Autumn Leaves (100% sure will make you cry!)

Chapter 11: The last goodbye..

(A/N : Note everyone! please, listen to 'Right where you belong' by: Julia San Jose.. while reading this, para mas ma-feel nyo yung scenery, ≧﹏≦)

"Ibato mo ito ng malakas!!" sigaw ni Mika,

Puchaa!!

~T_T~

Ang hirap ng volleyball, lagi nalang ako nadadapa or what .

Kaya heto ako, nasa bench.. pinapanood sila maglaro,

Ang galing nina Mika maglaro, habang ako… haisssst.

Mahina talaga ako sa sports!!

"Okay ka lang ba jan?" dumating si Lance sabay abot ng mineral water saakin,

Magkaibigan na kami ngayon, pero just friends lang.. pero di sumusuko ang gago, hihintayin pa din daw niya ako.

"Heto, masakit pa din ang tuhod..Ikaw?" sagot ko,

"Ako? nasusunog na sa init ng araww… hayyy ang init talaga ng summer!?" reklamo nito,

Dumating na rin sa bench ang iba sa mga kaibigan namin,

"Yup, nasisira na rin ang skin ko jan eh.." singit ni Mika na kinindatan ako..

I rolled my eyes,

Ito nanaman po sila sa mga gimik nila,

"Uyy, Angel.. mashado na ata kayong close ni Lance ah" sabi ng isa sa mga friends ni Lance ,

"Oonga, ahihi.. anung meron? ayieeee" sabat pa nung isa sa mga girls,

"Ayieeeee…" tukso ng buong classmates ko,

I rolled my eyes again,

Still glaring at nakataas ang kilay ko,

"Bahala kayo magisip jan.." galit kong tugon,

Di parin sila tumitigil sa panunukso,

Biglang tumayo si Lance,

"Gusto mo bang umalis rito? Halika, tulungan kitang tumayo.. ….. ang ingay kasi dito" sabi ni Lance, offering me  his hand, smiling…

Mas umingay ang buong klase sa panunukso, tsk.. naiinis talaga ako.

Aabutin ko na sana ang kamay ni Lance, nang biglang may nakita akong pangalawang kamay na umaabot rin saakin.

Ina-ngat ko ang ulo ko,

Nagulat ako sa nakita ko,

Hi-hinde pwede,

Imposible..

Jet black eyes, long sleeve black shirt, skinny black pants and deep blue hair.

"Blue.." tugon ko,

He smiled at me,

"Halika.." sagot niya,

Ito mismo ang expression niya pag ina-alok niya kong umakyat sa puno, di ako nagdalawang isip na abutin ito.

Na-hawakan ko si Blue, na-naHAWAKAN ko siya…. napakasaya ko gusto kong magtalon talon sa tuwa, para na kong naiiyak sa ligaya, parang nagkatotoo ang panaginip ko.

Please lang, sana hinde ito panaginip.

But I know, hinde ito panaginip …. diba nga sabi ko,  alam ko ang kaibahan sa totoo at hinde.

Na-tahimik ang buong gymnasium,

Yung iba naka-nga nga, yung iba nag-bubulong bulungan, yung iba naman halos maluwa ang mata.