My Happy Ending - ON HOLD

Chapter 10

Chapter 10

 Lunch 

Grabee, ang dami ko'ng gutom.. Wala naman kaming masyadong ginawa? Pero nagugutom ako, ito ba ang dahilan dahil hindi ako nakakain ng dinner dahil pagod ako kahapon, pero kumain naman ako ng breakfast ah?

Ay, ewan. Niligpit ko nalang ang mga gamit ko at lumabas ng room.

Eto ako ngayon naglalakad mag-isa papuntang cafeteria, kahit na ang sakit sa balat ng sikat ng araw. Hindi kasi pwede si coleen, dahil kasama niya si andrie ang kanyang boyprend. Si cyriel naman hindi ko makita, saan na naman kaya yun nagso-susuot.

Yiz, were friends na, siya ang kasama ko kapag wala si coleen o yung iba. Pero ngayon ewan ko kung saan yun nag-punta..

Tinignan ko ang paligid, madami ding studyante ang naglalakad kasama ko. Ang iba naka-payong, iba naman ay ginawang panangga ang folder o libro na dala nila. at ang iba naman ay walang pakialam na naglakad sa tirik na araw, lunch break na pero konti palang ang tao.

Habang pinupunasan ko ang pawis ko, napahinto din ako sa pag-lalakad ng tumawag sa pangalan ko.

"Abbii!" Lumingon ako sa likod pero wala akong nakita na ka-kilala ko kaya pinag-patuloy ko ang paglalakad, nakailang hakbang palang ako..

Ay, napahinto ako sa pag-lalakad ng may humawak sa wrist ko. Naka-kunot noo ko itong nilingon.

Nagulat ako ng si.. Cyriel ito, hingal na hingal at pawisan. Mukhang tumakbo siya. Siya siguro ang tumwag sakin.

"Abbi naman. Kanina pa kita tinatawag! Ang bilis mo kasi mag-lakad!" Aba't iniinsulto bako nito? Pero hindi ko napigilan ang sarili ko sa pagtawa. Parang bata!

Dinedma niya lang ako at hinila niya ako papuntang cafeteria. "Ano gusto mo? Libre 'ko." Sabi niya saakin ng makarating na

"Talaga? Weh? Uh-sige, kahit ano nakang ikaw na bahala." Sagot ko at nagtingin ng ma-uupuan.

Ilang sandali ay nakita ko narin si cyriel na may hawak ng tray na punong-puno ng pagkain.

"Oh, eto. Hindi ko kasi alam yung guto mo kaya ayan, pili ka nalang kung ano. Ubusin mo ha!" Sabi ni cyriel at nilapag na ang pagkain.

Grabee, ang dami niyang binili. Baka naman sumakit ang tiyan ko nito. Hehe.

"Grabe ka naman, ang dami kaya nito." Sabay kumuha nako ng chicken, chicken fillet at kung ano pa.

Isa lang masasabi ko, Heaaaven! <3

Kumuha nadin si cyriel at kumain kami ng tahimik..

"Saan 'kaba pumunta kanina? Akala ko absent ka." Sabi ko, at sumubo ng fillet.

"Ah, wala. Sa library may tinignan lang ako.." Tumango nlaang ako bilang sagot.

Nang matapos na kaming kumain ay naisipan naming maupo sa bench para suon magpahinga.

"Kamusta ang klase mo? Nakinig kaba?" Tanong ni cyriel at lumingon sakin para mag-abang ng sagot.

"Nakinig syempre. Hindi naman ako katulad mo na natutulog sa klase." Hindi mapigilan matawa, nakita ko kasi siya minsan natutulog sa klase ng boring naming prof, buti nalang ako mabuti ako'ng mag-aaral.

"Hindi kaya.. Iniisip ko lanag baka hindi ka nakikinig kasi iniisip mo'ko?" Ngumisi siya at nabigla ako ng hawakan niya ang kanan ko'ng kamay.

*Dug. Dug.* Eto na naman ako nagiging abnormal na naman. Parang ang init tuloy ng pisngi ko..

Hindi ko alam kung bakit ako nag-kakaganito. Sa tuwing Hinahawan o lumalapit siya saakin, abnormal nako. Magpapacheck-up nga ako, baka may sakit nako sa puso.

Nagulat ako ng bigla siyang tumawa ng malakas. Tss, nang-tritrip na naman to! Kainis!

"Kung nakita mo lang yung mukha mo! Kasing pula ng kamatis! Hahaha!" Tawa lang siya ng tawa. Badtip to ah! Pinag-papalo ko ang braso niya, nakakainis naisahan niya ako duon!

"Tse! Syempre nakiki-ride lang ako, ano ako uto-uto?! No way!" Pag-sisinungaling ko. Akala ko seryoso siya, ewan ku'ba kung bakit ako nagiging ganito, 'di kaya..

May feelings ako sakanya? Eww, no! Hindi pwede! Kadiri!

Natigilan siya nung naging seryoso na ang mukha ko, mabuti naman inis na inis na kaya ako sayo!

Siniko niya ako. "Uy! Joke lang naman. Natatawa lang kasi ako sa'yo." Ngayon hindi na siya tumatawa, seryoso nadin siya.

"Okay lang.. Tara na, baka ma-late pa tayo sa next class natin." Yaya ko sakanya, hindi naman siya nagdalawanag isip kaya tumayo na kaming dalawa sa bench.

Nah-lakad kami papunta sa may hallway, hindi ko ulit siya 

kaklase sa kabialng building siya. Sabi niya ihahatid niya daw ako sa room, pumayag naman ako.

"Ah, dito na yung room 'ko, Salamat nga pala sa lunch and paghatid mo. Sige na!" Nginitian ko siya para malaman niya na 'okay' na ko.

Ngumiti di naman siya. "Sige, text nalang kita. Sabay tayo pag dismissal ha? Suge babye!" Tinalikuran na din niya ako. Bakit ganun? sa tuwing tinatalikuran niya ako may sakit akong nararamdam..