Mbreteresha e detit

7

U shkeputen nga njeri tjetri vetem ne momentin kur kuptuan qe kishin nevoje per frymemarrje! Ai e shikonte ne sy dhe duke marre fryme me veshtiresi!

-Me fal Angela! Por duhet te me besosh qe vetem ti je ne jeten time!

-Nuk e di,jam akoma e ngaterruar ne veten time,do vij nje dit dhe ti do me hedhesh ne ndonje cep dhe do shkosh drejt dashuris tende te pare!

-Me ate gjithcka mbaroi! Kuptoje!

-E do me ate? Ishte pyetja e Angeles qe ai nuk dinte si te pergjigjej!

-He pra Angelo! Ma thuaj ne sy e do me ate!

Ai ngriti koken dhe e shikoi ne sy,i kapi duart dhe i peshperiti!

-Jo! Nuk e dua!

Nje buzeqeshje mbiu ne fytyren e saj dhe ai e vereu kete gje!
E perqafoi fort dhe i kapi doren!

-Ku do shkojm? E pyeti ajo duke ecur krah tij!

-Hajde me mua! Vetem kaq foli ai dhe vazhduan rrugen duke ecur neper bregun e detit! Ecnin dhe asnjeri nuk fliste!

Ai ndaloi pasi kishin ecur shume dhe ju drejtua asaj!

-A mundet ti mbash syt mbyllur per pak?

-Hmm ok! Po me ben ndonje surprize?

-Mendoj se po!

-Ok po i mbaj syt mbyllur,por me drejto ti ama!

-Ok- i tha ai dhe po e ndihmonte qe ajo te shkonte drejt vendit ai i kishte ber suprizen!
Arriten per nje koh te shkurter dhe ai i tha qe ajo te hap syt!
I hapi syt dhe u ndesh me ate pamje! Ok jetoj ketu por si dreqin skam qen qofte vetem nje here ne kete vend kaq super!
Perpara tyre ndodhej nje shpelle! E cila kishte shekuj qe ishte e ndertuar nga njerzit e asaj kohe! Sipas historis ketu kishte jetuar Mbreteresha e Detit!
Dhe pasi ajo kishte nderruar jet njerzit kishin ber portretin e saj prej bronzi dhe e kishin vendosur ne mesin e asaj shpelle!
Ishte nje vend ku deti dukej i gjithi,si naten ashtu edhe diten kishte nje bukuri te rralle!

-Angelo!! Eshte kaq kaq bukur!

-E di sa i gezuar jam qe te pelqeu!

-Po si mos te me pelqej,eshte aq super saqe doja mos ikja kurre!

-Haha rrim nese do,per mua nuk ka problem!

-Po ajo cfare eshte? Tha angela duke drejtuar gishtin tek Mbreteresha e Detit!

-Ajo eshte Mbreteresha e Detit!

-Cfare! Ti nje dit me thirre Mbreteresh a e Detit?

-Po me kujtohet!

-Perse me thirre ashtu? Ka ndonje kuptim!

-Ka! Sepse ti je Mbreteresha ime e Detit Angela!
Sapo tha kete e kapi nga duart dhe e puthi!!
Dhe ajo e puthi! Dhe kur u ndan nga njeri tjetri,me faqet e skuqura e perqafoi fort angelon!
Rrinin te perqafuar duke harruar cdo gje qe po ndodhte jashte! Ishin vetem ata te dy per momentin! Ai dhe Ajo te arratisur nga ajo bote dhe te perkushtuar ne ate dashuri qe po rritej Aq shum!

-Angela!-I peshperiti ai duke u ndare nga ai perqafim dhe i kapi fytyren me duar!

-Po!

-Nuk di nga tja nis,dhe per fjal te embla nuk jam i mire! Nuk di te flas embel dhe te te bej te thuash po,por do them vetem fjalet qe zemra i ndjen!
Kam kuptuar cfare eshte dashuria! Kuptova gjithashtu dhe te jesh i lumtur! Me ty kuptova qe jeta vazhdon pavarsisht se rruga e jetes ka shum ndalesa dhe shume plage qe na i japin ato qe mendojm se duam!
Angela ime! A pranon te behesh e dashura ime?