Sometimes you keep someone who hurts you. It's because the happiness they bring is more than the pain they cause.
--------
"How are you feeling?"
Nag-iwas ako ng tingin kay Brix pagkapasok niya ng kwarto. He went outside para kausapin yung doctor. Ayos naman na daw ang paa ko, nastrain lang dahil sa pagbagsak ko habang may semento pa.
"You should go, Marius will kill you kapag naabutan ka niya dito." I said not even bothering to glance at him.
"Masakit pa ba?"
He asked na para bang walang pakealam sa sinabi ko. Napatingin ako sa kanya ng umupo siya sa gilid ng kama ko. He held my hand and softly squeezed it.
"Marius will be here shortly, siya na ang magbabantay sakin." Matigas na tugon ko.
"Can't you give me at least another chance?" He spoke softly. Malumanay ang kanyang mga mata na para bang maiiyak na siya. My chest clenches as I saw the sadness in his eyes. I am just stopping myself from caressing his face.
"Deserve mo ba?"
"Yes! I've been true to you Milleana, I never lied to you. My feelings for you are true. Please! Gusto kong bumalik na tayo sa dati. Please!"
I clenched my fist as I watch his face filled with different emotions. Kagat-kagat niya ang ibabang labi para pigilan ang gumagaralgal na boses.
He sounded so desperate.
"Milleana please, I miss you." His voice broke. Tumungo siya and silently wiped his tears in front of me.
Ano nga bang nararamdaman ko?
My heart aches seeing him like this, pero hindi pa rin ako handa na buksan ulit ito para sa kanila. My heart is still not ready to forgive them- Brix, Third and my Dad. Hindi ko alam kung hanggang kailan ko ikukulong ang sarili ko sa galit na ito.
Hanggang kailan ko ba papahirapan ang sarili ko at ang mga tao sa paligid ko?
Siguro kapag kaya ko na yung sakit na nararamdaman ko ngayon.
"Milleana, I'll do everything just to have you back. I already have your heart and I'm going to keep it. I won't let you take it back."
Napatingin ako sa mga kamay kong hawak-hawak na ngayon ni Brix.
Sa nararamdaman ko ngayon, I cannot imagine myself falling in love with any other guy in the near future. Si Brix pa rin ang sinisigaw ng puso ko. Every time I see him, every time he touches me, tumatalon ang puso ko sa tuwa.
And it was too painful, I could almost cry. I'm pretty sure I would burst into tears, balang araw hindi ko na kakayanin itong nararamdaman ko, my heart will burst 'cause of too much emotions built inside me.
BINABASA MO ANG
Torn Between The Bad Boy and The Nice Guy
Teen Fiction"Sino ang pipiliin ko, ikaw ba na pangarap ko o siya bang kumakatok sa puso ko!! Ohhh!" Siguro yan na nga ang theme song ng lovelife ko. Okay na ko eh. Okay na kong hanggang tanaw lang. Hanggang sa mapansin niya ko. Tuwang-tuwa na nga ko dun eh...
