My Unexpected Hero *CHARDAWN* (Completed) (Book 1)

The Big Day

Matapos ang isang buwan ng paghahanda ay ito na ang pinakamahalagang araw na pinakahihintay ng lahat ang kasal namin ni Richard. Natuloy lahat ng plano namin sa Vegas kami ikakasal pati narin ang honeymoon ay sa Paris naman. Naghahanap na din kami ng bahay para hindi kami matagal mag stay sa family ni Richard. Sa kasalukuyan ay nilalagyan na ako ng make-up at naisoot ko na din ang wedding dress ko na simple lang pero elegante tignan.

"are you happy anak?"

"Of course Dad, finally my dream will come true"

"but are you sure? You know there’s enough time to run away."

"why would I run away?"

"Malay mo nabigla ka lang. malay mo ayaw mo pala. Malay mo magbago isip mo o kaya magsisi ka."

"dad life is full of surprises, it’s up to me to handle them or run away. But I chose to handle them because I know to myself that this is what I want and if I run away from it I will regret it up to the day I die."

"you’ve really grown up. That’s my girl. Good luck. see you later."

Humalik ako sa pisngi ni dad at matapos noon ay nauna na sya sa kotse at ilang minuto lang din ay natapos na ako ayusan at pumunta na ako sa kotse na maghahatid sa amin sa Belleza chapel dahil ang sabi ay nandoon na daw lahat tanging ako nalang ang iniintay.

Pagpasok ko sa kotse ay nagulat pa ako sa taong katabi ni dad sa loob.

"oh my.. I thought you'll never make it."

"I wouldn’t miss it for the world."

"thank you Charlene it means a lot to me" nagyakapan pa kami ng kapatid ko ng maalala kong nasa loob din ang step mom ko dahil sinira nanaman nya ang eksena naming magkapatid.

"Oh Charlene my baby girl. I never thought you’d come here."

"mom I’m not a baby anymore. Look I’m the first one who got married and I already have a child now."

"so? and to remind you ikaw ang bunso at nagpakasal ka lang doon sa asawa mo dahil gusto mo lumayo samin. Tignan mo 22 ka palang. Talo mo pa ang ate sunshine mo yun wala miski boyfriend"

"ma wala nga siyang bf pero may ka friends with benefits."

"how dare you tell that to your own sister."

"Connie let’s not ruin this day for Dawn, please"

Umismid lang ang bruha kong step mom samantalang tinawanan naman siya ni Charlene. Pagdating sa chapel ay inayos na kami nung organizer at hanggang dito ay hindi mapigilan ng step mom ko na ipakita ang disgusto nya sa akin.

"kailangan ba talaga na pati ako mag hahatid sa kanya doon sa harap?"

"of course alam mo naman ang alam ng lahat anak natin siya. Kaya wag ka na umangal."

Hindi ko nalang pinansin ang sinabi ng step mom ko dahil ayokong masira ang araw na ito isa pa wala din syang nagawa kung ayaw nya din namang mapahiya sa ugali niya. Sinenyasan na kami ng organizer at narinig ko na ang pagsisimula ng kanta hudyat na simula na ang kasal.

This is it wala na tong atrasan magiging Mrs. Gomez na ako. Good bye single life hello married life. Pero kailangan ko magtiis konting buwan lang makakaraos din.

Habang naglalakad ay kay Richard lang ako nakatingin at tignan mo nga naman kung maka ngiti siya doon sa harap akala mo ay tuwang tuwa well di naman siya lugi noh baka ako pa ang lugi, alam ko maganda ako well pasalamat siya at mag kaka asawa siyang dyosa. Ako naman ang kawawa dahil mag kaka asawa ako ng negro. Pero ayos na pwede ko siyang pag tiyagaan may abs naman.

