(3 ay sonra)"Ekim." diye bağırdı kuzey
"Ne var Kuzey ne var?" bende bağırmıştım
"Bak o Sinan denen şerefsizden uzak duracaksın, anlıyor musun?" diye bağırdı
"Yeter Kuzey. Bıktım artık anlıyor musun? bıktım. Ben ne yaptım ya kendi geliyor." diye bende ona bağırdım
Kuzey üzerime doğru gelince geriye doğru adım attım. Duvara çarpınca kuzeye bakmaktan başka çarem kalmamıştı. Bağırarak elini kaldırdı. Gözümü kapatıp elimi kafama siper ettim. Gözlerimi açtığımda kuzeyin eline baktım. Duvara yumruk atmıştı. Ağlamaya başladım. kafasını kaldırıp bana baktı. Beni kendine çekip sıkıca sarıldı.
"Bana bak Ekim kılıç. Birbirimize sarıldığımız da bütün acılar yerini mutluluğa bırakacak ve bütün hastalıklar iyileşecek, mutsuzluk gülümsemeye bırakacak yerini anladın mı?
Susup kafamı salladım. Daha fazla sıktı küçücük bedenimi. Aniden bırakıp elimi tuttu
"Evleniyoruz küçük hanım." dedi
"Ne!"
"Evleniyoruz." dedi tekrar
"Kuzey olmaz babam, emir falan var. Yapamam." dedim. Dünyanın en saçma mazeretini uydurarak
"O iş bende halledeceğiz." dedi
Kolumdan tutup hızlıca evden çıktı. Arabaya bindiğimiz de hâla onu anlamaya çalışıyordum. Bir eve geldiğimizde hemen arabadan indi.
"Deniz."
Emir çıkmıştı. Gözlerim dolmuştu yine. Emir koşunca hemen bende ona doğru koştum. Emir yönünü değiştirip kuzeye yumruk attı. Çığlık atıp hemen Emiri tutmaya çalıştım.
"Emir ablacığım lütfen." diye bağırdım
Emir durup bana baktı. Gözünde kin ve nefret vardı. Bana hiç böyle bakmazdı.
"Bana ablacığım deme." dedi bağırarak
"Emir." dedim
"Lan çiğdem her şeyi anlattı. Sen o şerefsize bilerek gitmişsin. Bak senin yüzünden annemle babam ayrıldılar. Yazıklar ol...."
Sert bir tokat atmıştım. Ağlamamak için kendimi zor tutup evden çıkan Deniz ve Çiğdeme baktım. Buruk bir gülümseme yerleşti dudağıma
"Yeter sus. Daha fazla küçülme." dedim
"Ekim." dedi Kuzey
"Gidelim." dedim arkamı dönerek
"Abla." Emirin sesiyle durup ona döndüm
Sıkıca sarılmıştı. Kafasını kaldırıp, kulağıma doğru eğildi.
"Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim." dedi
"Evleniyoruz." dedi Kuzey
"Ne." Emir bağırmıştı
"Kuzey." dedi çiğdem
"Selim bey nerede?" dedi Kuzey
"Sanane lan babamdan." dedi Emir
"Deniz abiciğim." dedi Kuzey
"Bana abiciğim deme. Daha fazla iğreniyorum senden." dedi Deniz
"Selim bey." diye bağırdı
Babam cama çıkınca içeriye koştum. Nasıl da özlemiştim. O batan sakallarını bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYANIN ESİRİ#wattys2017 (TAMAMLANDI)
Fiction généraleBazen hayatında her şey istediğin gibi gitmez, yalnız hissedersin, gülmek bile zor gelir bazen işte bir hayat bunun üzerine nasıl ilerleyebilir? Hiç düşündün mü mesela dört adam gelip seni kaçıracak ve hayatın karanlıklar ardına kurulacak, ya da hiç...