Rozdział 15 - Potop szwedzki cz.5

235 24 10
                                    

Oblężenie Przemyśla nie udało się. Szwedzi zarządzili odwrót. 9 kwietnia dywizje Lubomirskiego i Czarnieckiego ruszyły do Prus Królewskich. 17 kwietnia oddziały polskie przedefilowały pod Toruniem. Kilka dni później opanowały Bydgoszcz i Nakło. Zmusiło to Karola Gustawa do wyjścia z Warszawy na czele 10 tysięcznej armii i skierowania się do Prus Królewskich. Na wieść o przybyciu wojsk szwedzkich, polskie dywizje połączyły się pod Piłą. 4 maja przeszły do Wielkopolski. 5 maja rozegrała się Bitwa pod Kłeckiem. Polacy ponieśli klęskę i wycofali się do Pleszewa. Obie dywizje zostały wezwane przez Jana Kazimierza pod Warszawę.
30 maja pod Warszawę przybył Jan Kazimierz i wojska hetmańskie. Stawiły się też oddziały Lubomirskiego i Czarnieckiego oraz wielkopolskie pospolite ruszenie. 28 tysięcy wojska regularnego i 18 tysięcy pospolitego ruszenia. Przyprowadzono z Zamościa ciężkie działa, które wybiły wyłom w zewnętrznych obwarowaniach stolicy. Masy czeladzi i chłopów zdobyły zewnętrzne umocnienia. 1 lipca garnizon szwedzki skapitulował. Zakończyło się oblężenie Warszawy.

Karol X Gustaw uświadomił sobie, że sam nie pokona Polaków. Zaczął szukać sojuszników. Fryderyk Wilhelm. 17 stycznia 1656 roku poseł francuski doprowadził do zawarcia traktatu w Królewcu pomiędzy Karolem X Gustawem i elektorem Fryderykiem Wilhelmem. Elektor miał przestać być lennikiem Polski, a zostać lennikiem Szwedzkim, uzyskując w zamian biskupstwo warmińskie. 25 czerwca w Malborku zawarto układ brandenbursko-szwedzki. Brandenburgia otrzymała województwo poznańskie, kaliskie, łęczyckie i sieradzkie.
28 lipca armia brandenbursko-szwedzka ruszyła do Warszawy. Polacy przegrali. Stolica została zajęta przez obce wojska. Ale pod Wieprzem zebrali się już Polacy gotowi do dalszej walki. Karol Gustaw zdecydował wycofać się do Prus Królewskich. Wielkopolskę miał przejąć elektor Fryderyk Wilhelm. Wkrótce Szwedzi opuścili stolicę.

Dowództwo polskie postanowiło podjąć akcje wymuszające na elektorze zerwanie sojuszu z Karolem Gustawem i w październiku do Prus Książęcych wkroczył korpus hetmana polnego litewskiego Wincentego Gosiewskiego, prowadzącego 11 tysięcy żołnierzy. 8 października Gosiewski rozbił pod Prostkami wojska brandenburskie generała Georga Friedricha Waldecka. 22 października pod Filipowem, pokonał Gosiewskiego Gustaw Otto Stenbock.

W listopadzie wielkopolskie pospolite ruszenie spustoszyło Nową Marchię. 12 grudnia za zgodą Jana Kazimierza, Opaliński zawarł ze stanami brandenburskimi rozejm w Sulęcinie. Brandenburczycy ustąpili z Wielkopolski. Zostały jedynie w Poznaniu, Kościanie i Kórniku.

Pod koniec 1656 Szwedzi utrzymywali się jedynie w prawobrzeżnej części Prus Królewskich, na północnym Mazowszu, w Łowiczu, Krakowie i Tykocinie.

OD MARU:
Przepraszam, że nie pisałam, ale musiałam zrobić projekt i inne takie.
A jak już zaczęłam pisać (w notatkach na telefonie) to wszystko szlag trafił. Skasowało mi się... Aż mi się płakać chciało ;-; [*] Dlatego może tak trochę byle jak to napisałam, ale już nie miałam nerwów, żeby pisać to drugi raz.
Od teraz będę pisać na kartkach...

||APH|| WIELKA HISTORIA [Nyo!Polska]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz