Bazen hayatında her şey istediğin gibi gitmez, yalnız hissedersin, gülmek bile zor gelir bazen işte bir hayat bunun üzerine nasıl ilerleyebilir? Hiç düşündün mü mesela dört adam gelip seni kaçıracak ve hayatın karanlıklar ardına kurulacak, ya da hiç...
İzmir'e gelip uçaktan inince hemen bir arabaya binip bembeyaz bir köşke geldik. Kızlara tutunarak zaten çok zor duruyordum bu köşkü gördükten sonra hemencecik şurada bayılabilirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ohaa!" dedi Sude
Kısa çaplı herkes Sudeye döndü tâki Arda'nın koşarak eve girmesine kadar. Meriç yeni kızı peşinden sürüklemeye başladı kuzey bir eliyle benim kolumu bir eliyle de Serranın kolundan çekiştiriyordu. Arkadan
"Napıyorsun sen ya?" diye bağırdı selinay
"Kes çeneni!" dedi Koray sakince
"Canımı yakıyorsun." diye diretti selinay
Koray daha fazla çekmek istemezcesine yağıza doğru fırlattı. Selinay sert bir şekilde yere kapaklanmıştı.
"Ne yapıyorsun sen ya!" diye bağırdı Serra
"Kes çeneni!" dedi Koray Selinayı yerden kaldırarak
"Bak bana insan gibi davran yoksa sonunda hiç iyi olmayacak." dedi Selinay ellerini çırparak
Eve girdiğimizde kanlı parmak izlerine rastladık. Parmak izlerini takip edip yukarıya çıkınca dehşet dolu ifadelerle yerde yatan kanlar içindeki kadına ve kadının kafasını dizine koyan Ardaya baktım. Gözleri doluyor ama ağlayamıyordu buda gözlerinde kızarıklığa neden oluyordu.
"Arda çık dışarı." dedi Yağız
"Arda." dedi Koray
"Ölmüş." dedi Arda gülümseyerek
"Arda dışarı çık kardeşim." dedi Kuzey
"Ölmüş lan ölmüş siz daha ne diyorsunuz?" diye bağırmaya başladı
"Arda! Benim babam annemi öldürdüğünde daha lisedeydim. Hele deniz o daha küçücüktü oğlum. Onun ne suçu vardı? birde babamın gözünün içine gitme dercesine bakıyordu hele o şerefsiz kaçınca o yaşta denize bakmaya çalıştım lan. Kim kaldı başına? Küçük kardeş? yok ya da küçükken kurduğun hayaller hangisi?" diye sordu
Arda annesinin kafasını nazikçe yere koyup Kuzeyin boynuna sarıldı içinde ne kadar birikmişlik varsa onun hıncını çıkarırcasına Kuzeyin sırtına yumruk atıyordu.
"Bul onu bana kuzey." dedi
"Yurt dışına bilet almış." dedi Meriç
"Ambulansı arayın kızlardan biri konuşsun İzmir'in en güzel mezarlığına gömülsün. Koray buralar sana emanet kuzey benimle gel." dedi Arda
Başımıza yağız, Koray, Meriç kalmıştı. Buda beni geriyordu. Kimseden ses çıkmıyordu yerde yatan kadına gözüm takıldı vücudu morarmaya ve şişmeye başlamıştı. Gözleride açıktı ve bu benim ürkmeme neden oluyordu.
"Bu çok tehlikeli." dedim
"Ne tehlikeli." dedi Meriç
"Böyle duramaz bir battaniye sarın veya bir şeyle üstünü örtün. Ve gözlerini kapatın." dedim
"Ne o korktun mu?" diye sordu Koray
"Sen hiç konuşma Koray sende ölülerden çok korkarsın öldürdüğümüz insanların hepsinden özür diliyordun hatırlatırım." dedi Yağız
"Yağız!!" diye bağırdı Koray
Yağız sinsice gülmeye başladı Meriçte bir kanepenin üzerinde olan çarşafı alıp cesedin üstüne örttü. Biryere gideceklerdi herhalde çünkü olduğumuz odanın kapısının önünde iki tane valiz vardı. Kanepeler ve televizyon dahi her şeyin üstü örtüktü. Telefon çalınca Koray telefonu açtı ve sesi hoparlöre aldı.
"Efendim Arda." dedi
"Kaçtı lan şerefsiz. Eve geliyoruz ambulans geldi mi?"dedi
"Daha değil ama şimdi gelirler." dedi Koray
"Kim konuştu?" diye sordu
"Banu konuştu." dedi
"Bana sesi güzel birini bul hemen kızların içinden." dedi Arda
"Tamam kapat." dedi Koray
Telefonu kapatınca hepimizin yanına gelip beşimizi de kaldırdı. 'ne yani bunun önünde şarkı mı söyleyeceğim?' diyen iç sesime hak verip geri oturdum
"Benim sesim iyi değil." dedim
"Serra okulun baş solistiydi."dedi suude
"Serra yardım et." dedi Koray
"Niye?" diye sordu Serra
"Arda kardeşi öldüğünde onun en sevdiği şarkıyı söylemişti annesine de öyle yapacak demek ki." dedi
"Hangi şarkı?"diye sordu
"Meral hanım 'Kiss me' şarkısını çok severdi kesin o." dedi
Korumalardan biri gelince korayla uzunca konuştu. Ambulansı duyunca hemen yukarıda ki bir odaya saklandık.
"Kocası bıçaklayıp yurt dışına kaçtı doktor hanım." diyen korumanın sesini duydum
"Polisi aradınız mı?" diye sordu bir kadın
"Evet şimdi gelirler." dedi koruma
"İyi başınız sağolsun." dedi kadın
Ne yani bu kadar basit miydi gerçekten. Bari polis gelene kadar bekleyemezler miydi? Dünya nelere kalmış ya haberimiz yokmuş. Kapı açıldı ve koruma içeri girdi
"Gittiler." dedi
"Bu kadar basit olacağını düşünmemiştim." dedi Meriç
"Yukarı çıkın." dedi Arda
"Sen ne ara geldin?" diye sordu Koray
"Geldim işte." dedi Arda
Bir odaya girdik odanın içindeki beyaz büyük dolaba gözüm kaydı içinde hiçbir şey yoktu. Arda gitarı alınca artık tam anlamıyla boştu. Serra ve Arda bir sandalyeye oturmuşlardı. Arda sanki annesi ölmemiş gibi rahattı ve şarkıya başladılar. Sanki ikisi de şarkıda yok oluyordu. Sesleri çok benzerdi ve buradan bakınca aslında çok yakışıyorlardı. Şarkı bitince Serra yanımıza geldi biz tam sinsi sinsi gülerken Arda gelip Serranın sağ elini tuttu.
"Teşekkür ederim." dedi nazikçe gülümseyerek
"Önemli değil." dedi Serra elini çekerek
"Arda hayırdır?" dedi Meriç gülerek
Arda kafasını eğip elini kafasına daldırdı. Ben hala ondaki rahatlığı anlamıyorum. Onun için annesinin ölümü bu kadar basit miydi
"Nasıldı?" diyen Serranın sesiyle sıçradım
"Harika bir Düetti." dedim gülümseyerek
@@@@@@ Arkadaşlar merhaba nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Buradan kitabımı okuyan, oy veren, ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederim🙏🙏🙏 bu arada çok sevdiğim arkadaşım zehrakostan Wattpad de yeni ve kitap yazmaya başladı (KARANLIĞIMI AYDINLATAN IŞIKSIN) kitabına göz atarsanız da çok sevinirim kkendinize iyi bakın hoşçakalın bye bye😘😘💙💙
