Her şey üst üste geliyordu. Afranın bana bağırması hoşuma gitmemişti. Son çare olarak bayılma numarası yapmaya karar verdim. Kendimi sert zemine doğru bıraktım. Afranın sesini yanımda hissedince yavaşça gözlerimi açtım.
"Afra, özür dilerim." dedim kısık sesimle
"Senin suçun değil." dedi afra hâlâ ağlayarak
"Gidelim burdan lütfen." dedim
"İyi misin?" diye sordu afra
"Emin değilim." dedim
Yine ağlamaya başlamıştım. Afra hemen bana sarılmış, oda ağlamaya başlamıştı. Kızlarda yanımıza gelmişti. Lego gibi bir birimize kenetlenmiştik. Hepsini çok seviyordum.
"Burdan gidelim hadi." dedi kuzey sinirle
"Lütfen." dedim
Depodan çıkıp arabaya doğru yöneldik. Zoruma giden neden her şey bizim başımıza geliyordu? Ben kendimi geçmiştim. Kızlar, onlara bir şey olursa ben yaşayamazdım. Serra daha yeni her şeyi öğrenmişti, afra sevdiği çocuğun arkadaşını öptüğünü görmüştü ama hâlâ beni düşünüyorlardı.
"İntikam zamanı." dedi kuzey
"Ne?" Koray endişeyle sormuştu
Kuzey arabaya yerleşip arkasına döndü. Araba kocamandı. Bizi düşünerekten toptancı arabası gibi bir şey almışlardı. Arda arabayı kullanıyor, kuzey ve yağız önde oturuyordu. Geri kalan herkeste arkada sıkışıyordu.
"Zaman bizim zamanımız Koray. Bu sefer hiç biriniz bana karışmıyorsunuz! Bu sefer cidden ertelemeyeceğim. Gebersin köpekler." dedi kuzey sinirle
"Ne yani?" dedi Arda
"Eskisi gibi kardeşim acımak yok kan var." dedi kuzey
"Ne diyorsun kuzey açık konuş." dedi Meriç
"Kızlar işimize yarayacak." dedi
"Kuzey bak kardeşim aklından ne geçiyorsa bizede söyle de bilelim." dedi yağız sinirle
"Neyini anlamıyorsunuz? O ekimin gördüğü adam gibi, kızların gördüğü cinayetler gibi. Anladınız mı daha nasıl açık konuşmam gerekiyor?" dedi Kuzey
"Saçmalama kuzey." dedi Koray
"Sonunda kendine geldin kardeşim uzun zaman oldu. Özlemişim işleri." dedi yağız
"Beyler saçmalamayın." dedi Arda
"İyi gidin bir cinayet daha işleyip göze batın. Mehmet ölmez de bizi sonsuza dek yakalasın." dedi Koray
"Babam ne alaka?" diye sordu Sude
"Baban herkesi içeri tıktı zaten sus. Akif solmaz gibi mafya babalarını bile. O hakimleri nasıl ikna ediyorsa. Sanki hep savcı olmak için doğmuş gibi " dedi koray
"Babam hep haklının yanında. Ne yapsın sizin gibi suçluları dışarı mı çıkartsın? Gebersin piçler içeride." dedi Sude öfkeyle
"Senin ağzın iyice bozulmuş. dedi Koray
Zorda olsa gülmeye başlamıştık. Sude aramızda en çok ikinci küfür edendi. Tabi birinciyi bilmek zor olamasa gerek. Serra sudeye göz kırpıp kafasını eğdi.
"Kime benzediğini belli mi ediyorsun?" dedi kuzey
"Yoo kime benziyorum?" dedi Sude
"Adı lazım değil baş harfi Serra." dedi koray
"Size Serrayı anlatayım hayal edin. İlk depoya götürdüğümüz gündü kızları. Her iki cümlesinden biri babam sizi bulup asacak, her dakika başı bir küfür. Sonra başladı kızların başına bir şey gelsin hepinizi... Neyse zaten yakın arkadaşlardı bunlar. Çiğdem kaçınca yine bana küfür ediyordu. Yağız, Koray, Arda... bunlara lafı yetmez bana söverdi." dedi kuzey
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYANIN ESİRİ#wattys2017 (TAMAMLANDI)
Ficción GeneralBazen hayatında her şey istediğin gibi gitmez, yalnız hissedersin, gülmek bile zor gelir bazen işte bir hayat bunun üzerine nasıl ilerleyebilir? Hiç düşündün mü mesela dört adam gelip seni kaçıracak ve hayatın karanlıklar ardına kurulacak, ya da hiç...