----------------------------------------------

Sinong mag aakala na matatali ako pero swerte narin siguro ako sa magiging asawa kong si Dawn dahil maganda pala siya. Baka matamaan ako sa venom niya. No! dapat siya ang matamaan sakin. Sa gwapo ko ba namang ito na pinipilahan ng mga babae maswerte siya at ako ang magiging asawa niya kasi mabait ako at syempre may magandang katawan. Puro muscle. Baka sa huli gustuhin din niya na maging totoong asawa na niya ako. Tignan natin kung sino ang mananalo saming dalawa.

Pagdating sa altar ay ibinigay sa akin ni tito freddie ang kamay ni Dawn at umupo na sila sa kanilang upuan samantalang humarap naman kami ni Dawn sa taong magkakasal sa amin.

"Richard do you take Dawn to be your wife? Do you promise to be true to her in good times and in bad, in sickness and in health, to love her and honor her all the days of your life?"

"I do"

"Dawn do you take Richard to be your husband? Do you promise to be true to him in good times and in bad, in sickness and in health, to love him and honor him all the days of your life?"

"I do"

Pagkatapos namin mag I do sa isat isa ay binigay na sa amin ang mic para sabihin ang vows namin sa isat isa, eto na yung kinakatakutan ko alam kong may ibubuga ako pero sa pagsusulat ng vows mukhang papalpak ako.

"Dawn I vow to love you for the first time that I saw you until my last breath. I promise to seek a deep understanding of your wishes, your desires, your fears and your dreams. I  promise to be there for you when you need me, whenever you need me. I  promise to show you, every day, that I know exactly how lucky I am to have you in my life. I promise to wipe your tears away and hold you tight in my arms. I promise to give all the things that you want. I promise to make you happy everyday. But I don’t promise you that I can be the best husband but I promise you that I will try my best to be a better husband. I may not be superman, batman or iron man but I can assure you that I can protect you even though it cost my life. And remember that in all of these people I will be the last one that can betray you. I love you forever and always."

Bigla nalang may tumutulong luha sa mga mata ni Dawn na ikinagulat ko pero inisip ko nalang niya na siguro nabigla lang siya na ganun kaganda ang naisulat ko. Akalain mo yun hindi pala ako bobo pagdating sa gantong bagay.

"Richard, you are my sunshine, my only sunshine.  You make me happy, when skies are grey. You'll never know dear, how much I love you. So please don't take, my sunshine away. I promise that every day I will sing that song to you. I promise to make you laugh. I don’t promise that I would not be angry at you but I promise I will always say sorry when I know that I was the one whose wrong. I don’t promise that I would be an understanding wife but I promise that I will give you chance to explain. I promise that I would be by your side if anything goes wrong. I don’t promise that I would love to have a child with you but I promise that I will fulfill all my shortcomings. You are the love of my life and you make me happier than I could ever imagine and more loved than I ever thought possible.... You have made me a better person, as our love for one another is reflected in the way I live my life. So I am truly blessed to be a part of your life, which as of today becomes our life together"

"with the power vested in me I now pronounce you husband and wife you may now kiss the bride."

Bigla kaming napahinto ni Dawn dahil pareho kaming nagulat dahil never pa kami nag kiss pero muntik lang noon kaya hindi namin alam ang gagawin ngayon. Sumesenyas si dawn na sa cheeks nalang. Ang problema ay ang mga bisita dahil humihiling sila ng kiss sa lips. Tinaasan lang ako ng kilay ni Dawn dahil wala na kaming magagawa ay dali dali na akong lumapit kay Dawn and then nag dikit na ang lips namin pero smack lang.

"Damn, bakit ikaw pa ang first kiss ko!" Mahinang bulong ni Dawn sa akin

"Love, ma swerte ka pa at ako ang first kiss mo."

"Ugh, bwiset!"

Hinapit ko ito sa bewang at inilapit pa sa akin mukhang mahihirapan ako sa kanya amazona talaga.

"Smile love, kung ayaw mong nakabusangot sa picture isasabit pa naman natin ang wedding picture natin sa bago nating bahay."

"You are so annoying Richard"

"And you are so grumpy Mrs. Gomez"