Mbreteresha e detit

14

Tashme kishte shkuar ne shtepi,jashte ishte erresuar dhe nje nat e ftoht ishte.
Hyri ne shtepi dhe syt me lot ju mbushen,kur pa divanin qe gjithmone Mamaja e tij e priste e ulur.
I kujtoheshin te gjitha keshillat e saj,buzeqeshja e saj.
I mungonte aq shum,i mungonte perqafimi dhe dashuria qe ajo i jepte.
Syte i mbushi me lot dhe dhe preku fotografin e saj qe ishte ne nje komedine.
E preku leht dhe duart po i dridheshin.
Lotet me nuk po e pyesnin,u ul ne dysheme dhe me fotografine e mamase shtrenguar ne kraharor po qante,po qante dhe lotet nuk ndaleshin.
Ndjeu disa hapa dhe i fshiu lotet,nuk donte qe Melisa ta shikonte ne ate gjendje.
Por ndjeu nje arome tjeter,ngriti koken dhe pa ate!
Nuk e priste,nuk e priste qe ajo  te ishte aty.
Por ajo kishte len pas cdo gje dhe kishte shkuar pran tij.

Ai u cua dhe shkoi drejt saj,e ajo e perqafoi fort.
-Me fal-I thoshte ajo dhe e puthi ne qafe.

Angelo nuk foli,por me fort e shtrengoi ate dhe te dy ne ate dhome erresire po harronin te ndaheshin.

Ishte Angela ajo qe u nda e para dhe duart i rrethoi ne trupin e Angelos.

-Mos ik me Angela! Nuk mundem pa ty.-I tha Ai duke i prekur faqet.

-Kur ju pashe ashtu,mendova mos ka qen ndryshe,por e kuptova qe ishte vetem nje loje e asaj.-I tha ajo.

Ai me nuk ju pergjigj por e puthi, ne krahe e mori dhe e coji ne dhomen e tij.
Nje tjeter nate e gjat po i priste ata te dy.
-Te dua! -I pershperiti ajo.

-Edhe une..
..
Ishte zilja e alarmit ajo qe i zgjoi nga gjumi.

-Fike alarmin te lutem-I tha Angelo.

-Duhet te iki ne pune zemer.-I tha ajo.

-Uff,mire. Po te coj un deri atje!

U ben gati dhe dolen nga shtepija.
Melisa kishte ikur ne shkolle,dhe keshtu qe nuk pati mundesi ta takoje as sot.
..

Kishin kaluar dite qe nga ajo ngjarje.. tashme cdo gje kishte ren ne qetesi dhe te gjithe po e shijonin ate pak lumturi qe meritonin.
E ate nate Angela nuk ishte larguar,kishte dite qe jetonte ne shtepin e Angelos dhe cdo dit mundohej ta bente me te lumtur ate.
Gjithashtu dhe ai,cdo nate i gatuante luanin deri vone e me pas gjumi i merrte te dy.

-Akoma Melisa nuk ka arrdhur,ku rri kjo vajze?-bertiste Angelo duke pare oren qe shenonte 22.

-Angelo qetesohu,ndoshta eshte te ndonje shoqe.-Mundohej Angela ti mbushte mendjen por me kot sepse ai nxori telefonin dhe i ra numrit te saj.

Pas shum zilesh ajo u pergjigj.

-Melis ku je?-I tha ai sapo ajo hapi telefonin.

-Jam te Ana sonte,me duhet te rri ketu per detyrat.-I tha ajo.

-Pse nuk me more me pare ne telefon,u bera merak.

-Vellacko,mos u bej merak se te Ana jam,flasim neser ju puth.-kaq tha Melisa dhe telefonin e fiku.

-Ishte te Ana,por se di pse nuk e besova shume. -Tha Angelo pasi kishte fikur telefonin.

-Leje rehat gocen o zemer,eshte e rritur tashme. -I tha Angela dhe qeshi me nervat e Angelos.

-Ashtu e? Hajde ketu hajde.-i bertiste Angelo dhe ajo vraponte neper shtepi.

-Te dua vajze!-i bertiti Angelo dhe ajo vrapoi drejt tij duke e perqafuar.

..
Melisa-Brajan

Ate pasdite ajo sapo kishte dale nga shkolla dhe drejt shtepis po largohej.
Ndjeu dy duar ta perqafonin nga mbrapa dhe u tremb! Bertiti me te madhe aty ne mes te rruges dhe filloi duke share.

