-5-
Bir şey söylemedim.Ve sonunda evden çıktık.Yolda yürürken sorumu yineledim.
''Nereye gidiyoruz?''
Kendileride bu sefer cevap verme şerefinde bulundu.
''Alışveriş yapmaya.Evden çıkmadan öncede odadayken söylemiştim.''
Cevabımı almıştım yanıtının üzerine yol boyunca konuşmadan alışveriş merkezine varmıştık.
Ammada büyük biryermiş.Alışveriş merkezinden içeri girerken kolunu omzuma attı.
Ona dönüp
''Bu gidişle omzumun kırılması an meselesi.''
Yine güldü.Daha sonra Alışveriş merkezinin üst katına çıktık.Beni bir mağzaya soktu.
''Hadi git kendine bir şeyler al ben burda bekliyorum.''dedi.
Bu sözünden sonra onun yanından ayrıldım.Birkaç parça bir şeyler aldıktan sonra kabine gittim.Aldıklarımı denedikten sonra kabinden çıktım.
Bana şöyle bir baktıktan sonra
''Beğenmedim'' dedi.
''Ne? Beğenmedin mi?''
''Evet Beğenmedim O yüzden bunları almıyoruz diğerlerini dene.'' dedi
(Off..Sen ne anlarsınki ne karışıyosun kardeşim sanki sen giyiceksin)
Oflayarak tekrar kabine girdim.Bu kez başka bir şeyler giyip tekrar çıktım.En sın nasıl bıraktıysam öyle duruyordu çıktığımda.
Tekrar beni baştan aşağı süzdü.
''Olmamış''dedi.
''Yuh artık ne giyicem ben başka.'' dedim.Ama Sanırım biraz sesli söylemişimki yarım saattir kuzenimi kesen kızlar bize baktı.
Durduğu yerden ayrıldı elinde birkaç parça bir şeylerle tekrar yanıma döndü.
Elindekileri uzatıp
''Al bunları dene''
Elindekileri alıp bu sefer onları giydim.Aslına bakılırsa hiç de fena olmamıştı.Tekrar kabinden çıktım.Yine karşısında dikildim.
Bu sefer o kadar uzun çaplı bakmadı bana.
''Tamam bunları alabilirsin''dedi.
''Sonunda''dedim.
Üstümdekileri çıkardıktan sonra kasaya gittik ödemeyi yaptıktan sonra.Alışveriş merkesinden ayrıldık.
Çok fazla yürümeden bir kafeye girdik.Kapıdan girdikten hemen sonra bütün gözlerin bizim üzerimizde olduğunu gördüm.Açıkçası herkesin bize bakması biraz rahatsız edici.
Birkaç masanın önünden yürüdükten sonra 2 erkek 3 kızın oturduğu bir masanın önünde durduk.
Kuzenimle masadakiler tokalaşıp öpüştükten sonra Kuzenim beni onlarla tanıştırdı.
Adının Batuhan olduğunu öğrendiğim yakışıklı bir çocuk.
''Artık burada kalıcaksın değil mi?'' dedi.
Benim konuşmama müsade etmeden Kuzenim hemen lafa atlayıp.
''Evet artık bizde kalıcak.''dedi.
Kuzenimin cevabından sonra Batuhan önüne döndü ve bir konu açtı
Ben onlarla ilk kez görüştüğümden onların konularına ayak uyduramadığım için masada edilen sohbete katılamadım.
Oturduğum yerden kalkıyordum ki
Kuzenim kolumu tuttu.
''Nereye gidiyorsun?''
''Lavaboya gidip gelicem''
Sonra onların yanından ayrıldım.Bir garsona lavabonun yerini sorduktan sonra garsonun gösterdiği tarafa doğru yöneldim.Tam kapıyı açıp içeri giricekken bir çocuk kolumu sıkıca tutup bana engel oldu.Kolumu kurtarmak için çekiştirdim.
''Bıraksana kolumu manyak mısın?''
Ben direndikçe o daha fazla sıkıyordu.
''Hadi gel birlikte bir şeyler yapalım'' dedi.
''İstemiyorum seninle takılmak felan bırak şu kolumu canımı acıtıyosun''dedim sızlanarak.
Kolumu kurtarma çabalarım sürerken.
O da nesi Kuzenim benim olduğum yere geldi.
(Oğlum işin bitti senin.)
Acı çektiğimi gördüğü için.Önce benim kolumu çocuğun elinden kurtardı. Sonra çocuğa kafayı gömdü.sağlı sollu yumrukları çocuğun suratına geçirirken kolundan tutup daha fazla bir şey olmasın diye onu oradan uzaklaştırdım.
''Onunla ne işin vardı orda?''
''Benim onunla ne işim olabilir'' dedim kıpkırmızı olmuş kolumu ovuştururken.Gözüm birara eline kaydı.Artık ne kadar sert vurduysa eli kanıyordu.Cebimden bir peçete çıkardım.Elini avucumun içine alıp kanlanan yeri yumuşak darbelerle silmeye başladım.Kendim acıtmadığımı düşünüyordum ama yinede sorma gereksinimi duydum.
''Acıyor mu?''
Hayır dercesine kafasını salladı.
Elindeki kanı sildikten sonra sağ tarafta bulunan çöp kutusuna kanlı peçeteyi attım.
Ona tekrar döndükten sonra
''Teşekkür ederim'' dedi.
Yine masaya gidiyorduk anlaşılan. Yürürken onu durdurup.
''Hadi artık gidelim burdan''dedim.Gerçektende gitmek istiyordum artık.
''Peki gidelim ama masaya gidip eşyalarımızı aldıktan sonra.''
Masaya gittik eşyalarımızı aldıktan sonra masadakilerle vedalaşıp eve doğru yürümeye başladık.Bir süre yürüdükten sonra ev gözüktü.Kapıya doğru giderken.
''Bundan sonra yanımdan ayrılmak yok.'' dedi.
Bende kısaca
''Tamam'' dedim.
Nihayet eve girmiştik.
Evde kimse yoktu anlaşılan.
Çok yorulmuştum artık dinlenmek istiyordum.
Eustace'a
''Ben odaya çıkıyorum çok yoruldum''dedim.
''Tamam bende geliyorum'' diyip
Birlikte odaya çıktık
Elimdeki paketleri bir kenara sallayıp .
Yattağa gömdüm kendimi.
Kuzenim biran bana bakıp
''Uyumiycaksın dimi''dedi
Yastıkytan başımı kaldırıp.
''Yoo.. Uyiycam'' dedim ve tekrar cumburlop kafamı tekrar yastığa attım.
''Madem öyle biraz kenara kay bende uyiycam''
''Kayamam senin yerin burası'' dedim yeri göstererek.
''Farkındaysan o yatak benim.''dedi
''Olabilir.''
Kollarını göğüsünde birleştirip
''Kayıyomusun yoksa ben seni yataktan aşağı atıyım mı?''
''Oğlum sen bela mısın? Ne olucak bugün yerde yatsan?''
Yatağın yanına doğru gelip
''Ben onu bunu bilmem seçim senin''
''İyi be..'' diyip yataktan biraz kaydım.
Gelip yanıma yattı.Bir süre sonra artık bende daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun kollarına teslim ettim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Kuzenim...
Teen FictionYeni bir Yaşam. Ve yeni insanlar. Hiç tanımadığım halam, kuzenim... Pek aksiyonlu geçmese de iyiydim. Kendini gösterme çabalarındaki kuzenimin farkındaydım. Son sözlerin önemi hiçbir zaman o an gelmeden bilinmez. Bana da o an gelmişti. Büyük bir da...