İntikam

İzmir

Gözyaşlarım her seferinde dahada şiddetlendi. Eve gitmek istemiyorum. Yapıcak bişey olmadığından telefonumu çıkararak Mirayı aradım.

"Efendim"

"Miray ben iyi değilim"

"Noldu lan niye ağlıyon sen nerdesin nasıl lan bi sn benim kafam karıştı çünkü bugün seni ağlatacak herhangi bişey yoktu peki noldu"

"Arşan..."  diyebildim sadece konuşmak zordu benim için. Konuştukça gözlerimden yine yaşlar aktı artık hıçkırıklarımı kimse susturamazdı.

"Ne yaptı ya sen şuan nerdesin?"

"Okulun sokağındayım kaldırım taşının üzerine oturdum. "

"Bekle beni sakın bi yere ayrılma "

Dediğinde daha fazla konuşamadığımdan telefonu kapattım. Hıçkıra hıçkıra en son ne zaman ağladığımda yine Nazlı yüzünden di. Normal şartlarda ağlamayan bir kızım ama şuan o kadar ağladım ki...

Ona güvenmiştim bana yardım ettiğini sanmıştım. Ama ne yazıkki yine bir Nazlı oyununu ve ben kurbanı haline gelmiştim.  Nazlı... bir zamanlar kardeşim dediğim insan. Arşan... güvendiğim tek erkekti. Kısa bir süre sonra koşarak bana doğru Miray geldi.

"İyi misin noldu bi tarafına falan bişi mi yaptı ne dedi de kalbini kırdı. Ya kızım dilin falan mı tutuldu anlatsana"

"Miray ben Arşanın sesini duydum. Takip ettiğimdede ikisini gördüm." Hıçkırıklarımı bastırmaya çalıştım ama nafile.

"İkisi derken Berkay mı kim"

"Nazlı ile....."

"Eee"

"Öpüşürken"

"Oha yuh sana bunu nasıl yapar.... uf ne diyom ben ya kızım sen malmısın Nazlı kaşarının nasıl biri olduğunu biliyoruz heralde yine seni tuzağa çekmiştir sende ava giderken avlanmışın işte"

"Ya değilse ya öyle değilse ya düşünsene Arşan benim arkamdan iş çevirmiş işte yanlış falan anlamadım tuzağa da düşmedim. Gördüm işte baya öptü o da"

"Ya salak değilsin sen kendine gel belki bir nedeni falan vardır hem hatırlasana bugün noldu Arşan çok sinirlendi ya Ada of bunu niye düşünmedin sen ya."

"Ne alaka ya"

"Kızım kesin bu yellozla mesajlaşıyodu hem demedinmi eskiden Nazlının erkek arkadaşıydı falan"

"Ya onu nasıl düşüneyim ben bana ihanet etti bikere onunla anlaşma yapıp beni tuzağa düşürdü. Beni hiçe saydı ve umursamadı."

"Ya sen cidden salaksın kızım kafanda saçma saçma şeyler kurmuşsun"  durup durup yüzüme bakmaya başladı

"Ha bi saniye dur şimdiii" diyerek montumun cebine elini soktu. Telefonumu çıkardı aynı zamandada kendi telefonunu çıkardı ikisine sürekli bakıp bişeyler yaptı. Daha sonra telefonumu bana geri uzattı.
Kendi telefonuna dönüp. Bazı yerlere bastı. Ondan sonra da kulağına götürdü.

"Şey Arşan ben Miray bi açıklaman olduğunu düşünmesem inan aramazdım"   Ne Arşan mı ???

"..."

"Hah evet o mesele"

"..."

"Bende öyle tahmin etmiştim ama ona bir türlü inandıramıyorum konuşsanızmı acaba siz"

"..."

"Ha bizde okulun orda  arkadaki sokağın kaldırımındayız"

"Peki tamam görüşürüz"