My Unexpected Hero *CHARDAWN* (Completed) (Book 1)

4th to the last

Helen: anak ayos ka lang?

Dawn: opo

Hindi maiwasan magalala ni Helen sa anak niyang si Dawn dahil ilang araw na itong balisa at ngayon ay nakaupo sila sa garden ngunit tulala lang ito.

Helen: Dawn pwede mo akong pagsabihan ng nararamdaman mo

Dawn just stares at her mom

Helen: oh please dont give me that look

Dawn: i'm fine mom

Helen: yes you look like fine but your outer image won't mask the pain inside you.

Dawn: (huminga ng malalim)

Helen: Dawn it's been what 2 or 3 days pero walang nagbago sayo palagi ka nalang ganyan nangangayayat ka na kasi halos ayaw mong kumain tska malaki na ang eyebags mo hindi ka na mukhang healthy darling.

Dawn: But look I'm still alive

Helen: yes you are alive but sooner or later you are going to kill yourself.

Dawn: ma mas kilala ko ang sarili ko at mas naiintindihan ko ang nararamdaman ko kaya alam ko kung ayos lang ako o hindi

Helen: Hindi ko na alam ang gagawin ko sayo

Iniwan nalang ni Helen si Dawn dahil alam niyang hindi ito mag oopen up sa kanya

Freddie: nasan si Dawn?

Helen: nasa garden pero wag mo na puntahan

Freddie: bakit?

Helen: mukhang wala sa mood

Freddie: kelan ba nasa mood yang anak mo eh simula ng maghiwalay sila ni Richard ay parang baliw na yan.

Helen: Freddie! ano ka ba anak mo si Dawn pagkatapos pagsasabihan mo ng ganyan. Ganyan ba kalaki ang galit mo sa kanya?

Freddie: oo dahil sa galit ko kaya nagkakaganto ako pag kaharap ko siya o pag naiisip ko man.

Helen: i think we should take her to a psychiatrist.

Freddie: mabuti pa nga at baka magulat nalang tayo isang araw baliw na yan.

Dawn: sinong baliw?

Helen: umm ah yung ano yung

Freddie: we are just saying na baka mabaliw yung kaibigan niya kakatawa alam mo na masayahin eh.

Dawn: ok

Ang buhay ni Dawn sa ngayon ay umiikot lang sa bahay nila hindi siya pumapasok sa opisina at puro lang siya sa kwarto niya gusto niya palagi ay mapag isa dahil narin siguro sa mga nagdaang araw na napaka hirap para sa kanya lalo na at annul na sila ni Richard. Oo tama ang nabasa nyo annul na sila dahil pinabilis ni Richard ang takbo ng pagpapa annul ng kasal nila at nakaya pa niyang dumalo sa hearing nito kahit pa nakikita niya si Dawn na nasasaktan ay hindi parin niya ito pinatawad at itinuloy ang gusto niya. Hindi niya din manlang kinausap si Dawn dahil ang huling pag uusap nila ay nung pinuntahan siya nito sa dati nilang bahay na ngayon ay napagbili na. Gabi gabi umiiyak si dawn at alam ni Helen ang halos lahat ng napag dadaanan ng anak niya dahil hindi maikubli ni dawn ay bawat luhang gustong pumatak mula sa mga mata niya kaya kung minsan ay nagbubulag bulagan nalang si helen dahil maski siya ay nasasaktan sa dinaranas ng kaniyang anak.

Kina tanghalian

Helen: (nasa kwarto ni dawn) anak baka pwedeng bumaba ka muna

Dawn: bakit po?

Helen: umm ano may tao kasi sa baba

Dawn: si Richard?

Pagkatapos sabihin ni Dawn ang pangalan ni Richard ay dali dali siyang bumaba para tignan ito.

Pasensya sa maiksing update

Author's Note

Dahil sa magagandang feedbacks ay napag tanto ko po na gumawa ng book 2 wow ang kapal lang ng face ni author hihihi XD itry lang naman po....

Thank you thank you sa lahat ng nagparticipate... :) at syempre sa mga taong walang sawang nagbabasa at nag vovote thank you so much!!!

Dahil dyan pagagandahin ko po ang book 2 promise!!!!!! :D