‘Hé!’ Emma strekt haar nek uit zodat Jonathan haar kan kussen. Jonathan buigt naar voren en kust haar. Als ze opstaat slaat ze haar armen om Tim heen, die inmiddels ook een goede vriend van haar geworden. ‘Willen jullie met mij de stad ingaan? Ik heb zoveel lieve brieven gekregen dat ik ze echt onder ogen moet komen. Ook al staan we de hele middag foto’s te maken, ik moet het echt doen. Maar ik ga niet alleen,’ Emma kijkt Jonathan smekend aan. ‘Natuurlijk gaan we mee,’ zegt Jonathan en hij pakt Emma’s hand vast. Emma vlecht haar vingers in de zijne en ze lopen met z’n drieën naar de hekken van de ingang van het paleis. Achter hen lopen twee bodyguards, die voor de zekerheid mee moeten. Als ze over de straat lopen horen ze allerlei mensen fluisteren en zien ze mensen achterom kijken. Emma lacht, dit is zo vreemd. Mensen die jou gewoon herkennen! Dan komen er twee meisjes naar hen toe van een jaar of zestien. Ze lachen verlegen. ‘Hoi,’ zegt Emma en ze kijkt de twee meisjes lachend aan. ‘Hey,’ stottert het linker meisje. Ook ziet Emma ze kijken naar Jonathan, die er super uitziet in zijn donkerblauwe bermuda en zijn witte poloshirt. ‘Mogen we misschien met jullie op de foto?’ het rechter meisje kijkt hen vragend aan. ‘Natuurlijk!’ zegt Jonathan en hij laat Emma’s hand los. Emma en Jonathan gaan tussen de meisjes staan. Tim doet dienst als fotograaf. ‘Wat zie je er trouwens superleuk uit!’ het rechter meisje kijkt Emma enthousiast aan. ‘Dankje!’ zegt Emma en ze kijkt waarderend naar de meisjes. Als de meisjes weglopen kijkt Emma grijnzend naar Jonathan. ‘Weet je zeker dat je dit wilt?’ Jonathan kijkt eerst vragend naar Emma en dan naar de hoeveelheid mensen voor hen, op het plein. ‘Ja, ik doe het, ‘ lacht Emma en ze knijpt in Jonathans hand. Als ze richting het plein lopen komen er allemaal mensen om hen heen staan. De bodyguards proberen een beetje ruimte te houden voor Jonathan en Emma. Tevergeefs, er zijn ontzettend veel mensen. Als na ruim anderhalf uur Emma naar Jonathan kijkt, ziet ze dat hij er klaar mee is. Zelf heeft ze het ook wel een beetje gehad. Ze fluistert iets in het oor van de bodyguard. ‘Als u nu even afstand wilt nemen? Prins Jonathan en Emma willen even verder,’ roept de bodyguard. Jonathan pakt Emma bij haar middel en trekt haar uit de menigte. Tim is eerder vertrokken. Ze rennen samen de hoek om en blijven staan. voor hen ligt het strand. ‘Gaan we het doen?’ Jonathan kijkt Emma vragend aan. ‘Ja, ik wil gewoon even naar het strand.’ Emma kijkt blij naar de zee. Ze loopt naar het zand toe. Als ze het tussen haar tenen voelt sluit ze even haar ogen. Ze kijkt achterom en ziet dat Jonathan even op de bodyguards wacht. Als ze zich weer naar de zee omdraait en haar haren uit haar gezicht veegt staan er drie jongens voor haar. ‘Hallo schoonheid,’ zegt een knappe jongen, die eruit ziet als een surfer. Emma lacht vriendelijk. ‘Hey,’ zegt ze terug. De jongens zetten een stapje dichterbij. ‘Waar ga je naartoe? Zo’n mooi meisje, helemaal alleen op het strand.’ De jongen steekt haar arm uit om haar wang aan te raken. Dan ziet Emma zijn gezicht betrekken. De jongen zet een stap achteruit als hij ziet dat Jonathan eraan komt. ‘Shit. Het is Emma, de vriendin van de prins,’ sist hij naar zijn vrienden. Jonathan komt voor Emma staan. Emma pakt zijn arm beet. ‘Niks aan de hand, er is niets gebeurd,’ sust Emma en ze pakt Jonathans hand vast. Jonathan kijkt strak naar de jongens. Ze lopen langzaam weg. ‘Ik laat je echt niet meer alleen, meisje.’ Jonathan kijkt Emma doordringend aan. ‘Ja, Jonathan,’ lacht Emma en ze aait over Jonathans wang. Vluchtig kust Jonathan Emma’s wang en hij pakt haar hand vast.
Als Emma ’s avonds uitgeput op de bank in de tuin ligt, komt haar vader naast haar zitten. ‘We wonen hier nu al een halfjaar, Emma.’ Haar vader kijkt haar aan. ‘Echt?’ Emma’s ogen worden groot van verbazing. Het is zo snel gegaan. Emma legt haar hoofd op haar vaders schouder en zucht diep. ‘Ondanks dat ik mama nog steeds ontzettend mis, is het wel veel beter geworden,’ fluistert ze. Ze voelt hoe haar vader knikt en haar hoofd kust. Als haar vader opstaat blijft Emma nog liggen. Ze draait zich op haar zij en sluit haar ogen. Na een paar minuten hoort ze dat de deur opengaat. Plots voelt ze een hand, onder haar shirt, op haar buik. Ze doet van schrik haar ogen open. Ze kijkt recht in het gezicht van Jonathan. ‘Echt waar, op een dag bezorg jij me nog een hartaanval,’ lacht Emma en ze draait zich op haar rug. ‘In dat geval zal ik het nooit meer doen,’ zegt Jonathan terwijl zijn hoofd dichterbij komt. Zachtjes kust Jonathan Emma’s voorhoofd. ‘Ik hou van je, Em,’ fluistert Jonathan en hij strijkt met zijn hand langs Emma’s wang. Emma voelt dat er een traan uit haar ooghoek ontsnapt. ‘Dat is wel een duidelijk antwoord,’ zegt Jonathan glimlachend en hij veegt voorzichtig de traan van haar wang. Dan buigt hij voorover en kust Emma. Emma sluit haar ogen en voelt hoe Jonathan een hand onder haar shirt legt. Het maakt haar niet uit. Ze is helemaal van Jonathan. En Jonathan is helemaal van haar.
-----------------------------------------------------------------------------------
Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Ik ga zo snel mogelijk verder met schrijven, ik zit een beetje zonder inspiratie... Hebben jullie nog leuke dingen of suggesties?
xxxxx'
