Mbreteresha e detit

11

Puthjet nuk po mbaronin,dhe Klaudias kjo gje nuk po i pelqente,i vinte inat si ai kishte arritur ta zevendesoj me nje femer tjeter,e urrente ate vajze dhe do deshironte ta shikonte duke vdekur dhe jo duke u puthur me Angelon.
Shikoi neper ate vend dhe pa nje shishe qelqi! E mori ne dore dhe e perplasi ne toke.
Vetem ateher ata u shkeputen nga njeri tjetri dhe po shikonin te habitur.

-Me falni cifti simpatik,ju nderpreva momentet romantike? -U tha Klaudia gjithe ironi.

-Akoma ketu ti?-Ju kthye Angela duke i shkuar afer.

-Un? Ti cdo ketu? Sepse un ketu e kam vendin?-I tha Klaudia dhe u ul ne karrige.

-Cfare vendi ke ketu ti? Zhduku tani.-I bertiti Angela duke e kapur nga duart per ta nxjerre jashte por me kot,sepse ne ate moment ishte Aldo ai qe hyri aty dhe ecte kokelart dhe krenar.

-Cfare do ketu ti?-I bertiti Angelo atij duke i shkuar afer dhe duke e shtyre.

-Ne fakt ti cdo ketu? -E pyeti Aldo dhe Angelo po hapte syt i habitur.
"Po cfare dreqin po ndodhte ketu? A jan ne terezi kete?"-Mendonte Angelo.
Gje nuk po kuptonte me,dhe nuk beri asgje kur Aldo kaloi dhe u ul ne ate stol.

-Cfare do ketu Aldo Dreu? Po ta them dhe njeher.

-Ti firmose? Ca faji kam un. -I tha Aldo dhe u rehatua ne stol duke qeshur,nje buzeqeshje fitimtare.

E Angelo veten nuk e deshi me! I vetmi kujtim i babait ra ne duart e tyre.
Artani per kete qe beri do e paguante,dhe ai e mashtroi.
Ashtu si ate dit kur zemra ju copetua nga Klaudia,tani Artani i dha nje grusht te dyte,e derrmoi akoma me shume.
Fuqi nuk kishte me,por ishte me se i sigurt qe ate vend nuk do e leshonte kurre.
Ate vend e kishte kujtimin e vetem te babait te tije,dhe per kete gje do luftonte deri ne fund.

U versul drejt Aldos por ishte Angela ajo qe e ndaloi dhe duart ja vendosi ne fytyre.
-Mos Angelo,hajde ikim nga ketu,me degjo mua! -I tha Angela dhe mundohej ta qetesonte me duart e saj.
Ai nuk mundi me,kapi doren e Angeles dhe u largua nga aty..
Por i sigurt qe nje dite do kthehej dhe do e merrte ate vend.

-Per cfare dreqin u duhet ai vend atyre?-I tha Angela pasi dolen nga aty dhe u nisen drejt shtepise.

-Nuk e di o zemer. Artani me demtoi shume,i besova por ne fund e pesova.

-Uff! Mos u merzit o jet,cdo gje do mbaroje,do jemi te lumtur ta premtoj.-I tha ajo dhe Angelo me ato fjale u  ndje me mire.
E dashuronte ate vjaze,ajo i kishte marre zemren. E kishte bere Angelon te lumtur vetem me disa fjale dhe me prezencen e saj,dhe per kete Angelo e dashuronte akoma me shume.

Tashme ishin duke darkuar te gjithe
Angelo e kishte prezantuar Angelen tek mamaja e tij dhe ajo e kishte mikepritur aq embel.
Angela ishte ndjere si ne shtepin e saj,kishin ngren darke dhe Angela i kishte ndihmuar me pas me sistemimin e pjatave.
Kishin mbaruar dhe ishin ulur ne divan te 4.

-Rrusho mos ik sonte rri ketu.-I tha Melisa Angeles dhe ajo qeshi.
Shikoi nga Angelo dhe ai i hapi syt duke ber te paditurin.

-Mos e detyro vajzen Melisa!-I tha mamaja e saj por Melisa kundershtonte dhe e detyroi Angelen qe te qendroje..
Ajo pranoi dhe pse e dinte qe nje nate e gjat po e prist..
Ishte Mamaja eAngelos ajo e cila u largua e para,pasi i pershendeti te gjithe dhe u largua drejt dhomes se saj.
E me pas ngelen vetem ata te 3,por Melisa me ate mendjen e saj dicka po kurdiste.

-Angela ti do flesh te dhoma e Angelos ee?-I tha ajo,dhe Angela hapi syt e hutuar,kete se kishte pritur ,kishte menduar se do rrinte ne dhomen e Melises por si gjithmone Melisa e kishte mashtruar..

-Jo Melis mos ja fut kot.-I tha Angela
Por Melisa i puthu te dy dhe u largua duke qeshur.

-Kjo vajze eshte e cmendur.-Tha Angelo teksa ulej ne divan.

-Dhe ti i cmendur je,pse nuk the asgje?-E pyeti Angela

-Mhh ndoshta sepse doja qe te rrija me ty sonte!-I tha Angelo dhe ajo imitoi fytyren dhe zerin e tij.

-Idiot,do flesh ne toke te betohem. -I tha Angela dhe ai pohoi me koke duke qeshur.

Ndejten dhe per disa minuta aty dhe Angela rrinte gjith kohen duke e pare me inat,e ai e ngacmonte gjith kohen.
-Dua gjum,po iki,Naten.-I tha ajo
Dhe ai e ndoqi mbrapa.

Ajo u shtrri ne krevat,dhe ai ne toke ku shtroi vetem nje batanije!

-Do ftohem ketu.-I thoshte ai dhe ajo nuk reagonte.

-Do fajesosh veten neser,do pendohesh!-I thoshte ai dhe ajo nuk fliste.

-Te dua. -I tha ai dhe ne ate moment ajo doli ne cep te krevatit dhe po e shikonte ate,i cili kishte mbyllur syte dhe fliste.

-Un te kam prekur ne cdo pjes te trupit,ti je bere e imja,me ke dhen zemren shpirtin trupin..
E ndersa tani ben sikur ste interesoj dhe lejon qe un te flej ne kete dysheme te ftohte.
Sapo e mbaroi kete fjale ndjeu buzet e dikujt qe e puthen,epo kjo ishte cudi.
Hapi syt ndoshta mendoi se eshte ne enderr,por jo!
Ajo ishte aty siper tij dhe po e puthte.
E ai e vendosi ate poshte vetes dhe e shikoji ne sy.

-Te dashuroj-I tha ai dhe e puthi,ne ato puthje te vogla perfunduan ne nje tjeter nate te gjate,ne ate dysheme te ftohte.
Ishte i sigurt qe neser do vuanin,do vuanin nga shpina dhe nga i ftohti qe ate nate kaluan ne ate dysheme aq te ftohte.
Por pavarsisht ishin te lumtur,te lumtur sepse me njeri tjetrin kishin gjetur dashurine e vertet.
Dhe shpresonin qe te vazhdonin te ishin keshtu..
Por jo per sa kohe qe ajo Femer do ishte ne jeten e tyre,sepse Klaudia nuk do ndalej! Kurre nuk do ndalej per ti shkaterruar.

🔜