Deniz hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Emir denizin yanına çöküp ona sarılıyor, kızlar ve ardalar kuzeye yardım etmeye çalışıyordu. Ben ise sadece kuzeye bakıyordum. Beddua tutar mıydı? Ölme ihtimali var mıydı?
"Nabız alamıyorum." diye bağırdı Arda
"Ambulansı ve Soner amcayı aradım." dedi yağız
"Babamı mı aradın?" dedi deniz hâlâ ağlayarak
"Baban geldi deniz şaşırma." dedi Koray
Deniz daha çok ağlamaya başlamıştı. Bu bebe gerizekalı olmalıydı. Böyle nasıl hemen söyleyebilirdi bir kıza babasının geldiğini. Siyah bir araba gelip önümüzde durdu. İçinden Çiğdemle kuzeyin babası çıkıp bize doğru koşmaya basladılar.
"Ne oldu?" diye soru yöneltti çiğdem
"Deniz vu...."
"Ben vurdum." dedim korayın lafını keserek
Yediğim tokatla elin sahibine baktım. Çiğdem bana ters ters bakarken Serra da çiğdeme vurdu. Bizim kızlar hemen çiğdemin üstüne atlamıştı.
"Yeter!" denizin bağırmasıyla herkes ona döndü
"Yeter lütfen durun artık. Ben öldürdüm onu Ekim abla değil ben. Hepsi senin yüzünden baba onu kendine benzettiğin için. Annemi vurup bizi mahvettiğin için. şimdi sıra sende." diye haykırdı deniz
"Deniz" dedi babası
Deniz kuzeyin kafasını yere koyup ona doğru bakmaya başladı. Nefret dolu bakışlardı bunlar.
"Ben sana yalvarmıştım abi. Sana gitme diye yalvarmıştım. Babam gibi olma diye yalvarmıştım lan ben sana. Neredeydin? 15 yaşımda neredeydin? hani bana söz vermiştin hani gitmeyecek, asla o adam gibi olmayacaktın? sende yalancısın." dedi deniz ve koşmaya başladı
"Deniz gitme kızım." dedi babası
Emir peşinden koşmaya başlamıştı. Herkes denizin sözleriyle ağlıyordu. Asla bilemezdim denizin çok derdi olduğunu o hep pozitifti ve mutluydu.
"Kuzeyi arabaya koyun ambulansı bekleyemeyiz." dedi babası
"Soner amca." dedi Serra
"Efendim kızım?" dedi
"Deniz?" diye sordu Serra
"Ben onu halledeceğim." dedi
"Sende geliyorsun Ekim." dedi yağız
"Gelmiyorum." dedim
"Ekim sana gelir misin? demiyorum geliyorsun diyorum." diye bağırdı yağız
"Yağız." diye uyardı Soner dedikleri adam
Kuzeyi arabaya koyduktan sonra yağız bileğimden tutup benide sürükledi. Kızları bir ağaca bağlamışlardı. Hepsi çırpınıyor, adımı tekrarlıyorlardı.
"Nereye gidiyoruz?" diye sordu Arda
"Hikmete." dedi Soner dedikleri adam
"Hepsi senin yüzünden." dedi Arda
"Anlamadım?" dedi
"Sen gittikten sonra kuzey neler yaşadı biliyor musun? En değerli varlığını elinden aldın sen onun. Babam gibi, babası gibi." dedi Arda yağızı göstererek
"Arda ben öyle olsun istemedim oğlum." dedi
"İstedin." dedi Arda
"Arda lütfen oğlum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYANIN ESİRİ#wattys2017 (TAMAMLANDI)
Ficção GeralBazen hayatında her şey istediğin gibi gitmez, yalnız hissedersin, gülmek bile zor gelir bazen işte bir hayat bunun üzerine nasıl ilerleyebilir? Hiç düşündün mü mesela dört adam gelip seni kaçıracak ve hayatın karanlıklar ardına kurulacak, ya da hiç...
