Όλα ξεκίνησαν από αυτό που πάντα φοβόσουν. Από αυτή τη φράση που έβγαλε ζόρικα η μητέρα σου από το στόμα της καθώς σε έβλεπε να βουρκώνεις και να έχεις το βλέμμα « Όχι σε παρακαλώ μην το πεις ». Κι όμως έπρεπε να στο πει.
-Μητέρα: Y/N νομίζω πως έχεις καταλάβει για τι σε φώναξα εδώ ετσι ξαφνικά..
-Y/N: ...
-Μητέρα: Ξέρω πως είναι δύσκολο για σένα αλλά πρέπει να το συνηθίσεις. Πρέπει να κάνουμε ένα καινούργιο ξεκίνημα.
-Y/N: Θα φύγουμε, έτσι δεν είναι;..
-Μητέρα: Θα φύγουμε αύριο το πρωί.. Θα έρθουν τα κορίτσια σε μισή ώρα, καλύτερα να πας στο δωμάτιο σου να αλλάξεις..
Άρχισα να βουρκώνω περισσότερο και να βγάζω λυγμούς βουβά χωρίς να με καταλάβει. Δεν ήθελα να φύγω από την Ελλάδα.. Έτσι πήγα στο δωμάτιο μου να αλλάξω πριν έρθουν τα κορίτσια.
Flashback..
Όλοι έχουμε προβλήματα με τους γονείς μας, άλλοι τσακώνονται άλλοι δεν τσακώνονται, μένουν μαζί, άλλοι χωρίζουν. Η μητέρα, μου έχει παντρευτεί μετά τον θάνατο του πατέρα μου έναν απαίσιο άντρα. Μας έχει κάνει τη ζωή κόλαση. Μας χτυπούσε και μας έβριζε. Δεν αντέξαμε πια, και η μητέρα μου αποφάσισε να φύγουμε μακριά από αυτόν..με το να πάρουν διαζύγιο. Και έτσι έγινε αφού κράτησε λίγο ακόμη αυτό το μαρτύριο μέχρι να έρθει επιτέλους αυτή η μέρα που θα αποχωριστούμε από αυτόν μια και καλή. Σκεφτόταν να φύγουμε σε μια άλλη χώρα μακριά από την Ελλάδα για να μην έχει το δικαίωμα ως πατέρας μου να με παίρνει από εκείνη..Παράλληλα, η χώρα την οποία σκεφτόταν η μητέρας μου ήταν η Κορέα..Εγώ δεν το ήξερα, ήμουν πολύ μικρή γύρω 12 ετών ώστε να μπορέσω να καταλάβω καλύτερα τη κατάσταση, και περίμενε την κατάλληλη ηλικία ώστε να έχω και εγώ την ικανότητα να ταξιδέψω άνετα. Είχε περάσει καιρός από τότε, έφτασα κοντά 16. Ήμουν αρκετά ώριμη να καταλάβω και να δεχτώ το ότι θα χάσω τα πάντα. Τις φίλες μου, το σχολείο μου, τα πάντα.
-Μητέρα: Μη στεναχωριέσαι θα περάσουν όλα.
-Y/N: Θα περάσουν;..
-Μητέρα: Στο υπόσχομαι όλα θα φτιάξουν..
-Y/N: Θα φύγουμε;..
-Μητέρα: Είναι η ώρα..
End of flashback..
Αφού ηρέμησα και πήγα στο δωμάτιο μου, έκατσα μπροστά από τη ντουλάπα μου να πάρω κάτι πρόχειρο να φορέσω. Κατέληξα να πάρω μια γκρι φόρμα και ένα κίτρινο φούτερ. Ήταν το αγαπημένο μου ..Μου το είχε δώσει στα γενέθλια μου ο κολλητός μου. Δικό του ήταν και μου το έδωσε πριν φύγει για Γερμανία..
