Donny's POV
After nung nangyari sa cafe hindi ko muna sinundan si Andrea kahit gustong gusto ko na siya sundan noon mga panahon na yun. Kailangan ko muna linawin lahat, kailangan ko muna ayusin lahat. Lalo na yung sa amin ni Claire. Kinuha ko yung phone at nag simula ng mga type ng message kay Claire.
To: Claire
Pwede ba tayo mag meet? I mean pag usapan natin to ng personal para mas malinaw.
After ilang minutes nag reply si Claire
From: Claire
Okay donny. Meet me sa Starbucks here in BGC. 1 pm.
After reading Claire's reply agad naman ako kumilos na dahil 12 nn na. Pag katapos ko mag ayos agad naman ako umalis na sa bahay. Hindi na ko mag papahatid kay Kuya manny. Ako na lang mag da drive. Nag paalam na ako kay Mommy ng maabutan ko siya sa living room with Solana. "Mommy alis lang ako, may kikitain lang po ako sa BGC." I said. "Okay anak! Ingat ka. Love you!" Mom said. "Love you too mom!" I said and kissed her sa cheeks.
Hindi naman naging matagal yung biyahe ko papunta BGC kasi hindi naman ganoon ka traffic. Pag kadating ko sa BGC, nag hanap lang ako ng parking then lalakarin ko na lang papunta sa starbucks. Nag madali ako sa pag lalakad papunta doon dahil ilang minutes na lang 1 pm na. Pag dating ko sa Starbucks, agad ko naman nakita si Claire. "Hey." I said. "Hey Donny." Claire said then smiled. "What do you want? Order lang ako then let's talk." I said. "Hmm. yung usual order ko na lang." She replied. Pumunta na ko sa counter to order our drinks. "1 iced milk plus 1 pumps of raspberry plus 1 pumps of vanilla and caramel drizzle, and 1 mocha frappe please." I said. "Name sir? Tall, Grande, or Venti?" The barista asked. "Donny. Venti. Both, thank you!." I replied. While waiting na matawag yung name ko gumilid muna sa kabilang side ng counter. Then after a few minutes tinawag na yung name ko. Kinuha ko na yung order ko at bumalik na sa table namin ni Claire. Inabot ko naman agad sa kanya yung inorder ko na drink for her. "Thank you Donny." She said. Ngumiti ako in response.
Ang tagal din namin tahimik. Walang nag sasalita. After a few minutes ng nakaka bingi na katahimikan nag salita si Claire. "Donny. I d-don't know how to say this bu--t... Do you still love Andrea?" She asked. Nagulat naman ako sa tanong niya kaya hindi ako agad nakasagot. "You don't need to answer alam ko naman yung sagot." She said. "Claire, I'm so sorry. Minahal kita alam mo yan. kaya la-." Pinutol naman ni Claire yung sasabihin ko. "Kaya lang hindi ka na sigurado sa nararamdaman mo para sa akin ganon ba? kasi may na realize ka?" She asked. Hindi ako nakasagot. Kasi tama siya. "Siguro nga Donny masyado naging mabilis yung nangyari sa atin kaya ganito." Claire said and smiled. "I'm so sorry Claire. Sorry kasi ang gago ko. Sorry kasi sarili kong feelings hindi ko maintindihan." I said. "Don't be sorry sa nararamdaman mo dons. Siguro nga hindi lang talaga tayo para sa isa't isa. Siguro nga kahit anong gawin ko hindi ko siya mapapalitan, kasi kahit anong gawin ko siya pa rin. Kahit na i deny mo pa ng paulit-ulit alam ko yun Donny, ramdam ko yun." She said. "You don't deserve me Claire, You don't deserve someone like me. You deserve someone better."
Ngumiti ako ng malungkot at ganon din si Claire. "Thank you Donny for everything, For making me happy, for making me feel loved. Kahit sandali lang, I really appreciate it." She said. "Thank you din Claire. For everything. And I am really sorry." I said. Ngumiti naman si Claire. "Go to her Donny and make her happy." And with that tumayo na si Claire at umalis.
At eto na naman ako dinadala ng sarili ko mga paa papunta sa kanya, pabalik sa kanya.
Dahil sa simula pa lang naman.
Sa kanya ako at sa akin siya.