-Qetesohu bukuroshe.-i tha Brajan dhe ajo qeshi leht.
I kishte munguar keto pak dit ai djal. Qe nga ajo dite kur i mori makinen dhe u largua dhe deri tani nuk ishte ber me i gjalle,ishte zhdukur dhe ajo cdo dit e kishte patur ne mendje,cdo dite e kishte kujtuar. Por serisht nuk kishte mundur ta kerkone,sepse krenarine nuk do e ulte para tij.

-Brajan cfare ben do na shohi dikush.-I tha ajo dhe u mundua te heqi duart e tij nga trupi i saj. Por gjithcka per te ndaloi kur ndjeu buzet e tij ti preknin qafen.

-Huh Anglezo ndalo..-i tha ajo dhe i hoqi duart.

-Hajde me mua- i tha ai dhe i kapi doren.
Ajo nuk mundi ta refuzoje,por e ndoqi pas ate,e ndoqi pas dhe ai e hipi ne ate makinen e tij qe ajo kishte rrembyer atij ate dit.

-Anglezo do me rrembesh?-e pyeti ajo duke u mbeshtetur ne sendiljen e makines.

-Mistrece vajze,nuk do shpetosh leht nga une.-I tha Brajan dhe ajo qeshi,nuk e kishte frike Brajanin sepse e dinte qe ai kurre nuk do e lendonte ate.
Gjate rruges ajo e ngacmonte dhe Brajan i lodhur e kishte ndaluar makinen ne cepin e rruges.

-A nuk mundesh dot te rrish vetem 2 minuta pa folur o njeri?- i tha Brajan dhe ajo qeshi.

-Ma jep ta ngas un makinen dhe te betohem qe do pushoj.-i tha ajo por Brajan nuk e degjoi kete here dhe u nis nga aty duke ngritur muziken.
..
Angela-Angelo

Alarmi u degjua ne dhomen e tyre dhe Angelo e fiku,nuk deshironte ta zgjonte Angelen nga gjumi,por ajo u zgjua dhe u ngrit nga krevati shpejt.

-Jam von zemer.- i tha ajo.

-Do te coj un me makine deri ne pune,behu gati.-i tha ai dhe nje puthje i dhuroi.
..
Kishte cuar ne pune Angelen dhe ishte kthyer ne lagje.
Melisa akoma nuk e kishte marre ne telefon dhe tani ajo duhej te ishte ne shkolle,por jo.
Ajo tani ishte duke ecur drejt shtepise se saj dhe Angelo sapo e pa vrapoi drejt saj.

-Mel ku ishe? Je mire? Pse nuk ke shkuar ne shkolle?- e pyeti ai.

E ajo qeshi nga gjendja e te vellait dhe nga pyetjet qe ai i bente sikur ajo te ishte nje 10 vjecare.

-Jam mire vellacko,por vetem se sot nuk kishim mesim.- i tha ajo dhe ai u qetesua disi.

-Mbrem e sigurt qe ishe te Ana?- e pyeti ai.

-Jo isha me te dashurin.-i tha ajo dhe qeshi.
E ne ate moment pran tyre errdhi Brajan.

Ai kishte degjuar fjalet e fundit te Melises dhe nje ndjenje xhelozie e kishte kapur. Ajo kishte te dashur? Pyeste veten teksa afrohej prane tyre.

-Mirmengjes.-U tha Brajan dhe ata te dy kthyen koken.

-Mirmengjes plak,ca ben?- i tha Angelo e ndersa Melisa me inat e shikoi dhe u nis te hyje ne shtepi.

-Melis me ty kam pune pastaj. -i tha Angelo e ajo luajti koken duke qeshur.

-Cfare ka Melisa? -E pyeti Brajan.

-Mbrem nuk ka qene ne shtepi,e pyeta se ku ka qen me tha me te dashurin.- i tha Angelo dhe Brajan qeshi leht.

-Pse qesh ti Brajannn?? -E pyeti Angelo.

-Ee jo kot,hajde ikim luajm ndonje loje Bilardo,u  merzitem duke ndjetur kot.-I tha Brajan dhe te dy shkuan drejt bilardos.

sonila1234 ❤😍