er wordt op haar deur geklopt. Snel trekt ze een badjas over haar lingerie heen en doet de deur open. Voor een keer hoopt ze dat het niet Jonathan is. Het is de koningin. ‘Kom binnen!’ Emma doet de deur verder open. ‘Ik heb denk ik even uw hulp nodig. Wat kan ik aandoen?’ Ze kijkt de koningin vragend aan. De koningin gaat voor Emma’s kledingkast staan. ‘Mag ik?’ de koningin legt vragend haar hand op de klink van de kast. ‘Maar natuurlijk.’ Emma gaat op het bed zitten. Ze kijkt hoe de koningin een witte broek, die tot haar knieën komt, en een donkerblauw hemdje met bloemen uit de kast haalt. ‘Dit is heel leuk.’ Emma trekt de kleren aan en bekijkt zichzelf voor de spiegel. De koningin gaat met een zucht op het bed zitten. ‘Nu merk je pas hoeveel je een dochter mist. Als je samen kleren staat uit te zoeken.’ Emma kijkt via de spiegel naar de koningin. ‘Is er dan ooit sprake geweest van een dochter?’ ‘Jonathan was vier jaar toen ik opnieuw zwanger werd. Ik was zo gelukkig.’ Emma draait zich om en laat de koningin verder praten. ‘Op de tweede echo bleek dat het een meisje was. We waren allemaal zo blij. Vijf weken voor de bevalling had ik de laatste echo. We hadden al een kamertje ingericht en allerlei spulletjes gekregen. Tijdens die echo bleek dat het kindje was overleden. Het leefde niet meer.’ De koningin buigt haar hoofd. ‘Oh, wat erg.’ Emma is er stil van. De koningin glimlacht mistroostig. ‘Ook al is het zo lang geleden, het blijft je altijd achtervolgen.’ De koningin staat op en loopt naar Emma toe. Ze begeleidt Emma naar een stoel en Emma gaat zitten. Langzaam begint de koningin Emma’s haar te vlechten, totdat er een mooie vlecht over haar schouder hangt. ‘Je bent echt een lieve meid, Emma.’ De koningin legt een hand op Emma’s schouder. ‘Ik ben zo verliefd op Jonathan.’ Emma flapt het eruit. Ze kan het niet meer voor zich houden. ‘Meisje, dat had ik toch allang door. Jonathan is al naar me toe gekomen.’ ‘Ik ben zo bang dat ik niet goed genoeg voor hem ben. Ik ben gewoon een normaal meisje en,’ Emma wordt onderbroken. ‘Je bent perfect voor hem. Ik zie het aan zijn gezicht en aan jouw gezicht. Jullie worden zo gelukkig van elkaar. Ik ga morgen met mijn man praten over de situatie want dit mag niet onderbroken worden.’ Emma is plotseling zo blij dat ze spontaan haar armen om de koningin heen slaat. Emma merkt niet dat de koningin een traantje van geluk wegpinkt.
Als Emma net door de voordeur naar buiten wil lopen om naar de auto te gaan voelt ze een hand op haar arm. Jonathan. ‘Succes. Mijn tante is heel aardig.’ Hij buigt zich naar voren en geeft Emma een kus op haar wang. Emma kijkt Jonathan aan en wil niets liever dan hem kussen. Maar het kan gewoon niet. Ze herstelt zich snel. ‘Ik zie je vanavond.’ Ze gaat met haar hand door de blonde krullen van Jonathan. ‘Emma!’ de koningin staat geduldig te wachten bij de auto. ‘Ik kom!’ Emma lacht en zwaait naar Jonathan. Snel rent ze naar de auto en stapt in. ‘Mijn zuster heeft twee kinderen. Een meisje van tien en een jongen van vier. Eleanor en Jakob. Eleanor is nu op school.’ Emma glimlacht. ‘Ik vind kinderen leuk.’ De koningin glimlacht en kijkt uit het raam.
