Merry Christmas!! ❤️❤️
M A R I U S
I received 13 f*cking notifications from Milleana. She's in grave danger!!! Halos lumabas lahat ng ugat ko sa sobrang galit as I called the security office to track her. Agad din akong nagdrive paalis ng mansyon when I received her first notification.
Hindi familiar sakin ang lugar kung saan siya.
"What the f*ck is she doing in that kind of place? It looks like it's in the middle of nowhere?!" Hinampas ko ng marahas ang manibela. I received a message from the office na nakapagdeploy na sila ng back up.
Nakarating ako sa street kung saan siya makikita. Wala na kong pakealam kahit rocky road na ang dinadaanan ko at halos umuuga na ang sasakyan ko. I need to go to Milleana as fast as I could.
I took a gun out of my compartment ng mapansin ang kulay itim na sasakyan. May tatlong lalaki ang nandun na mabilis na sumakay sa sasakyan. Sinundan ko ng tingin ang paalis na sasakyan at kinabasa ang itsura at plate number nito.
I called our office para harangin ang sasakyan. Napatingin ako sa piligid and was about to shout Milleana's name ng may maaninag akong isang kamay na natamaan ng headlight ko. Dahil madilim ang paligid at tanging kotse ko ang ang nagbibigay liwanag sa lugar.
Agad akong kinabahan ng makita ang tracking device sa wrist ito.
"M-Milleana..." I could hardly hear my voice. Napatakbo ako papunta sa kanya at binuhat siya papunta sa may ilaw. Niyanig ang buo kong pagkatao when I saw her drench with her own blood. Halos punit na ang uniform nito na nagkukulay dugo.
"M-Milleana, wake up..." I whispered to her. Hindi ko namalayan ang pagpatak ng mga luha kung hindi lang nanlabo ang paningin ko dahil sa mga luha.
"MILLEANA!!!!!" I shouted. I shook her so hard pero hindi siya sumagot. Hindi ako nag-aksaya ng oras. Pinasok ko siya sa loob ng kotse ko at mabilis na pinaharurot paalis. Nakasalubong ko pa ang ibang back ups na hinuli yung mga lalaking sakay ng itim na kotse,yung iba ay agad na sumunod sakin papuntang hospital.
"Baby! Wake up please!!! Please!!! Hindi na kita pababayaan! Hindi na ko aalis sa tabi mo! God!! Please!!!" Umiiyak kong sambit as I continued shaking her kahit nagmamaneho ako.
God! I cannot lose her!! Please! Pinakiramdaman ko ang kanyang paghinga. She's breathing faintly. I held her hand tightly. Hindi ko siya binitawan hanggang sa makarating kami sa hospital at agad naman kaming inasikaso.
"Sir, sorry pero hanggang dito ka na lang po--"
"NO! I need to make sure you'll save her!!! Get out of my face!!" I shouted at the nurse. At pinilit kong pumasok pero hinarangan lang nila ako.
"Sorry sir pero hindi pwede---"
"I SAID GET OUT OF MY FACE!!!" Maging ang ibang tauhan namin ay inawat na ko. Hanggang sa tuluyan na nilang maisara ang pintuan ng emergency and all I could do is punch the wall.
"We already called her mother pero hindi ito sumasagot sa tawag." Sabi ng isa sa mga tauhan namin. I clenched my jaw so hard at pilit kinakalma ang sarili ko.
Sobra ang aking panginginig sa sibrang nerbyos sa kung ano mang pwede mangyari. If something worse happens to her, hindi ako magdadalawang isip na kumitil ng buhay!!!
"I'll f*cking kill those bastards!!!" I hissed.
"They're under interrogation already Marius, please calm down hindi iyan makakatulong."
BINABASA MO ANG
Torn Between The Bad Boy and The Nice Guy
Ficção Adolescente"Sino ang pipiliin ko, ikaw ba na pangarap ko o siya bang kumakatok sa puso ko!! Ohhh!" Siguro yan na nga ang theme song ng lovelife ko. Okay na ko eh. Okay na kong hanggang tanaw lang. Hanggang sa mapansin niya ko. Tuwang-tuwa na nga ko dun eh...
