Chapter 18

210 11 2
                                    


Donny's POV

Nag lalaro ako ng PS4 with benj ng biglang dumating si Iñigo. "Bro! tambay naman tayo." Iñigo said. "Saan naman?" I asked while still looking sa tv. "Doon sa cafe na tinatambayan natin before, yung may mga banda na kumakanta." he said. tinignan ko si Iñigo ng mabuti "Seryoso ka ba bro?" I asked. "Oo naman bakit bro?" He asked. "Wala naman. Sige mag bibihis lang ako." Agad naman ako kumilos dahil alam ko mainipin si Iñigo. Pag katapos ko mag palit agad naman kami umalis. Si Iñigo ang nag drive dahil tinatamad ako mag drive at wala talaga ako sa mood dahil mag ka away kami. pinalalaki kasi yung issue dahil dun sa tweets naman mga fans about kay Andrea. Eh ang tagal na namin wala, siya na nga to mahal ko ngayon oh. hindi ko talaga ma gets mga babae bakit ang hilig mag bring up ng topic about sa past. lalo na pag usapan ex. 



Pag dating namin sa cafe ni Iñigo agad naman kami nag hanap ng mauupuan. Ng makaupo naman kami agad naman umorder si Iñigo ng madaming pagkain. "Bakit ang dami mong inorder na pagkain eh dalawa lang naman tayo?" I asked him. "Dadating din kasi yung iba natin tropa kaya madami ako inorder. at isa pa alam ko naman na problemado ka sa lovelife mo kaya ayan." He said. binatukan ko si Iñigo at nag pasalamat. kahit na loko loko yun alam ko isa siya sa mga tao nandiyan para sa akin. 


After ilang minutes dumating na yung ibang tropa. "Dons kamusta na?" "I'm fine kayo kamusta?" I asked each and everyone of them. After ng konting kwentuhan dumating na yung food and we started eating. After finishing the food, umorder si Iñigo ng  coffee. "Bro may open mic na sila oh!" Iñigo said. "Kanta na kayo." I said. Kumanta na sa stage yung iba namin friends from brent. While watching some of my friends, I checked mu phone. May message si Claire kaya yun ang una ko binuksan. 


From: Claire <3

"Dons I need space. I need time. I think we should take a break muna. I am so sorry."


Yan yung text message sa akin ni Claire. Hindi ko maintindihan yung sarili ko. Pero bakit hindi ganoon kasakit? I mean bakit hindi ako nasaktan ng sobra nung nabasa ko yung message niya. Bakit noon kay Andrea sobra ako nasaktan? Naguguluhan talaga ako sa sarili ko shit! Mahal ko naman si Claire sure ako doon. Pero bakit ganon?


"Bro? May problema ka ba?" Iñigo asked. Pinakita ko sa kanya yung text sa akin ni Claire. "So okay ka lang?" He asked. "Yeah I think so." I said. Tinignan ako ni Iñigo na para ba gulat na gulat siya sa naging sagot ko. "Hindi ka na hurt bro? wtf!" "Gago syempre nasaktan pero alam mo yun bro hindi siya kasing sakit tulad nung kay Andrea." I said. Ngumiti lang si Iñigo at napailing. Hindi na nadugtungan yung sasabihin ni Iñigo dahil bumalik na yung iba namin kaibigan. 


"Dons ikaw naman yung kumanta doon sa harap oh. Singer ka na naman eh." Sabi nung isa namin kaibigan. "Oo nga bro cmon!" at lahat sila pinilit na ko kumanta, at syempre wala na ko nagawa kaya pumunta na ko sa harap.  Kinuha ko yung mic at nag simula ng mag salita.


"This song is dedicated to someone I loved. Yes past tense. " I smiled "Pero kahit na past tense, may special place pa din siya sa puso ko. I don't know, pero siguro ganon talaga kapag minahal mo ng sobra." Napa aww naman yung mga audience. May sumigaw pa na "KAYO NA LANG ULIT KUYA!" "Hindi na pwede, I'm with someone now." I answered. At muling napa aww ang audience. "Anyway this song is for her. And I hope na mag enjoy kayo hehe."







Nag simula na tumgtog yung kanta.




"This time, this place
Misused mistakes
Too long, too late
Who was I to make you wait

Just one chance
Just one breath
Just in case there's just one left
Cause you know, you know, you know "




Habang kumakanta ako si Andrea lang nasa isip ko. Ewan ko nag flashback lahat eh, lahat ng memories namin together. Siguro para sa inyo ang gago ko kasi I'm with someone else pero si Andrea pa din iniisip ko. Ay wait wala na nga pala kami ni Claire.  





"I love you
I've loved you all along
And I miss you
Been far away for far too long

I keep dreaming
You'll be with me
And you'll never go
Stop breathing
If I don't see you anymore "




"On my knees I'll ask
Last chance for one last dance
'Cause with you I'd withstand
All of hell to hold your hand

I'd give it all
I'd give for us
Give anything but I won't give up"




"Keep breathing
Hold on to me and never let me go
Keep breathing
Hold on to me and never let me go"







Natapos ko na yung kanta at bumaba na ko ng stage. pag balik ko sa upuan namin sinalubong ako ng mga kaibigan ko. "Woah pare ano yon? may pa ganon pa hahaha para kay Andrea? akala ko ba may Claire na?" They asked. "Wala na kami ni Claire. She broke up with me awhile ago. And for Andrea, mga baliw kayo, nag promise kasi ako sa kanyan dati na pag may open mic na dito kakanta ako. I kept my promise lang." I said. Pucha alam ko naman sa sarili ko na hindi lang iyon yung dahilan kung bakit ko ginawa yun. Alam ko sa sarili ko na may iba pa. hindi ko lang talaga ma voice out pa. Siguro nga in denial pa ako. 


Nakatingin lang sa akin si Iñigo. "Bro she's here." He said. "Who?" I asked. "Andrea. bro tingin ko narinig niya lahat ng sinabi mo doon sa stage. After mo kumanta nakita ko umalis siya umiiyak. She's with Tricia." He said. "So what's your plan na?" "I don't know man. Ayoko gumawa ng move hanggang hindi pa maayos lahat, Hanggang malabo pa lahat. Gusto ko maging sigurado muna ko sa gagawin ko." I said. 


Kasi ayoko na mag kamali, ayoko na siya masaktan. Kasi sa tingin ko sobra na. Sobra na siyang nasaktan. Sobra ko na siya nasaktan.



Kung kami, kami. If we're truly meant to be together, life will find a way to make it happen.





I just need to  stop forcing things to happen now. Not now. Natatakot kasi ako na baka masaktan ko lang siya ulit kung mag papadalos dalos ako. 


The one that got awayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon