Wiersze

2 i 3

Myślałem, że nadzieja przeżyje zawsze, ale ona może przegrać.

Bywa, że to niczego nie zmienia - jak u człowieka chorego na raka, który wiedząc, że umiera mówił do mnie ze śmiechem: "Na razie żyję".

Tak, poniosę klęskę.
Ale cóż ta za przegrana:
jedna umarła gwiazda,
gdy niebo tak piękne...

I drugi:

Po co gubić czas
Radujmy się wiatrem
Po co trzymać się ziemi Śpiewajmy wraz z nią
Po co targać ten ciężar
Kołyszmy nim
Po co znosić cierpienie
Nie dajmy sobie odczuwać trwogi