Kuroshiro Academy(The Seven Deadly Sins)

Ni:(2)

Flashback

"Mommy and Daddy hurry up were gonna be late!!" Sabi ng batang si Yuki. Her parents just laugh at her. She pouted and cross her arms making her parents pinch her cheeks. Making her cheeks turn red. She just sigh na akala mo ay may malaki itong problema. She did'nt imagine that her parents are this childish. Mas mature pa yata siya kaysa sa kanila.

"Tara na baby girl." She rolled her eyes. She know that her parents want to annoy her for calling her a baby girl. It's just that hindi siya sanay na tinatawag siyang ganon.

"Im not a baby" She exclaim at napaiyak na lamang siya. She is a cry baby. Bigla naman nataranta ang mag-asawa. Mahirap kasi itong patahanin. Kung anu-ano na ang kanilang ginawa para lang mapatahan siya. Yukiwas silently laughing at her parents dahil nahulog sila sa pagpapanggap nito na qgad napansin ng kanyang magulang.

"You trick us! We're gonna punish you!" Nagbabantang sabi ng Daddy niya. Umalis sa pagkakabuhat si Yuki sa kanyang ama at nagtatakbo palayo sa kanila. Lalabas na sana siya ng may mga taong bigla na lamang sumulpot sa harap ni Yuki. Napahinto siya at tumingala nagtataka kung paano sila nakapunta sa harap niya. Dali-daling kinuha siya ng kanyang ama at inilagay siya sa likod nito.

"Draven" Bulong ng kanyang ama na narinig ng lalaking nasa harap ng anim pang mga taong sumulpot na lang.

"Hahahaha!!! Buti at naaalala mo pa ako Richard at sino naman ang cute na batang yan." Nakangisi niyang sabi. Sinamaan ng tingin ng kanyang ama ang tinawag nitong Draven.

"Wala kang pakialam kung sino siya Draven!" Matalim na sabi ng kanyang ama.

"May pakialam ako Richard dahil siya ang pinakukuha sa akin ng King." May takot na rumehistro sa mukha ng kanyang ama dahil sa pagbanggit ng Draven ng salitang King. It's a good thing dahil wala dito si Yuri at Miya pero di pa rin niya maiwasang matakot dahil nandito si Yuki at ang kanyang asawang si Macy.

"Patayin mo muna ako bago mo siya makuha." Her father said. Natatakot at nagtataka si Yuki kung ano ba ang nangyayari. Kanina ay masaya pa lamang sila pero pagdating ng mga taong toh ay bigla na lamang nag kandagulo-gulo.

"Okay" Draven said at nagpakawala ng itim na apoy papunta sa kanila. Bigla na lamang may barrier ang sumulpot sa harap nila para hindi sila matamaan ng apoy.

"Macy! Yuki! Kailangan niyo ng umalis dito!"

"Ayoko"

"Pero kailangan para sa kay Yuki." Nag-aalangan pang umalis si Macy pero kalaunan ay pumayag na rin ito.

"Okay"

"Take care of them" Nakangiting sabi ng kanyang ama. Hinila siya ng kanyang ina papunta sa kusina para doon na sila lumabas. Mayroon pa sanang susunod sa kanila na napigilan ng kanyang ama.

"P-pero M-mommy si Daddy" Nag-aalalang sabi ni Yuki.

"Don't worry Yuki! Daddy is strong." Tumango na lamang siya at inisip ang sinabi ng kanyang mommy. Isang nakakabinging sigaw ang kanilang narinig.

"Richard!!" Tumigin ang Mommy niya sa kanilang bahay. Humarap siya sa kanyang anak at hinawakan ang mga balikat nito.

"Dito ka lang Yuki ha!" Sabi nito at iniwanan siya. Hindi niya alam kung ano na ang gagawin niya. Kung susunod ba siya sa mommy niya o tatakas. Dahil bata pa lamang siya ay sumunod siya sa kanyang mommy. She watched in horror her parents who are covered in blood. Nanginginig siyang lumapit sa kanyang magulang.

"Daddy,Mommy wake up." Kahit na alam na niyang wala na ang mga ito. Hindi pa rin niya matanggap na patay na sila.

"Mommy,Daddy please wake up!! Don't leave us!" Napayakap na lamang siya sa katawan ng kaniyang magulang at doon umiyak. This is just a dream!! No It's a nightmare! She pinch her cheeks real hard nagbabakasakaling panaginip lang ito. She opened her eyes slowly wishing that it is just a dream. Nanalangin na buhay pa ang kanilang magulang. Na masaya pa sila hanggang ngayon. Na gising sila at nakangiti. She cried hard ng hindi pa rin nagbabago ang itsura ng kanilang magulang.

"Condolence ija" Nang-aasar na sabi ni Draven at tumawa ng malakas. Poot,galit,at lungkot ang kanyang nararamdaman. Parang gusto niya itong patayin at itulad kung ano ang nangyari sa kanyang magulang.

"You killed my parents!" Mahina lang ang pagkakasabi nito na narinig ni Draven.

"So what?" Kaswal lang itong nagsasalita na parang wala itong ginawang krimen. Mas lalong sumidhi ang galit ni Yuki.

"I'll kill you!!" Malakas na sigaw ni Yuki. Ang kaliwang mata ni Yuki ay naging itim. Purong itim na wala ka nang makikita pang puti at ang kanan niyang mga mata ay naging asul na parang isa itong kulay ng dagat. Napa-atras sila Draven at ang kanyang kasama. Nagsimula na ring magsibasagan ang mga bintana. Mayroon ding mga paru-paro na nagsisulputan. Dumadami na din ang mga anino na pumapalibot sa kanila. Hindi makapaniwala sa nakikita ni Yuki. Na parang may kumokontrol sa kanyang katawan.

"Attack them" Bigla na lamang lumabas ang salitang iyon gamit ang isang malamig na boses na hindi niya alam kong kanya ba iyon o iba. Ang mga paru-paro ay naging isang tao at ipinakita ang kanilang kinatatakutan. Ang mga anino naman ay mas lalong lumaki para hindi nila makita ang kanilang dinadaan at doon nila sila pinatay. Nakangiti ng nakakakilabot si Yuki at parang sayang-saya sa pinapanood. Her body felt numb and everything went black.

Flashback ends

"So ganon ang nangyari." Tanong ni Miya habang umiiyak. I nod and wipe the tears that escape in my eyes.

"Huhuhu" Sobra naman ang pagkaOA ng babaeng toh sa pag-iyak. Pwede namang umiyak pero hindi masyadong O.A

"Stop it" Ang naiiyak na Miya ay naging mabangis na tigre na. Oh-oh. Tumayo na ako at aalis na sana ng may humablot sa aking braso na dahilan para mapa-upo ulit.

"So kailan mo kami tuturuan." Yuki asked.

"Tomorrow" I said and go to my room and sleep again.

****
So How was it? Maganda po ba o pangit

Please vote and comment