C9: CHARLES

34 3 3
                                    

KINABUKASAN

JANINE’s POV

“Janine! Gumising ka na oy!!”

Jusmiyooo! Nalaman ko na at lahat ang totoong pagkatao ko, ganoon pa din siya sa akin.

At pangalawang beses na naiinterrupt ang paghalik sa akin ni Enrique! Ergh!

(AUTHOR: Enrique?? Yung tatay mo?! Ayyyy! Janine ha!)

Peste author! Enrique as in Enrique Gil! Yung asawa ko forevs! Anubeh.

(AUTHOR: Imagine pa!! Imagine pa!!)

At ayun nga.. Wag niyong pagpapapansinin yang author na yan. =))

“Nay yung totoo?? Ilang beses mo na naiinterrupt panaginip ko kay Enrique Gil!”

“Nak, 7:15 am na.. ANO UUNAHIN KO YANG ENRIQUE GIL MO?! MALIGO KANA DALIAN MO NA!”

SHETE! Nako! Late na late na late na talaga ako!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

*after 30minutes

“Nay aalis na ako!” hinalikan ko sa pisngi ang nanay ko

“Ingat anak. Bye! Love you!”

Wow!

Nanay ko ba yun?!

“Luh?! Sabog ka nay?”

“DALI NA!”

At nagmadali na akong tumakbo palabas ng bahay at pumasok dali dali sa kotse.

“Eduardo, dalian natin please... please..”

“Yes ma’am!”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Jusko! Mamamatay ata ako sa takbo ng sasakyan namin! Buti walang traffic!

Maya-maya pa ay nasa school na kami..

Tinignan ko ang aking relo..

*7:55am

Bumira na ako ng takbo! Pinakamabilis kong takbo sa buong buhay ko!

Pagdating ko ng classroom..

“You’re late commoner! Get out!”

“Huwag kang makinig kay Miss Fuentes.. Come in Janine..”

“Sorry sir.. I’m so late..”

GANDATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon