Δεν μπορουσα να καταλαβω ποιος ηταν μα μου φανηκε γνωστη φωνη..
Υ/Ν: Ενα βημα ξανα να κανεις την εβαψες!
Σηκωσε το κεφαλι του..
Τι;..
Υ/Ν: Marsh?! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;!
Marsh(M): Ηρθα να σου μιλησω..
Υ/Ν: ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΡΤΕΣ! ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙΣ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΕΤΣΙ ΜΕΣΑ! ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΕ ΕΙΧΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!
Μ: Μη φωναζεις!..Συγγνωμη ναι απλα νομιζα πως θα ηταν εδω ο αδελφος σου..η απλα οτι δεν θα ηθελες να με δεις.
Υ/Ν: Ε καλα νομιζες. Δεν ηθελα να σε δω.
Μ: Συγγνωμη για ολα Υ/Ν..
Υ/Ν: Νομιζεις με νοιαζει πια; Εχω προχωρησει τη ζωη μου Marsh δεν θα πεσω και σε καταθλιψη για σενα... Ουτε για κανεναν.
Μ: Σε παρακαλω, δωσε μου μια δευτερη ευκαιρια..
Υ/Ν: Δευτερη; Εχω χασει το μετρημα, νομιζεις πως ειναι η δευτερη; Αν ναι, λυπαμαι εχεις χασει πολλα.
Μ: Θα τα επανορθωσω ολα..απλα δωσε μου μια τελευταια ευκαιρια και θα δεις, ολα θα ειναι οπως πριν..
Υ/Ν: Ολα οπως πριν; Πως; Εγω να προσπαθω τα παντα, να προσπαθω με το να σου λεω πως ενιωθα για σενα, και εσυ το μονο που μου απαντουσες ηταν ευχαριστω;
Μ: Υ/Ν...
Υ/Ν: Περιμενε. Δεν τελειωσα.. Να μου δινεις ελπιδες, ενω απλα ειχες καποιο αλλο ατομο στη ζωη σου; Για παιχνιδι περασες τα συναισθηματα μου; Ε λοιπον κανεις λαθος. Δεν ξερω τι εγινε και ξαφνικα γυρνας πισω, μα εγω εχω φυγει. Σε περιμενα τοσους μηνες χωρις λογο ενω εσυ ησουν αλλου. Δεν χαραμιζω αλλο χρονο και δακρυα για σενα.
Μ: Ζητησα συγγνωμη..
Υ/Ν: Γιατι νομιζεις μετα απο ολα αυτα ενα συγγνωμη αλλαζει τα παντα; Marsh, δεν νιωθω τιποτα για σενα πια.
Μ: Τουλαχιστον σε παρακαλω..να παραμεινουμε φιλοι..
Υ/Ν: Σου ειναι τοσο ευκολο να μεινουμε φιλοι;
Μ: Το προτιμω παρα να σε χασω εντελως..
Υ/Ν: Θα δειξει.
