☑️ Hoofdstuk 21 - InuYasha help me!

7 1 0
                                    

- Miné
Ik deed langzaam mijn ogen open en werd pijnlijk verblind met de zwakke zonnestralen. "Ugh." Verliet langzaam uit mijn mond ik was zo moe en op ik voelde me als een wrak. "InuYasha?" Verliet mijn mond zacht en op een duffe toon. Ik was te moe om me zorgen te maken. Ik voelde dat ik op iets zag lag en het voelde heel comfortabel. Ik sloot me ogen weer dicht en waanden me een weg naar mijn gedachten paleis.

- InuYasha
Het is al een hele poos geleden dat Miné wegliep. Een vlaag van ongerustheid en domheid overviel me. Hoe kon ik in godsnaam zo tegen Miné doen. "Kimora?" Ik schudde aan Kimora haar arm om haar wakker te proberen te maken. "Hmmm?" Ze opende langzaam haar ogen en het leek als of ze echt 10 kilo wogen. "Miné is weg." Haar ogen sprongen wijd open. "Wacht wat? Hoe weet je dat zo zeker." Zei ze hees. "Nou ja ik heb haar een soort van boos gemaakt en nu is ze al één uur weg gelopen." Ze gaf haarzelf een 'facepalm'. "InuYasha kan jij ook nooit een keer aardig doen?!" Zei ze op een harde boze toon. "Laten we haar maar zoeken."

- Miné
Ik werd wakker door gejank. Ik probeerde mezelf recht op te krijgen met veel moeite. Mijn spieren voelde heel slap aan als of ik er maanden niet mee bewogen heb. Ik wilde me armen uitstrekken maar merkte nu dat ze vast geboden zijn met touw. Ik merkte opeens dat ik niet meer bij InuYasha was en de rest. Ik keek geschrokken en verbaasd om me heen een walm jongens zweet en rottend vlees drong me neus binnen. "Ieuw, wat is hier dood gegaan?" Zei ik al slaapdronken. Ik probeerde me uit mijn oncomfortabele situatie uit te wurmen maar, het touw werkte niet mee. Opeens zag er een jongen naast me. Ik schrok en viel achter over. Hij ving me soepel op met één arm. Ik draaide me hoofd om naar zijn gezicht en keek hem recht in zijn ogen aan. Dit is die jongen die we eerder hebben gezien. Ik huiverde.

- Kimora
"MINÉ!" Hoorde ik InuYasha bezorgt en vastberaden schreeuwen. Een groep vogels vlogen weg uit een boom van het kabaal. "Nog even en je maakt het hele bos nog wakker." Hij negeerde mijn opmerking en keek geconcentreerd naar een bepaalde hoek, ze oren waren omhoog en oplettend gericht en hij rook hevig met ze neus. "Ik... ik ruik haar en..." hij stopte even. "Wolven." Hij vloog als een speer vol met woede naar het zuiden. Isao ging voorbij me en ik kon nog net nog in een waas op zijn rug springen ik hiel mezelf vast aan een pluk van zijn zachte donzige vacht terwijl wind en zacht gras onder me voeten ging. Miné we komen er aan.

- Miné
"W-wie ben jij?" Hij grinnikte kil naar mij. De ruimte werd omringd met wolven. Ik begon heel erg te huiveren. Ik haatte het hier en de aura. "Welkom Miné in onze wolven bende jij gaat ons helpen." Zei hij op een duisterde killen toon. "Ik ga helemaal niemand helpen!" Ik had eindelijk het touw los maar, dat maakte nog niet een feit dat ik ook echt bevrijd was. 'The wolf demon' keek me vijandig aan. "Zo snel ben je niet van ons af." Net nadat hij dat heeft gezegd hoorde ik aan de zijkant een bekende stem. "Laat haar met rust lafaard!" Ik keek recht in de ogen van InuYasha hij keek woedend en ongerust tegelijkertijd.

-InuYasha
Ik moet haar vinden ik moet haar vinden. Ik vloog door het bos heen de sterke geur voelde zo dicht bij al. Miné we komen je redden van die gore wolven. Ik schudde die gedachten van me af. Wat bezielt me toch? Ik voel niks voor haar toch?

We waren eindelijk aangekomen bij een rotsachtige gebergte. "We zijn dicht bij." Zei ik tegen Kimora die met een vastberaden blik op Isao zat. "Ik voel dat Isao ook al een tijdje de geur van Miné heeft opgepikt." Ik keek Isao aan. Er kwam vuur van zijn ogen af. "Lets go." We vlogen door de lucht op naar Miné.

We stonden bij de ingang van de grot waar de geur vandaan kwam. "We zijn er." Fluisterde ik naar Kimora en Isao. We slopen heel zacht naar de opening van de grot. Daar zat ze die huftert had haar vast. Een vlaag vol woede raasde door me lichaam heen de adrenaline hoopte zich op. Ik liep naar de opening en ging er voor staan. "Laat haar met rust lafaard!" Ik keek Miné aan in haar ogen ik zag dat ze wanhopig naar me keek. Dit wordt nog een zware battle.

Sorry voor deze half jaar late update!

Miné Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu