My Happy Ending - ON HOLD

Chapter 15

Chapter 15

Rainy day

Heto ako ngayon naglalakad papunta sa washroom. Madami na din ako'ng nakakasabay na studyante papasok sa washroom, dahil sa dismissal na. Ilang minuto ay lumabas nadin ako ng washroom..

Tinigan ko ang kalangitan. Medyo makulimlim ah? Sana 'wag umulan, wala pa naman ako'ng dalang payong.

Nagsimula na ulit akong maglakad pero napahinto ako ng may tumawag saakin.

"Abbigail! sandali lang!" Nilingon ko kung sino man ang tumawag saakin. Ah, si monica pala..

"Bakit?" Simple kong tanong sakanya. Si monica o kilala bilang mon ay kaklase ko sa isang subject namin, ang pagkakalam ko matalino siya.

"Uhm, pinapatawag ka kasi sa student council office.."Sa office? Bakit? Ano bayan baka maabutan ako ng ulan nito.

"Ah, bakit daw?" Tanong ko sakanya. Tinignnan ko ang wrist watch ko.. 5:43pm na ng hapon ah?

Tinignan ko ulit siya para mag-abang ng sagot. Pero nag-shrugged lang siya.

Bilang isang mabuting mag-aaral ay pumunta ako kahit na gustong-gusto ng mga paa ko'ng umuwi na. Wala eh?

Nang makarating na ako ay pumasok ako kaagad, hindi na ako kumatok pa. Mukhang hindi naman sila nagulat eh.

Tumayo na ang isa sa mga member dito at kinausap na ako..

*Minutes later*

Nakalabas nadin ako sa loob ng office. Grabe akala ko kung ano na, kinung-congrats lang pala ako dahil nagandahan daw ang mga bisita kahapon sa kanta ko.

Well, proud din ako sa sarili ko dahil na kakanta ako sa maraming tao, takot talaga kasi ako simula bata palang ako dahil baka mapahiya ako.. Pero tiganan mo nga! Nagawa ko! Parang natupad nadin ang wish ko. Ang sarap lang sa pakiramdam.

Naglalakad nako sa hallway ng biglang bumuhos ng malakas ang kinatatakutan ko.. Ang umulan. Wala padin naman akong dalang payong, bwiwist nayan! Magsisimula na ba akong gumawa ng music vidoe? Hayy..

Ayoko pa.. Wala akong dalang camera eh, sayang. Tinignan ko ang mga tao'ng naglalakad na may payong at iba naman ay lumusong na sa ulanan.

Eto ako ngayon, parang baliw na nakatyao at hinihintay na huminto ang ulan, akala ko pa naman ay maswerte ang araw na Ito, hindi pala. Sakto naman kasi na umulan ay hindi ako masusundo ni kuya at ang driver namin, at wala pa akong dalang payong! Urghh!

Kung gawin ko na kaya ang ginagawa ng ibang studyante na lumusong sa ulanan? Diba? Para makauwi ako kaagad, pero baka mabasaang cellphone at notes ko.. Ang hirap mag-disisyon!

Ilang minuto akong nakatunganga at tinitignan ang ulan. Nilabas ko ang kamay ko sa bulsa ng pants ko at dinama ang ulan kong malakas pa, pero ganun padin..

Tinignan ko ang wrist watch ko at 6:19pm na ng gabi..

Kumukunti nadin ang mga studyante. Siguro ito na yung time na mag-paulan ako, wala nadin akong choice.

Maglalakd palang ako, ay may humila na saakin palayo sa ulan. Nilingon ko kung sino ang pumigil saakin..

.Si cyriel? Oh anong ginagawa niya? Hinila niya ko kasama ang payong.. niya?

"Huyy! Ano'ng ginagawa mo?" Kumunotang noo niya sa tanong ko.

"Wala kang dalang payong di'ba? Kaya share tayo, hahatid kita sainyo." Nakangiti niyang sabi saakin. So, sabay kami? Di'nga?

"Pero baka malate ka sa pag-uwi.. Hatid mo nalang ako sa taxi." Kumunot na naman ang noo at umiling saakin. Kulit talaga nito.

"Ayoko nga! Baka anong mangyari sayo, hindi ko gugustuhin 'yun.." Pabulong niya sinabi iyon. Ewan ko pero napangiti nalang ako sa sinabi niya.

Wala akong mgawa kundi sumabay sakanya at inihatid niy ako sa bahay, habng nasa taxi kami ay puro katatawan lang ang pinag-uusapan namin. Hanggang sa nakarating na kami sa subdivision.

"Tara, pumasok ka muna." Pang-angyaya ko sakanya, pero umiling lang siya saakin. Ay, bakit ayaw niya?

"Wag nalang, gabi nadin kasi sa susunod nalang. Sige alis nako! Babye!" Pinapasok muna niya ako sa loob bago siya umalis. Tumalikod na siya at umalis narin. Sa tuwing tatalikod siya saakin parang may kirot akong nararamdam, ewan ko kung anong nangyayare saakin.

Wag, wag sana niya kong iwan..

[AN: Helloooo! Panget ata ng chapter ko ngayon ah? Hehe. Commnet naman po kayo, Feel free! Malapit ko na kayong pakiligin! HAHAHA! jk.]