Het geheim van de gedaantes

Hoofdstuk 3

Dani en ik keken elkaar aan en zeiden te gelijk "Open uw voor mij". De steen schoof aan de kant en ik pakte Dani's hand vast.  We liepen heel voorzichtig en een hele grote ruimte. Ik zag het kistje al staan maar we moesten eerst de kettingen hebben. Dani had in zijn rugzak allemaal spullen zitten zoals een zaklamp maar die bleken we niet nodig te hebben omdat het veel lichter in de tombe was dan verwacht.  We gingen op zoek naar de kettingen. We waren denk ik wel een half uur aan het zoeken want de tombe was best groot. Opeens zag ik wat glimmen... het waren de kettingen. Ik wilde ze pakken maar Dani was me voor. Hij gaf er 1 aan mij en ik deed hem om me nek. De ketting was in de vorm van een hert en omdat hij van puur goud was dacht ik dat hij best zwaar zou zijn maar dat was niet zo. Ik zei tegen Dani "ik wil weten of hij werkt" en Dani zei "ja inderdaad straks werkt hij niet maar denk wel een een lief dier niet dat er ineens een leeuw voor me staat ofzo!!". Ik dacht aan een kat en alles begon te draaien en ik zag dat alles ineens groter was in de tombe. Ik keek omhoog en zag dat Dani begon te lachen hij zei "Lois je moet wel nog even oefenen je bent verandert in een kat met een honden staart". Dit keer dacht ik aan een muis en alles werd nog groter. Ik keek omhoog en Dani zei "ja dat is beter dan een hond kat". Ik dacht weer aan een mens en ik veranderde weer terug. Ik zei "mooi hij werkt laten we het kistje pakken en snel weg hier". Dani vond dat ik gelijk had. Hij zei "ga jij maar alvast dan pak ik het kistje". Ik liep naar de uitgang en zag in een flits hoe Dani het kistje pakten. De grond onder me voeten begon te bewegen en Dani schreeuwde achter me "RENNEN LOIS!!!'. Ik begon te rennen en Dani rende achter me aan. Toen we buiten waren storten te tombe in elkaar. Dani en ik veranderde weer in een vogel en we vlogen naar huis toe. We vlogen door de lucht en ik vroeg aan Dani of hij het kistje had en ik hoorde hem ja zeggen. Toen we thuis waren veranderde we weer terug. Onze ouders waren heel blij om ons weer te zien. We waren dood moe van de reis en Dani was te moe om naar zijn eigen huis te gaan en sliep die nacht bij mij. We hadden het kistje verstopt in de kast en zijn in bed gaan liggen. Normaal gaan Dani en ik nog even praten want we bleven vaak bij elkaar slapen maar dit keer vielen we meteen in slaap. Blijkbaar was die reis te veel voor ons geweest. Ik werd de volgende ochtend wakker en keek op de klok het was al 1 uur in de middag!!! Ik keek naar het matras van Dani maar hij was al weg dus ik was maar snel me ben uitgegaan. Toen ik beneden kwam zat Dani met een een groot kop thee en een broodje in zijn hand naar het kistje te kijken. Ik maakte ook een kop thee en een broodje en ging naast hem zitten. Hij keek me aan en zei heel droog "slaap kop". Ik moest even lachen en nam een slok van me thee. We keken naar het kistje en ik zei "kijk dat is onze taal". Dani zei "ja inderdaad" en hij begon te lezen.

Dit kistje staat voor vrede. Dit kistje staat voor geluk. dit kistje staat voor vriendschap. Dit kistje staat voor blijheid. dit kistje staat voor verdriet. Dit kistje staat voor familie. Maar het belangrijkste. Dit kistje staat voor ons volk dat gevangen zit tot de vloek word verbroken.....