Ada: gülümsemesi yüzünden eksik olmayan bi kızdı ama bir gün yediği kazık ona herkese gülümsememesi gerektiğini yada yüzüne her gülümseyene inanmaması gerektiğini öğretti
Arşan : Sevdiğine değer veren biriydi ama sevdiğinden kazık yerse intikamın...
Miray buraya mı geliyo ? Hala daha şoktayım resmen bana sürpriz yapıcakmış ben ne yaptım çok güzel içine ettim. Bana bravo. Ne zaman gelicek acaba. Dalmış bi biçimde bilgisayara bakarken kapının çalmasıyla ürktüm. Tabi benim gibi sessiz ve karanlık bi yerdeyseniz sizde korkarsınız. Büyük ihtimalle gelen Arşan'dı. Saçmalamayın tabiki kapıyı ben açtım.
"Hoşgeldin"
"Hoşbuldum da sıkıldığını düşünüyorum gidelim mi?"
Benden cevap beklercesine baktığı sırada cevap verdim. "Aslında sıkılmadım ama ailemde merak etmiştir beni sonuçta ne kadar zamandır burdayım. Gerçekten ne kadar zamandır burdayım?"
"5 saat kadar oldu ama ben o konuyu hallettim"
"Nasıl yani"
Diyip suratına baktığım sırada ne söylemiş olabileceğine dair hiç bir fikrim yoktu
"Annene mesaj attım yani Ecelerde ders çalıştığını sanıyo"
"Ama ben yalan söylediğimde kızarırım onu ne yapıcaz?"
"Kızarıklığın birazdan geçer sanırım"
"Ya evdede kızarırsam"
"Kızarmazsın, ayrıca kızsın sen makyaj falan yapsana hem şu göz altlarını falan da kapat berbat görünüyosun"
Ellerimi gözlerime götürdüm.
"Çok mu kötü "
"Keşke kötü olsa berbat gözüküyor"
Ah sanırım kalbim kırıldı. Ellerimi gözlerime siper ederek lavaboyu aramaya başladım. Tabi öncesinde çantamı alarak gittim lavaboya.En son girdiğim yerdi lavobo. Çantamdan fondötenimi çıkararak suratıma iyice yaydım. Öcüye benzediğimi farkettiğimde rimelimide sürdüm. Allığımdan da sürüp çantama attım. Lavabodan çıktığımda kapıya yaslanan Arşana dönüp.
"Olmuşmu?"
"Abartmadın mı?"
"Ha?"
"Yani diyorumki fazla sürmüş gibisin."
"Yoo az sürdüm"
"İyi hadi çıkalım"
Berkaya baktığımda yanımıza doğru geliyodu. Geldiğindeyse el salladım o da karşılık verdiğinde merdivenlerden indik. İlerlediğimiz bütün sokaklar sessizdi Arşan kadar olamasada. Evin önünde durdum ona dönüp
"Teşekkür ederim, görüşürüz."
"Görüşürüz" dediğinde apartmanın merdivenlerini tırmandım ama o hala ordaydı. Evin kapısına geldiğimde apartmanın penceresinden son kez Arşan'a baktım. İlerlemeye başlamıştı. Zile bastığımda kapının açılmasını bekledim. Kapı açıldığında annem ellerini beline koyarak
"Ne ödeviymiş bu o kadar saatte bitiremediğiniz"
"Anne ya Ecenin annesi gitmeme izin vermediki yok yemeğe kal meyve ye falan çok tatlı bi kadın"
Birazdan kızaracağıma eminim
"Hmm sen onu bunu bırak benim sana çok güzel bi sürprizim var."
"Ne sürpriziiii?"
"İçeri gel"
Dediğinde ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim. İçeri geçmemle bana atlayan bir Miray beklemiyodum.
Gülüşerek sarılmaya devam ettiğinde bi an boğulucam sanmıştım ama Miray bu alışmak lazım.Sarılmamız sona erdiğinde hızlıca kolumdan çekiştirerek beni odama kadar sürükledi.
"Noldu be kolumu acıttın köpek"
"Kızım bak şimdi ben burda yoktum ama bişiler kesiin olmuştur zaten 1 yılcık yoktum şimdi geldim lanet teyzemi ikna etmek pekte kolay olmadı sonuçta annemlerin yanına geliyorum ya neyse ee anlat bana neler neler oldu bakalım."
"Dur sakin!!! Şimdi yavaşça almayı unuttuğun nefesini al. Sonra sonrası yok sana anlatırım bi ara ama çok şaşırcaksın da neyse anlatırım açmısın?"
"Yok deilim de sen anlat ya"
"Peki önce otur bence"
"O kadar mı kötü lan"
"Ya yok şimdi ilk önce bizim Nazlı varya heh o bizi...
******
...... sorada Berkaya veda ettik ve eve geldik. Geldiğimde de üstüme sen atladın zaten"
"Vay canına demek bizim Nazlı ha ama sen dur ben ona öyle şeyler yaparım ki. Aklın şaşar."
"Lütfen yeter gerçekten bak artık uğraşmak istemiyorum"
"Tamam o zaman bu konuyu kapat bakalım Arşan? O nasıl biri"
"İyi"
"Bu kadar mı?"
"Yani ne anlatayım bilemedimki iyi işte ne biliyim değişik."
"Of tamam ben zamanla anlarım zaten.." boymuma atlayarak "ay ben nasıl özlemişim kankamı ay ay yerim seni yer" yanaklarımı sıka sıka sevgi sözcüklerini sıralıyodu.
Miray geçen vakitlerden sonra ısrarla fotoğraf çekilmek istedi. Ama üstümüzü değiştirerek tabiki üstümdeki saçma okul kıyafetleri sayesinde. Üzerime kot pantolon giydirip annemi odaya çağırdı annem odaya geldiğinde noldu dercesine bakıyodu. Miray kısaca anlattıktan sonra sırtıma atladı.
"Alt tarafı bir fotoğraf çekilelim dedik niye belimi kırıyosun ya"
"Sus kız artık böyle"
Diyip saçımı çekti biraz eğilip beni gıdıklamaya başladı ben kahkahalar atarken sonra sıkıca boynuma sarıldığı sıra annemden 'oldu hatta çok güzel oldu' sesini duyduk. Bu sıra sırtımdan inip annemin yanına gitti.
Anneme teşekkür edip odadan yolladı. Eline telefonunu aldıktan sonra instagrama girdi. Fotoğrafı siyah beyaz yaptı. Altınada #best yazıp attı. Bana da bildirim geldiğinde etiketlediğini gördüm.
(fotoğraf ⬇)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onu çok özlemişim ya...
Elimden geleni yaptım sınav haftasına giriyoruz bölüm biraz geç gelebilir umarım beğenmişsinizdir...
