Miné

☑️Hoofdstuk 18 - Almost dead

-Miné
Sesshomaru vloog door het dak heen. InuYasha bewoog nog steeds niet. Het was nu of nooit. Ik sprong van Isao af en rende naar InuYasha. "Hoe krijgen we je zo snel mogelijk weg?" Ik ging met mijn vingers naar zo'n nek om zijn hartslag te voelen. Het was zwak maar, het was er tenminste nog wel. "Isao zoek Rin!" Isao wilde net weg rennen tot dat Rin voor ons verscheen. "Wat is e.." Ze zag InuYasha liggen. "Breng ons zo snel mogelijk hier weg." Ze keek vast beraden ze legde haar ene hand op die van mij en de andere hand op Kimora. En zo verdwenen we, weg van hier.

-InuYasha
Naraku stond voor me. "Je wilt wel heel graag dood half demoon." Ik lachte. "Zelf ben je er ook één." "Maar niet zo zwak als jou." Er kwamen tentakels uit zijn lijf na dat hij zijn zin had afgemaakt. Ze schoten alle kanten op en één ging half door mijn been heen. Ik keek beangstig naar mijn been maar bleef sterk. Ik probeerde in de lucht te sprongen maar, alles werd zwart. Ik viel op de grond. Ik hoorde nog wel maar ik zag en bewoog niet meer. Ik hoorde in mijn linker oor Miné naast me en ik voelde haar warme vingers in me nek. Ik wilde haar aanraken. Zeggen dat het goed ging maar dat lukte niet. Ik hoorde van boven af een zwaar kabaal. Was dat Naraku? Opeens voelde ik een zwarte energie dicht bij ons. Het was een meisjes stem. En opeens voelde ik geen hout meer onder me maar, gras. Het was warm maar ook weer vochtig ik voelde dat mijn hoofd werd opgetild. Ik voelde zout smakende druppels op mijn hoofd. Het waren tranen.

-Kimora
We waren al een tijdje gevlucht. Miné, was al een tijdje aan het snotter maar ze wilde maar niet toe geven dat het om InuYasha ging. Het was nog al komisch om te zien als ze dan rood werd. "Is het goed als ik even over het kasteel van Naraku vlieg met Isao?" Miné keek op en keek me recht in het gezicht aan. Er ontstond een glimlach op haar gezicht. "Natuurlijk mag dat." Zei ze. "Wat ga je nu eigenlijk doen met InuYasha." Ze keek me aan. "Rin is wat water aan het zoeken zo dat ik InuYasha met me stuur krachten kan proberen te genezen." Ze keek verdrietig naar InuYasha. "Het komt goed dat beloof ik je. Zal ik anders eerst blijven tot dat Rin terug is?" Ze keek me hartverwarmend aan. "Ja, graag!" Er rolde na die zin een dikke traan over haar wang. Ik ging naast haar zitten en we keken samen zwijgend naar elkaar.

-Rin
Water, water, water waar kan ik water vinden? Ik rende door het bos heen tot dat ik een beekje vond. Ik rende er zo snel als ik kon er naar toe. Het water zag er mooi helder uit. Ik deed de fles open en deed hem in het water. Ik hoorde iemand van achteren. Ik haalde de fles weer uit het water en deed de kurk er weer op. Zou het Naraku zijn? Ik draaide me om. Nee, het was die ene demoon die door het dak binnen viel. "Wie ben jij?" Zei de demoon. "Dat hoef je niet te weten." Ik liep met snelle passen terug door het bos heen. Hij volgde me en kwam voor me te staan. "Wat is je naam?" Ik werd nu kwaad en beukte hem opzij zonder succes. Hij pakte met een super snelle reflex zijn handen. Ik had het vreemde gevoel dat hij me niks zou aan doen. Hij zag er moe en gewond uit. "Gaat het wel met je?" Vroeg ik. Hij keek me zonder emotie aan. Hij liet mijn hand los en verdween in het donkere bos. Ik keek verbaasd naar de plek waar hij verdween. Ik kwam weer terug in de realiteit en rende naar de andere toe. Ze hebben me nodig.

-Miné
Eindelijk kwam Rin uit het bos terug naar ons ze overhandigde de fles met water. Ik pakte het van haar en knikte naar haar als gebaar van dank. Ik haalde de kurk er van af en deed het water naar buiten. Ik bewoog het heen en weer en liet het water zo vliegen dat alle delen waar InuYasha gewond was bedekt was met water. Het ging langzaam gloeien. Er zat veel negatieve energie in hem. Maar het water was sterker. Opeens vloog InuYasha naar voren. Hij was weer terug. Ik liet het water vallen waar door hij helemaal nat werd en vloog in zijn armen. De tranen vlogen in het rond. Wat was ik blij hem te zien. Hij deed ze armen om mij heen en zo beantwoorden hij mijn omhelzingen.