Het gaat over een meisje Kayla van zestien die met haar hartsvriendin Talita op vakantie gaat naar Spanje. Ouders heeft Kayla niet meer en woont normaal bij haar nonkel en tante maar die kunnen soms haar leven nog erger maken dan het al was. Als ze...
Heel Army wenst je nog een mooi en gezond leven toe! Dat we je nog maar veel kunnen horen en zien bij BTS!!!
Hier is dan het verhaaltje! Geniet ervan!
*Jin*
Ik ben onderweg naar Jin, een erg, goede vriend van me.
Mijn vriendin is jarig over een paar dagen en ik wil een mooie taart maken voor haar. Maar er is één, klein probleempje. Ik heb niet echt kook skills.
Daarom vroeg ik Seokjin of dat hij wilde helpen want hij kan goed koken. Allé vind ik toch.
Als ik op de deur wil kloppen klop ik gewoon tegen lucht want de deur gaat al open.
'Ik was eerder.' zegt hij met een grijs als hij mijn verwarde blik ziet.
'Ook hallo. Normaal klopt men eerst en gaat dan pas de deur open, niet omgekeerd.' Ik neem lachend knuffel aan en we lopen naar zijn keuken.
De zakken met etenswaren neemt hij over van mij en zet ze op zijn keukentafel.
'Oké, we gaan dus een taart maken voor je vriendin hé?' Ik knik.
'Wat voor een taart had je in gedachten?' Hij kijkt mij onderzoekend aan. Door zijn strakke blik op mij ben ik even van de wereld, totdat hij besluit weer iets vragen.
'Wat doet ze graag of waar houd ze van?'
'Jou...' Als ik besef wat ik net zei schud ik meteen mijn hoofd. 'Eum ik bedoel jullie. Jullie eum... BTS.' Ik draai mijn rood hoofd naar beneden en neem alles uit de zak.
'Dus ze is een fan van BTS?' Ik kijk op en zie een glimlach op zijn gezicht staan.
'Denk je dat je iets kan maken?' Hij knikt en gaat meteen aan de slag.
We hebben al een heel deel klaar van de cake. Nu zijn we ze aan het versieren. Ik ben de letters van BTS aan het maken als ik plots een veeg over mijn wang voel gaan. Ik kijk naar Jin en zie hem met slagroom op zijn hand staan en voorovergebogen in een deuk.
'Grr! Jin! Waar was dat goed voor?!' vraag ik gefrustreerd.
Waarom word ik zo zenuwachtig opeens bij hem? En staar ik hem aan als hij mij aankijkt? Ben ik... verliefd?
Weeral vegen over mijn wang laten mij stoppen met dromen. Maar dit keer zijn het warme, zachte vegen. Ik kijk op en Jin is de slagroom van mijn wang aan het vegen met zijn duim.
'Je hebt echt een zachte huid...' mompelt hij en doet weer verder met de taart. Ik probeer me ook terug te focussen op de versiering van de taart.
'Jin?' Na een paar minuten stilte wil ik hem wat vragen. Misschien kan ik te weten komen of ik echt verliefd ben.
'Hm?'
'Weet je hoe het voelt om verliefd te zijn? vraag ik uiteindelijk en krijg een knik terug.
'Ben je al verliefd geweest?'
'Ik ben het nu.' Ik kijk hem verbaasd aan en er is opeens een leeg gevoel in mijn maag.
Help! Wat betekent dat? Het voelt niet goed. Wat heeft mijn maag opeens? Zijn dit symptomen van verliefdheid ofwat?
'Ik denk dat ik ook verliefd ben nu.' geef ik toe en kijk naar beneden. Jin neemt opeens mijn hand vast en trekt me zacht achter zich aan door het huis.
'Je muziek kamer? En de taart dan? Wat komen we hier doen?' Jin wordt opeens een beetje zenuwachtig maar laat het niet merken.
Aangezien ik geen antwoord krijg, kijk ik verward rond tot mijn blik valt op zijn bureau. Ik loop ernaartoe en zie mijn naam met sierlijke letters op papier geschreven staan.
'Jin...? Wat is dit...?' Hij neemt het papier uit mijn handen en begint uit het niets te zingen.
Alles rond mij verdwijnt en ik kan alleen nog maar Jin's prachtige stem horen en zijn glimlach zien terwijl hij zingt.
'Ik heb dit lied zelf geschreven, voor jou, want...' hij neemt mijn hand vast en trekt mij naar hem. 'Jij bent degene waarop ik verliefd ben.'
Geschokt en niet wetend wat te doen of wat te zeggen staar ik hem aan.
'I-is dit een grap...?' Als antwoord drukt hij zijn lippen kort tegen de mijne en terwijl hij mijn wang vastheeft.
'Wat denk je nu zelf?' vraagt hij half grijnzend. Ik bloos en kijk weg. Een zachte kus wordt op mijn wang gezet waardoor ik Jin weer aankijk. Hij glimlacht warm en ik trek hem tegen mij aan.
'Ik hou van je Jin...' mompel ik zacht.
'Ik ook van jou.' fluistert hij terug.
'Gaan we de taart afmaken.' Ik knik lachend en we lopen hand in hand naar de keuken.
De taart is af en ik druk een kus op Jin's lippen waardoor hij eerst schrikt maar dan meteen meegaat in de kus.
'Nu kan jij mij leren koken.' grap ik en Jin lacht.
'Tuurlijk leer ik mijn vriendin koken.' Mijn hart maakt een sprong bij het woord vriendin.
We gaan in de zetel zitten en Jin trekt mij tegen zich aan.
'Kan je dat liedje nog is zingen? Het was prachtig.'
'Tuurlijk, voor jou altijd.' glimlacht hij en zingt weer terwijl ik alleen maar aan Jin kan denken...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
