Unutulmayana

Bölüm 1

İnsan sebepsiz yere gider mi sevdiğinden? Arkasına bakmadan, umursamadan, canı acır mı diye düşünmeden? Gidiyormuş işte. Bunu öğrendim. Canım da yandı ama yine de pes etmedim. Beni seven adam nasıl olur da gitmişti benden? Onca yaşanmışlığın hiç mi önemi yoktu onun için?Gidişinin ardından sustum, sadece sustum. Yapabildiğim en iyi şey bu oldu. Aslında aşkı bulmak yoktur, içine düşmek vardır. Düşersin ve kaybolursun, o karanlıkta tutunmak için bir el ararsın, bulursun da. O el senden hiç gitmesin istersin. Gittiğinde yarım kalacakmış gibi hissedersin. Tek çıkmaz sokağın odur sana göre. Herkese açık olan o yolların sana kapalı olduğunu bile bile gidersin bazen. Giderken paramparça olmuş kalbinin kırıkları ayağına batar kanatır, aldırış etmezsin. Zaten o yolda kimse senin uğruna benden daha güzel ölemez. Meğer herşeyimmiş gibi davranan sen hiçbirşeyimmişsin. Sana hiç sahip olmadığımı seni kaybettiğimde anladım. Bazı aşklar gözyaşıyla büyürmüş, öyle büyüttüm seni. Bende açtığın o yarayı sarmıyorsun bari gülme. En güzel yaramsın sen, bu yüzden de iyileşmek istemiyor yaralarım. Hep sen kal diye.. Bazı yaralar iyileşince ölür çünkü. Ama sana bir şey daha söylüyorum. Artık yabancım bile değilsin. Vedalaşamadık seninle hep eksik gittin benden. Eksik vedalarla gidenler yarım merhabalarla gelirmiş. Gelir misin cidden? Yüzün bana unuttuklarımı kaybettiklerimi geri veriyor, sen hariç. Kalbimin en güzel yeri senin. Kırılmış bir kalp seni içinde nasıl sakladı biliyor musun hiç ? Senden kalan eksiklerime sarılarak ayakta durabiliyorum. Bazı geceler üzülüyorum sadece. Keşke geçmiş bu kadar geçmeseydi. Yaralarım senden önce de vardı. Ama seninle daha güzellerdi. Şimdi yarınımın yarası olsan da gel, gel ve kurtar şu aklımı yoksa ben kötüye kullanacağım. Fakat sen öyle güzel gittin ki benden, kaldığımdan utandım. Ben seni yazarak yaşıyordum, sen beni silerek öldürüyordun. Yerde bulduğum gökyüzümdün. Şimdi sadece hayalimdesin. Vazgeçtim, ölsem de gelme hep öyle kal, özlediğim gibi. Çünkü artık hayallerimi seninle kirletemem. Aramızdaki mesafeleri açıklamaya coğrafyam yetmezken kalbime batıyorsun, burdasın. Hiçbir hayal kırıklığından umut doğmuyor. İyice kaybettim umudumu. Tamamen. Senin amacın zaten gitmekmiş o yüzden varacağın yer de pek önemli değil. Benim uyandığım rüyasın, daha ne kadar uyutabilirdin ki ? Aşkın yolunu bulamayan tende gezer dururmuş. Bakalım kaç tende unutacaksın beni ve kaybettiğin bizi. Hayır, yalnız değilim sensizim sadece. Gözlerimin başkentiydin. Ama bitti. Bitişine değil de geride bıraktığın her şeyin 'yalan' oluşu üzüyor beni. Giden de değişir, kalan da. O yüzden hiçbir ilişki kaldığı yerden başlamaz. Değiştiği yerden başlar ve değişen hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Şimdi sana yeniden nasıl başlanır bilmiyorum. Nasıl sonlanır onu da bilmiyorum. Unutturacak biri olsa dahi seni hatırlıyorum. Gideni de yakamıyor ki insan. Nasıl yakacaksın? Gerçek yaralar tenin altında kanarmış, hissediyorum. Görmeden de sevmenin mümkün olduğunu öğrenmiş oldum. Kalbimin yarısı senindi, sendeydi. Söküp alamadım onu oradan. Seninle birlikte gitti . Beni tamamlayan sendin. Senin de yüreğin hala bendeydi biliyorum. Oturduğumuz, sarıldığımız, el ele yürüdüğümüz yerlerden geçerken kalbimde oluşan acı şekillenseydi eğer yanardı belki canın. Mesafeyi bahane edip gitmen kötü oldu sadece. Ama son görüştüğümüz gün bana sımsıkı sarıldığında anlamalıydım bunun son olduğunu. O gece ki güzel yüzünle hatırlıyorum seni. Saat 04:56 ben hala seni sana yazıyorum. İyi geceler iki gözümün çiçeği, beni sevmeyi unutma.