PAST!!!

Chapter 2

"Mag kapatid kayo?" takang tanong ko.

"Oo. Mag kapatid kami sa Ina."

Mas lalo akong naguluhan.

"What? Totoo ba?"

"Oo. Hahaha kita naman pareho kaming Gwapo."

Di na ko nakasagot sa sinabi niya. Mag kapatid sila sa ina.

Bakit napakaliit ng mundo?

"Nagugutom kana ba? Tara kain muna tayo"

Sumunod ako sa kanya. At nag puntang restaurant.

"Kaano ano mo sila Lolo Quaqin?"tanong ko.

"Sila? Sila kasi yung tumulong sa dad ko. Nag hiwalay kasi si Mom at Dad dahil si Mom nagkaroon ng anak sa iba which is Gio. Ang natatandaan kong sabi ni Dad 1year old ako. Iniwan kami ni mom at sumama sa Tatay ni Gio. Nanirahan kami sa kalye. Hanggang sa makita kami ni Lolo at Lola Quaqin binigyan ng trabaho si Dad at dun ako tumira sa bahay nila habang nag tatrabaho si Dad. Kaya napakalaki ng pasasalamat ko sa kanila."

"Ang bait pala talaga nila."

"Sobra. Ngayon may sarili nakong bahay. Kaya minsan dumadalaw nalang ako sa kanila. Madami nadin silang natulungan"

"Isa na siguro ako dun" nakangiting sabi ko.

Di siya sumagot sa sinabi ko.

"Buti close kayo ni Gio?" pag iiba ko ng topic.

"Nung una ayaw niya sakin. Pero di ako sumuko. Kapatid ko padin yun kahit papaano."

"Ilang taon kana ba?"

"21. Si Gio 20"

"Hahaha tama na ang tanong. Kain muna tayo. Then bili na tayo ng gamit ng Baby mo"

Kumain na kami at bumili ng gamit ni Baby.

Nakakatuwa kasi may alam siya sa Pag sashopping.

Diko nalang muna inisip ang mga nakita ko. At inenjoy muna.

"Water?"sabay abot ng bottle

"Thanks"

"Binata na ang kapatid ko. Baka sa susunod na araw magkaroon na ko ng pamangkin"

"Ehem ehemehem"ubo ko.

"Okay ka lang ano nangyari?"

"Wala wala. May pinakilala naba sayo si Gio na taong minahal niya?" tanong ko.

"Wala e. Iniisip ko nga bakla kapatid ko. Pero hindi pala. Kanina diba nag kita kami? Pinakilala sakin kung sino ang taong mahal na mahal niya ngayon."

Natahimik ako sa sinabi niya. Laro nga lang siguro ang relationship namin noon ni Gio.

"Si Ericka. Yung kasama niya kaninang Model at maganda."

Bigla nanamang tumulo ang luha ko.

"Tingnan mo umiiyak ka nanaman. May nagawa ba ako? Sorry. Wait dyan ka lang wag kang aalis"

Tumakbo sya di ko alam kung san siya pupunta.

Di nga niya ako minahal.

"Oh" sana abot ng isang galing Ice cream.

"Ubusin mo yan. Pampagaan ng loob" sabay ngiti

"S-ala-mat"

"Ano wala ka na bang boses? Hahaha" sabi niya pag ubos ko ng Ice cream.