kaçış

5.3K 243 117
                                    

Ekim'den...

Gözlerimi açtığımda başımın ucunda uyuyan serraya bakmaya başladım. Sessizce kalkıp cama yöneldim. Tam o sırada arkamda bir hareketlilik hissettim.

"Ekim iyi misin?"

Serraya döndüm şimdi olaylar netleşiyordu. O... O adam babamı öldürmüştü. Hemen kapıya doğru koşmaya başladım. Kapıyı açarak merdivenleri hızlıca inmeye başladığım sırada da kuzeye sesleniyordum.

"Kuzey!"

Bağırıyordum. Gözlerimden akan yaşlara engel olamadan sadece bağırıyordum. Saat kaç onu bile bilmeden bağırıyordum.

"Kuzey dedim neredesin?"

Serra peşimden koşarak merdivenleri iniyordu. Merdivenin basamağı bitince salonda adının Uras olduğunu öğrendiğim çocuğun uyuduğunu gördüm. Bu bebe nasıl uyuyabiliyordu? Daha fazla dayanamayıp merdivenleri çıkmaya başladım. İkinci katta sağa dönüp kuzeyin odasına daldım. Gördüğüm manzarayla artık daha fazla dayanamayıp iğrenç bir ifadeyle dışarı çıktım. Nasıl yapardı ya? Nasıl o kızla yatardı? Babam öldü benim o Çiğdem denen kızla yatsın çok iyi değil mi ya?Merdivenleri inip salona gittim geri. Serra peşimden gelip duruyordu.

"Ekim lütfen." Serra da ağlamaya başlamıştı.

Urasın hala uyuduğunu görünce daha fazla dayanamayıp koşarak mutfağa gittim elime ilk gelen bıçağı alınca Serra çığlık attı. Korayın koşarak yanımıza gelmesiyle Uras da uyandı. Tam Urasın yanındaydım.

"Ne.... Ne yapıyorsun sen?" dedi şaşkın bir ifadeyle

kızlar, Yağız, Kuzey ve Çiğdem de gelmişti. O an da açık televizyona bakmaya başladım. Henüz babamla ilgili bir haber yoktu. Hala ağlıyordum Urasın dediği hiç bir şeyi duymuyordum.

"Sen nasıl yaptın ya? Bir insanın canına nasıl kıydın?" Bağırmıştım

"Sanane kızım. Seni ilgilendirmez." dedi soğuk bir ifadeyle

"O benim babam lan o benim babam!!" Hıçkırıklarımın arkasından bağırmaya devam ediyordum.

"Ben bu kadar abartmadım. O benim de babam." dedi Çiğdem

"Nereden baban oluyor lan o senin? Tamam hadi varsayalım ki baban, lan baban ölünce eski sevgilinle mi yatıyorsun fahişe."

Ortalık sessizliğe bürünmüştü. Televizyondaki spikerin sesiyle ekrana kilitlendim.

"Bir son dakika haberiyle devam ediyoruz. Dün akşam saatlerinde Sivas'ta ağır yaralı bulunan SBS kanalı muhabiri selim kılıç kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti. olay yerinden kerim Ölmez'e bağlanıyoruz." Ecem abla babamların çalıştığı yerde sunucuydu ve oda ağlamıştı.

"Evet Ecem solmaz dün akşam yaralı bulunan SBS kanalı muhabiri selim kılıç bugün saat 09.10 saatlerinde hayatını kaybetti. Kızını aramaya Sivas'a giden çaresiz baba yolda bir alkollü gençele atışıp kavgaya girmişti tam aracına binerken saldırgan tetiğe bastı başından ve sol göğüsünden yaralanan selim kılıç tüm müdahalelere karşı kurtarılamadı."

"Evet arkadaşlar kanalımız da bir acı kayıp verdik. Selim bey gerçekten iyi bir adamdı Allahtan rahmet diliyoruz. Sıradaki haberle devam ediyoruz."

Delirmişcesine gülüyordum. Dizlerimin üzerine çöküp, hıçkırıklarımın göz yaşımla buluşmasına izin veriyordum.  Elimdeki bıçağı bırakıp ağlamaya devam ettim. Hem gülüyor, hemde ağlıyordum.

"Ekim iyi misin?" Diye sordu titrek sesle Arda

Ayağa kalkıp yukarı çıktım. Daha önceki hazırlamış olduğum kaçış planını odadaki masanın üstüne koydum. Kapı açılınca hemen kağıdı kapatmaya çalıştım. Neyse ki kızlar gelmişti.

"Ekim ne yapıyorsun?" D
diye sordu selinay

"Kaçacağım." dedim gülerek

"Bizde geleceğiz." dedi Sude

Kızlarda yanıma çöktü. Hep birlikte ne yapacağımızı tartışıyorduk. En sonunda planımızı netleştirip ikinci aşamaya, yani uygulama aşamasına geçmiştik.

"İmdaaaaaaat!!!" Serra sert bir çığlık atmıştı.

Evde tam on iki kişi vardı korumalarla. Odaya kuzeylerle beraber onbir kişi girince ben çaktırmadan kapıdan çıktım Serra camı gösterince herkes camdan baktı. Kızlarda yanıma geldi bir tek Serra kalmıştı. Oda bir yolunu bulup yanımıza geldi. Sakince yavaş yavaş merdivenleri inip bahçe kapısına yöneldik. Serra hemen kapıyı açtı. Karşımızda maymun suratlı koca gövdeli adamı görünce bir adım geriledi. Adam hemen üzerimize yürüyünce Sude adamın erkekliğine tekme geçirdi. Adam yerde kıvranırken biz kapıdan çıkıp koşmaya başladık.

"Kaçma planımız işe yaramıştı. Artık o cehennemde değildik."

@@@@@@@@@@

Evet arkadaşlar biliyorum uzun süredir bölüm yayımlayamadım. Ama yeni bir lise, yeni arkadaşlar, ders ağırlığı falan olunca insan biraz tökezliyor. Kusura bakmayın artık bunlara biraz daha fazla dikkat edeceğim. Bu arada kitabıma oy veren ve yorum atan herkese çok çok çok teşekkür ederim. Yorum atmayanlara hayalet okuyucu olanlara da teşekkür ederim. Ama onlardan da yorum beklerim.😂😂😂😂😂(kendime pay çıkarayım eccik) Kendinize iyi bakın hasta olmayın hoşçakalın bay bay...

MAFYANIN ESİRİ#wattys2017 (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin