Nick's POV
All I hear is raindrops
Falling on the rooftop
Oh baby tell me why'd you have to go
Cause this pain I feel
It won't go away
And today I'm officially missing you
Umagang -umaga may tumatawag na agad! Oo, ringtone ko yan. Officially missing you. Favorite song ko. Nakarelate ako eh. Hindi ko na tinignan kung sino tumawag.
"Hello?"- ako
"Arthur.."
Aaahh si mommy. Arthur kasi tawag nila sakin. At since babae ang boses alam kong si mommy na. Alangan naman si Daddy di ba? -___________- Mukhang seryoso boses ni mommy.
Wow pati boses may mukha?
tss. si ms. author. nakisingit pa. oo may mukha ang boses. at isa pa, di ba POV ko ito? Bat ba nakikisali ka?
sumagaot ka na ngayon ah? Gusto mo alisin kita dito sa story?
De joke lang ms. Author. Peace. ^__________^V sige na. kelangan ko pa kausapin si Mommy. Tsupi ka na.
okay. chupi na ako. bye Nicholas.*whooooooooooosh*
Hay suwakas. Umalis na rin si Ms. author. Masanay na kayo. Minsan sumisingit na lang yan sa mga story niya eh. Masyado kasing Epal. haha. secret lang ah? ssshhh.baka alisin pa ako dito sa story eh.
"ARTHUR? Hello?"
Ayy tumatawag nga pala si mommy.
"yes, mom?"
"Naalala mo pa ba yung cafe restaurant ng lola mo?"
"ahh. yes mom. Why?"
"I need you to visit that cafe restaurant and meet the staff. You will help your Dad to run the business once you graduate."
"but mom,we have a practice for the game this friday. remember? I'm a varsity player of our university."
pleassseee. Ayoko talagang pumunta dun sa cafe restaurant. At anu sabi ni mommy? I will help Dad to run the business? Ehh anu naman daw alam ko sa negosyo? -___________- At isa pa, may practice kami mamaya. Lagot ako kay coach nito. tsk.
"Arthur. You will go there whether you like it or not. End of discussion."
"Mom...please"
"No. My decision is final. May susundo sayo mamaya to make sure na hindi ka tatakas. Pag di ka pumunta mamaya, I wont you give you your allowance for the whole week. Understand?"
No. not my allowance. ayyy. T____________T umagang umaga ganito na agad sasalubong sakin. Wala naman akong choice kundi pumunta di ba? Tsk. Sige na nga tutal, I used to go there when I was still a kid.
"Okay mom. I will."
"Okay. Babalik kami ng Daddy mo, next month. Mejo busy pa kasi kami dito sa Canada. May mga aayusin pa kaming papeles at business. So, take care. I love you Arthur! Be a good boy."
"Mom. I'm not a kid anymore."
"yes, you are. Youre our baby boy! okay. I have to go. "
*beep.
Inend niya na yung call. Ang bipolar ng mommy ko no? Kanina may paseryoso seryosong tono tapos mag a ilove you din naman sakin. Baby boy daw ako? hahah. yeah. Baby pa rin turing nila sakin. Okay lang. Sanay na ako. Love ko naman sila eh. Especially si Mommy.
BINABASA MO ANG
The Hunk and the Nerd(Fin)
Teen FictionHanggang saan mo kayang mag pakamartyr para sa taong mahal mo?