Love Me Please! [COMPLETED]

Chapter 20: The Last Chapter

Nicole's POV

Monday, kagaya ng sabi ni Nico. Umalis nga sya. Kasama ang parents nya. Nagpunta kasi ako sa kanila, at wala sya dun pati si Tita.

Bukas na kasi ang flight namin papuntang Canada. Doon na ako magtatapos ng pag-aaral. Magpapaalam sana ako kila Tita.

Naisipan kong pumunta sa Park, para maglakad-lakad.

Habang naglalakad ay nakasalubong ko si JV. Break na ba kami? Oo, Yes. Break na kami. Dahil ngayon ang Break Up namin...

"Oh Nicole ☺ K-kamusta?" Naiilang nyang tanong.

"Eto single ikaw☺?"

"Single din 😁" sagot nya at napakamot sya ng ulo. Pagkatapos ay sabay kaming natawa.

"Aalis ba kayo? Nagpunta ako sa inyo eh. Nakita kong nag-iimpake ang Mama mo." Pagtatanong nyam

"Uhmm Oo. Pupunta kaming Canada."

"Magbabakasyon kayo?" Tanong pa nya.

"Hindi. Dun na ako mag-aaral. Maybe after 5 years, saka kami makakabalik dito."

"A-antagal naman." Napayuko sya.

"Oh sige. Una na ko ha?" Pagpapaalam ko sa kanya. At lumakad na ako. Nagdaan ako sa gilid nya.

"Wait Nicole" at hinawakan nya ako sa braso. Kaya napatigil ako.

Sa pagsabi nya ng mga salitang iyon ay muling nabalik ang ala-ala simula nung nagdesisyon ako na maging tutor nya. Wait Nicole! Yan ang dahilan kung bakit napamagmahal ulit ako sa kanya.

Pagkatapos nyang hawakan ang braso ko ay bigla nya ako hinila papunta sa kanya at niyakap nya ako.

"Ma-mimiss kita..." yan ang lumabas sa bibig nya na dahilan ng panggigilid ng mga luha ko.

"Hihintayin kita. Dahil mahal kita. Mahal na mahal." Dagdag pa niya.

Tinanggal ko ng dahan-dahan ang pagkayakap nya sa akin.

"Kaso break na tayo eh." Pabiro kong sagot sa kanya.

"Pag-uwi mo liligawan ulit kita. Basta tan daan mo mahal kita. Ok?" Sagot nya.

"Cge na aalis na ako." Sabi ko sa kanya.

And that is the last day na nag-usap kami.
.
.
.
.
.

2 years ago...

.
.
.
.
.

- - -

JV's POV

2 years na ang nakalipas... Kamusta na kaya sya? (Nicole) Naka-deactive ang mga account nya eh. Saka, nag-iba na ang number nya. Wala na akong contact sa kanya eh.

Ok lng kaya sya? Ang tagal naman kasi ng five years! 😑 Haysss. Sana nasa tabi nya ako ngayon. Para mabantayan ko sya.
- - -

Nicole's POV

2 years na ako dito sa Canada. Nakakapanibago pa rin dahil ibang-iba ito sa kinalakihan ko...
Ibang tao na ang mga nakakausap ko at iba din ang pamumuhay dito.

Nandito ako ngayon sa garden namin. Nakatingin lamang sa langit. Naaalala ko si JV habang nakatingin sa mga bituin. Yung araw na nakatingin lng sya sa mga bituin at nakangiti.

Yun yung araw na naging kami at saktong araw pa ng Birthday ko. Yun din yung araw na inis ako sa sarili ko. Bakit ba kasi naisip kong 12 days lng?

Ganito yun... dahil 12 days lang kami nagtagal. December naging kami. At December din kami nag-break.

Ang saklap diba? Pasko pa ang break up namin noon? Haysss. Ang nakakapagtaka, sino bang babae ang tinutukoy nyang minahal nya ng todo noon? Before ako?

"Nak tara na kain na tayo. Bilisan mo na dyan." Sabi ni Mama

"Sige po Ma. Papunta na po." Kaya tumayo na ako sa kinauupuan ko.

- - -

JV's POV

Uwian na namin...

"Oy JV! Hindi na ako makakasabay sayo ha? May date pa kami ni Mary ko." Sabi ni Dbert sa akin. Oo sila na. Samantalang ako, hinihintay pa sya (Nicole). Pero ok lng.

"Cge ingat kayo." Sabi ko..

- - -

Nag-punta muna ako ng cafe. Imbis na sa bar, magkakape na lng ako. I'm a Good Boy 0_<

Umorder ako ng coffee latte at chocolate cake. Ng biglang may pumunta sa harap ko.

"J-JV..."

"Na-Nathalie? 0_0" Nauutal kong sabi at dahan-dahang tumayo.

"A-anong nangyari sayo?" At nilapitan ko sya. May mga pasa sya sa katawan. Ang nakaipit nyang buhok ay parang sinabunutan.

"Nagkamali ako sa kanya... I thought his the one. Then one day, may nangyari sa amin. And I got pregnant.... Pinagutan nya ako but... after ko ipinanganak ang baby ko ay bigla syang nagbago.. sinasaktan na nya ako.. *_* 😢😣😖" Loko talaga si Mike. Pinaubaya ko na sa kanya si Nathalie tapos ganito lng pala gagawin sa kanya.

"How's your baby? Si Mike nasaan?" Curious na tanong ko sa kanya.

"My baby had sick. And Mike is gone. Iniwan na nya ako.. Hindi na nya kasi kayang alagaan si baby... Sinisisi ko ang sarili ko." Sabi nya.

"Maupo ka muna." Sabi ko.

"Siguro karma ko na toh. Noong niloko kita. Iniwan din kita. At nasaktan kita ng todo. Dahil sa akin, nagbulakbol ka. You drunk so much, and nag-stop ka sa study mo. Because of me. Then now you're happy. Habang ako, puro sakit ang nararamdaman. I'm sorry. 😣😖" sabi nya. Yes, she is. Sya ang unang babaeng minahal ko ng seryoso pero niloko nya ako. And it hurts. But now, I'm fine. I have Nicole.

"Wala na yun." Maikling sagot ko.

"Kailangan ko ng tulong. Uuwi si Mom galing States. Hindi nya alam ang nangyari sa akin. Ngayon lng nya ulit ako nakausap. Hindi nya alam na nabuntis ako. Natatakot ako. ×__×" sabi nya.

"Don't worry.. Just say the truth to her." Sabi ko sa kanya.

"Wala akong ihaharap na ama ng anak ko.... Can you? Please." She hold my hand while saying this word. May Nicole na ako.. No...

"Sorry Nathalie. I can't. I love someone. And I am waiting her to come back. I promise her. Hihintayin ko sya sorry." Sabi ko sa kanya.

"Pero... Ok. Sorry kung na-istorbo kita. I'm sorry. 😖😔" sabi nya at tumayo na sya.

Tumayo ako at pinigilan sya sa pag-alis. I hug her. And say.

"I trust you Nathalie you can do it." Tinanggal ko na ang pagyakap ko sa kanya at nginitian sya. Saka sya umalis.

End of the Last Chapter...

[And finally!!! Finish na ako. 😁 Don't worry my Epilouge pa! 😄]