~Kasabadaki Cinayet~

8. Bölüm( Kapısı Kapalı Olan Oda..)

"Ya gitmediyse..Oradaysa.."
"Kapının sesini duymadın mı ?Gitti işte.Gel hadi ! "
Yavaş ve güvenli adımlarla diğer odalardan daha uzakta duran odanın kapısının önüne yaklaştık.
Tom kapıyı açmayı denedi ama açılmadı.Kitli olmalıydı.Oraya girmek için ilk olarak anahtarı bulmamız gerekti.
"Yatak odasındadır muhtemelen.Ben oralara bir bakayım sende aşağı bak."
Tekrar büyük bir ürpertiyle yatak odasından içeri girdim.Dolap oldukça büyüktü.İçinde giysiden çok minik eşyalar vardı.
Çekmeceleri karıştırdım ve yırtık bir fotoğraf gördüm.Parçalarını toplayıp hepsini yere düzgünce koydum.
Bir yapboz yapıyormuş gibi düşünüp hepsini birleştireceğim.Okadar zor olmadı. Çok küçük parçalar değillerdi.
Oluşan resim de o yaşlı kadın ve küçük eski beşikte uyuyan bir bebek vardı.Bu bebek Julia olmalıydı.
O kadında Julia'nın dilinden Dadı.
Sonra ayak sesleri duydum ve arkama baktım Tom elinde bir anahtar tutuyor ve benim görmem için sallıyordu.
"Görebiliyorum herhalde.Sen şu fotoğrafa baksana.Dadı ne kadar mutsuz ve sinirli gözüküyor.Neden böyle acaba ?
Neden sinirlenmiş ? "
"Boşver şimdi o fotoğrafı.Çantaya falan koy.Sonra inceleriz.
Bak anahtar buldum.Hemde kitabın arasında.
"Sana kitapların arasına iyice bak demiştim ve sen iyice baktığını ve hiç bir şey bulamadığını söylemiştin.Aptal.Hiç dikkatli değilsin."
"Ya gerçekten orda yoktu."
"Zaten tek başına uçarak gelmiş oraya."
Sonra sessizlik oldu ve Tom'un peşinden gittim.Anahtarı çevirdi ve "Klik !" açıldı.Sonra bana döndü ve gülümsedi.Kapıyı açtık.
Şaşırmıştım.
Burada bir beşik ve bir sürü oyuncak vardı.
Beşiğe doğru yaklaştım.İçinin boş olduğunu düşünürken birden içimdeki bebeği görünce çok korktum.
İçinde bir bebek vardı ve canlı gibiydi.Bir oyuncak bebek.
Çok gerçekçiydi.
"Gerçek bir bebek sandım Emma."
Sadece başımla onayladım.
Etrafta bir sürü oyuncak doluydu.
Oyuncaklardan da aileler oluşturmuştu.Oluşturduğu anne ve babaların yüzlerini kalemlerle hep üzgün bir hale getirmişti.Kırmızı boyalarla kıyafetlerini boyamıştı.
Hiç biri mutlu gözükmüyordu.Kıyafetlerin üstünde olan kırmızı boyayla kan yapmaya çalışmış olmalıydı.
Bir de küçük kız vardı.Mavi boyayla yaşlar çizilmişti yüzüne.
Fakat yine de gülüyordu.Gözyaşları aksa bile gülmeye devam ediyordu.
Nasıl biriymiş böyle Julia Wellington ?
18-19 yaşlarında oturup oyuncaklarıyla mı oynuyormuş ?
Oda diğer odalardan daha büyüktü.Ama içinde boyanmış üzgün oyuncaklardan başka bir şey yoktu.
Oyuncak eve baktım.Heryeri yıkılmış ve kırılmıştı.Kendi kendine yıkılmamıştı.O eve tekmeler sallanmış olmalıydı.
Julia ona canı sıkıldıkça vurmuş olmalıydı.Yada başka bir şey vardı.
"Emma.Haydi kaç saattir buradayız.Hava aydınlanmaya başlamadan şu bahçeyi de araştıralım."
Üzgün yüzlü bebeklerden bir kaçını aldım.
Ve dolmuş,içinde bir sürü bilgi taşıyan çantamın içine koydum.
Hızlı hızlı basamaklardan indik.Son kez etrafa bakındık.Belki işimizde yarar deyip bazı şeylerin fotoğraflarını çektik.
Kapıyı açıp dışarı çıktık.Yağmur yağıyordu.Hava soğumuştu.
Bahçe çamur olmuştu.
Direk arkadaki küçük kulübeye yöneldik.Kapı aralıktı.
Tanrım bu ne !
2 tane kedi vardı.Yavru bir kedi ve büyük bir kedi.Annesi olmalı. Yavru kedi
masumca ince sesler çıkarıyordu.
Annesi ölmüş olmalıydı.Haraketsiz bir şekilde yerde yatıyordu.Dikkatle baktık ve nefes almıyordu.Ölmüştü.Gözlerim doldu.Aklıma annemin ve babamın öldüğü gün geldi.Ne kadar çok ağlamıştım ve kendimi ne kadar yalnız hissetmiştim.
Aynı bu yavru kedi gibi.
Kucağıma aldım.Üşümüştü.
Tom eline bir balta almıştı.
"Balta ve kalın bir bıçaktan başka bir şey yok burada.Ha birde şurada bırakılmış bir not daha var.Kız nasıl bir manyaksa buraya da not bırakmış."
Beni çağırdığı gece..Acaba yanımda baltayıda mı götürsem minik kedi ? Olağan bir durum da..İşe yarar..
"Annen öldü.Ölsün.Eğer gerçek şuysa [annem beni istemediyse] mutlu olursun onu kaybettin diye.Benim gibi.Ama eğer birisi sizi ayırdıysa anneni birisi öldürdüyse[benim inanmak istediğim]Dadının yaptığı gibi.Ozaman üzül,ağla çok ağla."
"Bu kızın psikolojisinin bozulmuş olduğunda hemfikiriz dimi Tom ? "
"Evet.Tabiki."
O anda dışarıdan bir ses geldi.Camlar kırılıyordu.
Birbirimize baktık.Hemen kapının aralığından dışarıda kim olduğunu görmeye çalıştım.
Bu Tom'un annesiydi.
"Anne ?! "
Tom'un yüzü kıpkırmızı olmuştu.Buradan çıkarsa annesi onu sorguya çekerdi ve başka birileri görürdü.Ama çıkmazsa herkes annesinin dedikodusunu yapacaktı.
Ses kesildi 2-3 cam kırılmıştı.Gülerek uzaklaşıyordu.
"Rahatladım."dediğini duyduk.

