PAST!!!

Chapter 14

Rio's POV

"Bella. Di na ikaw ang mahal ko" seryosong sabi ko.

"Pero diba sabi mo sakin non mahal mo ako?"

"Oo mahal kita pero NOON yun"

"Hindi na ba maibabalik?"

"Hindi na sorry. May mahal na ko. Mahal na mahal ko siya ngayon. Ayokong mawala siya sakin"

"Kayo naba nung sinasabi mo?"

"Hindi pa. Pero alam kong malapit na. Mag kakapamilya na kami" masayang sabi ko.

"Pamilya?" takang sabi niya.

"Buntis siya"

"Ikaw ang ama?"

"Hindi pero ako ang tatayong ama. Ganon ko siya kamahal na kahit mag kakaanak na siya. Mahal ko pa din siya."

"Mahal na mahal mo nga siya. Oky na sakin Rio. Akala ko lang mahal mo pa ako kaya ako bumalik dito sa pilipinas. Pero hindi napala. Okay na yun ang mahalaga naging parte ka ng buhay ko. Salamat" sabi niya habang umiiyak.

"Sinusubukan ko naman na ibalik ang pagmamahal ko sayo. Pero di ko talaga kaya kasi twing tumitingin ako sayo ang nakikita ko si Bianca sorry talaga Bella"

Sasagot pa sana siya nang biglang may tumawag sa Cp ko.

Tiningnan niya ko at sinabi na sagutin ko na yun.

"Hello Rio. Nandito kami ngayon sa *** Hospital. Pumunta ka dito. Si Bianca Huhuhu"umiiyak na sabi ni Tita Brenda.

"Shit" bulong ko sa sarili ko at kinuha ang gamit. Madaliang sumakay sa Kotse. Si Bella nakasunod lang sakin. Nag Tatanong siya pero di ko sinasagot.

Madiin ang hawak ko sa Manibela wala sanang mangyaring masama sa kanya at sa bata.

Nung makarating kami. Nag tanong ako kung san ang sabi nasa Emergency room lang. Agad na pumunta ako dun.

Nakita ko si Sir/Maam at tita Brenda nadun. Si tita iyak ng iyak.

"Ano pong nangyari sa kanya?" hinihingal kong tanong.

"Nasa gasaan Rio. Huhuhu malakas ang pagkakasagasa tumalsik siya. Pano yung bata. Halatang sinadya. Napakabait ng anak ko sino ang pwedeng gumawa sa kanya nito?"

"Shh magiging maayos din ang lahat."

Nag hintay kami hanggang sa matapos. Pero napakatagal.

Nagulat ako ng biglang may tumatakbong pumunta samjn.

Nakita ko ang kapatid kong si GIO anong ginagawa niya dito?

"Gio? Anong ginagawa mo dito?" takang tanong ko.

Bigla siyang umiyak. Diko alam kung ano ang dahilan.

"Gio. Anong nangyari?"

"Yung taong mahal ko. Naaksidente. Ikaw bat ka nandito?"

"Yung taong nag papasaya sakin nandito din"

Bigla kaming napatingin sa isa't isa.

Mag Tatanong pa sana ako. Nang biglang lumabas ang doctor.

"Doc. Kamusta ang apo ko?"

"Sorry. Ginawa namin ang lahat. Per---"

"PERO ANO!"  Sigaw ni Gio. Kinalma naman siya ni Tita

"Ang bata di nakasurvive. Sa lakas ng pagkakabangga."

Lahat kami nanlumo sa sinabi ng doctor.

Umalis ang doctor at kami malungkot na tiningnan si Bianca.
Kinausap ng doctor si Tita Brenda kaya umalis muna siya. Si sir at maam naman. Umuwi saglit para kumuha ng gamit ni Bianca.