||APH|| WIELKA HISTORIA [Nyo!Polska]

Rozdział 16 - Potop szwedzki cz.6

W 1657 roku po stronie Szwecji stanął książę Siedmiogrodu Jerzy II Rakoczy. W styczniu dwudziestopięcio tysięczna armia, słynąca ze swojego okrucieństwa, pomaszerowała na Lwów. Rakoczy zawrócił jednak do Krakowa, kiedy dowiedział się, że Szwedzi mają kłopoty. Po drodze palił i rabował polskie grody, mordował ludzi. 16 marca 1657 Krośnianie zwycięsko odparły najazd wojsk Rakoczego. Nie udało mu się także zdobyć twierdzy w Łańcucie. 21 marca Siedmiogrodzianie zajęli Tarnów. Obce wojska zajęły się grabieniem Małopolski. Zaledwie pięć tysięcy polskich żołnierzy ruszyło z odsieczą. Dotarli do Krakowa dopiero 28 marca.

12 kwietnia wojska Rakoczego i Karola X Gustawa połączyły się pod Ćmielowem. 13 maja Karol X i Rakoczy zajęli Brześć Litewski.

Król szwedzki zdał dowództwo Stenbockowi i pospieszył na Pomorze. Bał się grożącej mu wojny z Danią. 17 czerwca 1657 wojska szwedzko-siedmiogrodzkie zajęły Warszawę.
20 czerwca Stenbock otrzymał rozkaz. Odłączyć się od Rakoczego i ruszyć do Szczecina. Osamotniony Rakoczy rozpoczął odwrót. Ruszył za nim Stefan Czarniecki, prowadzący dziesięć tysięcy jazdy. Lubomirski, nie mogąc doczekać się na sprzymierzonych Tatarów, ruszył z akcją odwetową na Siedmiogród, gdzie palono, rabowano i zabijano bez litości. 11 lipca pod Magierowem Czarnecki zniszczył tylną straż wojsk siedmiogrodzkich. W końcu dopadł uciekającego przeciwnika na Podolu i rozbił pod Czarnym Ostrowem.
Rakoczy wycofał się do Międzyboża nad Bohem. Skapitulował. Jerzy II Rakoczy uciekł. Dwództwo wojsk przejął Janos Kemeny.
31 lipca armia siedmiogrodzka przestała istnieć.

W sierpniu pod Krakowem stanęła armia cesarska. Osiemnaście tysięcy żołnierzy. Dowodził nimi feldmarszałek Melchior von Hatzfeldt, wpierając wojska polskie. 4 sierpnia 1657 roku wojska królewsko-cesarskie szykowały się do szturmu. Nadszedł rozkaz od księcia Rakoczego, oblężonego przez siły tatarsko-polskie. Węgry pod rozkazami Jana Bethlena mają oddać Kraków.
18 sierpnia zakończyło się oblężenie Krakowa.
W sierpniu załogi brandenburskie opuściły Poznań, Kościan i Kórnik. W obcych rękach pozostała tylko część Prus Królewskich (Malbork, Elbląg, Sztum, Brodnica, Gdańska Głowa, Grudziądz i Toruń).

W 1659 dowódca wojsk szwedzkich, feldmarszałek Lorens von der Linde wycofał piechotę do największych twierdz: Malborka, Głowy Gdańskiej, Grudziądza i Brodnicy, natomiast jazdę szwedzką skupił pod Malborkiem. W sierpniu siły Rzeczypospolitej odzyskały Grudziądz, natomiast w grudniu oddziały gdańskie zdobyły Głowę, a wkrótce poddał się też wygłodzony garnizon szwedzki w Brodnicy. Kontynuowano oblężenie Malborka. W grudniu udało się odzyskać Elbląg. Wojnę zakończył pokój oliwski zawarty 3 maja 1660.

OD MARU:

W końcu! Proszę państwa, skończyłam potop!

Wpadłam na pomysł. Tworze nową książkę. "Relacja [Nyo!Polska]". Pamiętacie mój one-shot o PolHunie? To będzie coś takiego, tylko że z innymi postaciami. Czyli po prostu będę opisywać relacje Polski z innymi krajami na przestrzeni lat. Co wy na to?
Zrobiłam już okładkę. Jest żałosna, tak wiem. Ale kiedyś zrobię ładniejszą. Kiedyś.