Küçük kediyi ve notuda alarak kulübeden çıktık.
Saatlerdir buradayız ve bir sürü ipucu yakaladık.Şimdi eve gidip dinlenme ve düşünme zamanı.

Etrafa bakına bakına gıcırtıyla açılan bahçe kapısından çıktık.
Ulaştığımız en iyi ipuçlarından biride Julia'nın iyi biri olmadığı yani aklının yerinde olmadığıydı.
Ve bu işte Dadı denilen yaşlı kadının da bir parmağı olduğunu düşünüyorduk.Ama hiç bir şey belli olamaz.Tom'un annesinden hâlâ şüpheleniyorum.Çok fazla.
Ve bunu Tom'a söylemem gerek.

Tom,beni evime bırakana kadar hiç konuşmadık.Artık hava neredeyse aydınlanmıştı daha doğrusu aydınlanmaya başlamıştı.
Evime girdiğim anda yapacağım ilk iş sıcak bir duşa girmek ve Amy'nin ağzından bir kaç laf almak olacak.
Tam da dediğim gibi ilk önce duşa girdim ve sonra Amy 'yi aradım .
"Efendim Emma ? "
"Ben bugün okula gelemeyeceğim.Kendimi iyi hissetmiyorum.Bütün gece cinayet hakkında araştırma yaptık ta.
Çok yorgunum. "
Sesi gayet canlı geldi. "Aa. Bir şeyler bulabildin mi ? "
"Evet.Bir sürü.Katile adım adım yaklaşıyorum."
"Umarım bulursun.Ne diyeyim ?"
dedi ve derin bir nefes aldı.
"Kapıyorum.Sonra konuşuruz.Okula gideceğim."
"Peki.Görüşürüz."
Sesinin daha mutsuz geleceğini ummuştum çünkü katili bulmamızı istemiyor gibi bir tavrı vardı.
Hatta pes etmişti.Vazgeçmişti ama şimdi sesi gayet iyi geliyordu.
Yatağa uzandım ve elime ağlayan oyuncak bebeği aldım.
Bir kız vardı.Annesi ve babası onu terk etmişti ya da Dadı onları ayırmıştı.Burda bir karar vermemiz gerekecek.Dadı mı ayırdı ? Terk mi ettiler?
Neyse.Sonra bu kız deli gibi bir şey çıktı.Heryere onu sevmedikleri hatta onu öldürebilecekleri hakkında notlar yazmıştı.Oyuncak odası vardı ve söyledikleri tutmuştu.O bir gece öldürülmüştü.Polisler bu cinayeti önemsemiyor bu yüzden biz bu katili bulacağız.Bulacağım.
Tom'un annesi Rose, Dadı denilen yaşlı kadın ve Amy ve ve..
Of herkesin katil olabileceğini düşünüyorum.
Ya herkesin bir parmağı varsa...

   Yorum yapabilirsiniz.Yorumlarınız benim için gerçekten önemli ☺